Multiculti-zooi

Ik moet zeggen dat ik niet met grote regelmaat de krant lees. Sterker nog; de enige kranten waarin ik weleens verder lees dan de horoscoop zijn Spits en Metro. Zodoende ook vanmorgen. 07u in de trein is voor mij een hele opgave en het openhouden van mijn ogen minstens zo’n grote. Totaal verstrooid en versuft begon ik in een van mijn favo treinkrantjes. Op de eerste pagina werd ik echter opgeschrikt door drie gangsters met gekruiste vingers, westside pozes aannemend. Althans, ik denk dat ze dit deden; zelf probeer ik dit vaak na te doen bij wijze van grapje, maar t resultaat is vaak niet erg fascinerend. Het artikel vertelde over een rel tussen een Antilliaanse en een Marokkaanse bende in Den Bosch. Ik ken geen mensen uit Den Bosch en al helemaal geen bendes uit Den Bosch. Volgens het artikel zijn dit soort rellen daar echter de dagelijkse orde van de dag. Verschillende bendes met leden van verschillende afkomst vallen elkaar regelmatig aan en er is voordurend strijd. Wat mij het meeste opwond en daardoor ook het meest raakte waren de citaten in het artikel van de ‘gangsters’ op de foto. Deze ‘mannen’ stonden trots te verkondigen hoe hun bende de andere bende was aangevlogen met buizen en pijpen en doorramde tot bloedens toe. Dit vonden zij duidelijk ‘cool’ en waren hier trots op. Mijn maag keerde totaal om bij het lezen van dit bericht.

Deze jonge mannen voelde zich ridders, helden en vooral heel stoer. In welke wereld worden zulke woorden en vooral daden nog zo gezien? Als ik zulke dingen lees denk ik weleens aan mensen zoals mijn oma; die in een klein dorpje woont. Een dorpje waar de jaarlijkse Braziliaanse brassband nog bruin geschminkt moet worden door een gebrek aan allochtonen. Mijn oma die zelden een allochtoon ziet alleen op TV of in de krant. Deze krant. Mijn oma die denkt dat mijn Indische tante en Antilliaanse vriendin uit hetzelfde land komen, maar het allemaal best vindt. Althans nu nog wel…

Toen ik verbouwereerd de pagina omsloeg viel mijn oog op de volgende foto; een tiental kale, agressief schreeuwende mensen. Dit artikel vertelde dat de extreem rechtse organisaties steeds actiever worden in ons land. In plaats van politieke stappen geven zij nu de voorkeur aan geweld. Dit duidt tevens weer het niveau aan van deze mensen. Na het googlen van een van deze organisaties (‘Blood and Honour’) viel ik van mijn stoel. Deze mensen houden er daadwerkelijk middeleeuwse ideeën op na. Zelfs in interviews winden zij geen doekjes om hun bekrompen stomheid en verkondigen in plaats van zinvolle argumenten walgelijke leuzen als ‘dood aan zwarten’. Eén voor één houden zij er dezelfde kledingdracht op na waardoor onschuldige normale mensen voor racisten worden aangezien.

In tegenstelling tot de bendes in Den Bosch hebben de dames in deze organisatie minstens zo’n grote bek als de heren en lijken deze hitler-ideeën er vanaf de geboorte te zijn ingeprent. Terwijl veel mensen geen aandacht geven aan dit soort organisaties en zich bezighouden met terrorismebestrijding beginnen de ideeën van deze groeperingen steeds radicalere vormen aan te nemen die zeker vergelijkbaar zijn met terrorisme.

Eerder dacht ik dat het lag aan het onbekende; dat men vreest voor wat men niet kent. Maar nu, tientallen jaren later, na emigratie, immigratie, integratie, moskee’s, shoarmazaken, Pasar Malams en Kwakoe’s moet men toch wel een beetje gewend zijn aan elkaar? Vooroordelen blijven komen en zulke mensen blijven het verpesten voor de rest van ons vredige kaaslandje. Ik begin langzaam te beseffen dat zij niet beter wíllen weten. Iets willen haten of vrezen in hun leven om zichzelf beter te voelen. Misschien moeten deze mensen eens hun grote mond dicht houden en hun ogen open doen.