Voorafgaand: Olga en Sven reizen naar de hoofdstad om Olga’s ambitie; het opstarten van een carrière als (prima) ballerina, een kans te geven. Na een voorstelling komt Olga niet naar huis. Sven ontmoet Miranda waarmee hij zowaar een one night stand beleeft. Ook Olga beleeft haar avontuurtje, met de minister van cultuur. Sven vertrouwt het niet helemaal en bezoekt onverwachts het Mythslava danstheater

Sven klost zo Olga’s kleedkamer binnen en treft daar zijn vriendin aan, plus minister Kalangren, die juist Olga’s blote borstjes masseert. ‘Godverdomme, ik dacht dat die lul je CARRIERE een boost zou geven,’ schreeuwt Sven. ‘Ik zal hém eens een boost geven!’ dreigt hij en butst de minster gelijk, effectief en vol op zijn toot. Die gaat subiet gestrekt. Meteen stormt de chauffeur van Kalangren binnen en neemt Sven in een houdgreep. De automonteur probeert zich los te worstelen. ‘Sven, stop daarmee!’ roept Olga. Vervolgens helpt ze attent haar mecenas overeind en kijkt bezorgd naar diens bloedneus. ‘Marco, gooi die malloot er uit!’ brult Kalangren. Sven is vooral verbijsterd door Olga’s houding, maar de chauffeur geeft geen compassie en duwt hem lomp naar buiten. Sven kijkt nog eens om en beseft dat zijn Olgaatje voor de bobo en daarmee voor haar carrière kiest. Hij heeft hier niets meer te zoeken. Vloekend en tierend beent hij weg, weg van de scene.

Een half uur later. De limousine stopt voor het hotel, Olga rent naar binnen en naar boven. Marco, de chauffeur volgt in haar kielzog. Ze komen op het kamertje van Sven en Olga. De ballerina zoekt snel haar spullen bij elkaar. Marco helpt haar, loopt de badkamer in. Daar zit Sven, op de toiletpot! Een pistool in de hand. Langzaam zet hij het wapen tegen zijn voorhoofd. ‘Hey!’ schreeuwt Marco. Sven schrikt hiervan, aarzelt en meteen springt de chauffeur naar hem toe. Er ontstaat een worsteling tussen de twee. Plotseling klinkt er een schot. Olga, die achter hen staat, zakt met een diepe zucht in mekaar. Onthutst strompelt Sven naar zijn vriendin toe en neem haar in zijn armen. Met tranen in zijn ogen neuriet hij zijn laatste lied voor zijn muze. Marco pakt ondertussen het pistool uit zijn hand en loopt naar de telefoon. Even later klinkt buiten het geluid van een sirene.

Maanden later. Het meisje Miranda zit in de trein op weg naar huis. Het wordt weer een lange reis. De trein passeert de gigantische open kopermijn. Miranda neuriet een liedje dat plots in haar hoofd opkomt: ‘Copperfield blues.’ Dan ziet ze een groepje dwangarbeiders, dat aan het pauzeren is. De mannen zitten in een kringetje rond een medeveroordeelde met een gitaar. De gast zingt zijn lied. Twee bewakers houden het clubje in de gaten. Ze deinen mee op de muziek.

***


Thomas Splinter

Verhalen zijn splinters uit mijn onderbewustzijn.

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder