Mijn pakje shag is leeg. Zelfs de oude sjekkies heb ik losgepeuterd. Ook het gruis heb ik al opgerookt. Het was droog en korrelig. Het teveel aan vloeipapier smaakte bitter. Teleurgesteld kijk ik naar het lege pakje. Het is een lange nacht en ik moet nog zoveel roken. Ik verzamel mijn moed en ga op de fiets naar de kroeg. Het is een duistere donkere kroeg vol rook en met dronken mannen in het zwart. Als ik de deur open doe zie ik ze voorovergebogen over de toog hangen, boven het bier. Hun gezichten raken net niet de vaasjes en de armen omhelzen het bier. Tussen de vingers smeult een sigaret. Wanneer ze mij zien binnenkomen, kijken de mannen traag dronken op. Hun hoofd moeizaam opzij en de ogen halfopen. Ze kreunen diep.
Een vrouw: hoor je ze denken. Nou ja een vrouw; met mijn haar naar achter en gehuld in te grote kleren, zou ik net zo goed een klein jongetje kunnen zijn. Alleen die borsten verraden me. Dus denken de mannen waarschijnlijk: borsten.

Beschaamd hou ik mijn magere armen over mijn boezem. Bestel een pakje shag. Dan draait de barman zich om. Hij kijkt naar mij en lacht. Door zijn lach voel ik mij groeien en opeens kom ik boven de toog uit. Ik kan niet meer praten en kijk.
Hij blijft lachen en vraagt: “wat kan ik voor je doen?”. Ik zou willen kreunen maar ik bestel blijkbaar mijn pakje shag, want even later legt hij dit in mijn hand. Daarna kijkt hij me verbaasd aan. Ziet hij mijn gedachten of kan hij ze zelfs lezen? Ik schrik heel even, maar denk: lees ze maar, ze zijn voor jou. Omdat ik niets weet te zeggen en niet wil gaan kreunen, ga ik naar buiten.

In een donkere nacht zweef ik op mijn fiets naar huis. Boven mij stralen de sterren en de volle maan. In mijn buik voel ik het heelal.


11 reacties

Mosje · 24 augustus 2006 op 13:31

Mooie sobere beschrijving. Goed gedaan! De laatste twee regels doen wel wat afbreuk aan dat mooie sobere.

Dees · 24 augustus 2006 op 17:13

Hee Nana,

Je schrijft zo prettig. En ik kan er geen woorden voor vinden waarom dat precies zo is, dus laat ik het daar maar bij 🙂

melady · 24 augustus 2006 op 21:44

De titel vind ik niet zo sterk.
Een prachtige ronde column, niets teveel, niets te weinig.
Zo lees ik ze graag.

WritersBlocq · 24 augustus 2006 op 22:49

Ik vind de titel wel gaaf, want met, nee, dóór een leeg pakje shag draai je een column naar mijn hart.
[quote]Ziet hij mijn gedachten of kan hij ze zelfs lezen? Ik schrik heel even, maar denk: lees ze maar, ze zijn voor jou. [/quote]
Lekker ondeugend!!

Ma3anne · 25 augustus 2006 op 07:19

Dit is zo’n voorbeeld van hoe je in weining woorden veel kunt zeggen.
Mooi!

KawaSutra · 25 augustus 2006 op 22:31

Ik herken het gemis als het laatste gruis is opgerookt. Ook dat onwezenlijke van een gedwongen bezoek aan een verlopen kroeg als laatste redmiddel. Mooi beschreven tot in de kern.

Prlwytskovsky · 26 augustus 2006 op 00:36

Toen ik nog rookte had ik altijd een “weggeefpakkie” bij me, vol kruim uit voorgaande pakkies shag. Maar ik herken het verschijnsel dat een mens zonder baal shag komt te zitten.

Anne · 26 augustus 2006 op 14:50

Oh Nana, wat prachtig weer! Schrijven jij! Schrijven schrijven schrijven!!!

Zullen we dan samen een boekje maken?

Nana · 28 augustus 2006 op 21:03

Mosje die laatste zin heb ik almaar veranderd en toen dacht ik laat maar. Zo voelde het toen wel verliefd zijn is zo overweldigend cliche en kitsch…
Anne ik kan nog zoveel van je leren! Begin jij?
Dees, Melady, Writersblocq, Ma3anne, Kawa en Prlwytskovsky dank je wel !
Ik rook niet meer trouwens…Maar dat andere verlangen gaat ook nooit over. 😀

BrokenHalo · 13 september 2006 op 13:27

Zo te lezen een typisch geval van liefde op het eerste gezicht… mijn favoriete gevoel…

Arne · 4 maart 2007 op 20:11

mooi zeg 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder