November, de maand dat ik met mijn leven begon

“Ik schenk je glas wel vol”, zei Sander. Ik gaf mijn glas en hij schonk het vol met cola. Niet gewoon vol,
maar helemaal tot de rand. Sanders vriendin werd boos op hem. Of het kwam door het te volle glas of door de
blik die Sander mij schonk weet ik tot op de dag van vandaag nog niet. We hadden een verjaardag, ik en mijn toenmalige vriend. Sander en zijn toenmalige vriendin waren er
ook. Sander vond ik gelijk al een leuke jongen, maar zijn vriendin mocht ik niet echt. Ze zat onbeduidend
voor zich uit te kijken met een sigaret in haar hand, zonder ook maar boe of bah te zeggen. Sander was
onbereikbaar voor mij tot het cola-moment. De rest van de middag hebben we elkaar niet of weinig
gesproken.

Een paar maand later hoorde ik dat Sander weer vrijgezel was. Ik toonde oprecht medelijden. Ze hadden
immers bijna twee jaar verkering gehad! Ook in mijn relatie ging het niet al te best. Degene met wie ik al
een jaar ging was anders dan ik verwachtte. Veel agressiever en minder lief. Alles wat ik deed werd
nagegaan. Ik besloot er met veel moeite een punt achter te zetten. Op een avond in oktober maakte ik het
voor mijn huis uit, zodat ik snel naar binnen kon gaan, voordat mij wat zou worden aangedaan. Ik heb er
geen seconde verdriet om gehad. Al het leed wat mij was aangedaan was nog te vers. Ik besloot opnieuw te beginnen.

Ik ging nooit uit. Dit kwam vooral omdat ik mijn vrienden nooit meer zag toen ik mijn vriend nog had. In
november was mijn beste vriendin jarig. We gingen met nog vier andere meiden uit. Ik kwam degene tegen
van wie ik destijds, inmiddels een half jaar geleden, een verjaardag had gehad. We raakten aan de praat.
Ineens gaf iemand mij een knuffel. Het was Sander! Ik had nooit meer aan hem gedacht. Ik praatte met
hem over zijn ex en over mijn ex. We kwamen tot de conclusie dat die twee erg goed bij elkaar zouden
passen. Ook tussen Sander en mij klikte het erg goed en nog diezelfde avond kwam de zoen.

Toen mijn ex dit hoorde werd hij verschrikkelijk kwaad. Sander was immers een kennis van hem! Die
zou mij niet in mogen pikken! Sander belde hem op om het uit te leggen, maar mijn ex was witheet van
woede. Hij bedreigde Sander. Sander wilde en durfte mij niet meer te zien, maar ik ben net zolang
doorgegaan met zeuren tot hij dat wel wilde. Sander luisterde naar mij en is aangifte gaan doen. Nog
geen week later hadden wij verkering.

Sander heeft alles wat mijn ex niet heeft. Hoe kunnen twee kennissen zoveel van elkaar verschillen?!
Sander heeft alles voor mij over, maakt mij gelukkig, laat mij uit liefde huilen, laat de vlinders in mijn
buik rondvliegen en laat mij me voelen zoals ik mij nog nooit gevoeld heb. Dit alles is in november
begonnen. Een koude, natte maand, die mij een hoop warmte heeft bezorgd.

En Sander? Die heeft zijn streken nog nooit afgeleerd. Nog vaak schenkt hij mijn glas veel te vol, maar nu
staat er niet iemand over zijn schouder mee te kijken die boos wordt, maar iemand die erom lacht en er
altijd om zal blijven lachen!