Onbevlekt Ontvallen

Het is een rare gewaarwording, zo’n begrafenis. Mensen die ik mij onmogelijk kan herinneren herkennen mijn ondertussen 22 jaar ouder geworden gezicht feilloos. Verre tantes die ik voor het laatst gezien heb toen ik nog in de luiers lag omhelzen mij teder terwijl een walm zwitsal mij vertelt dat de rollen nu omgedraaid zijn. Na een wandeling komen we aan bij het versgedolven graf waar een priester heftig begint te speculeren over de reden waarom God zo’n vroom mens tot zich heeft genomen. Ik heb haar nooit gekend, maar mijn aristocratisch aangelegde tante verzekerde mij dat dit wel één van de grootste missers allertijden van de almachtige moest zijn.

Mijn tante vind zichzelf nogal netjes en wilde dan ook niet dat mensen zouden denken dat mijn dode tante het aan haar slechte gewoontes te danken had dat ze zo vroeg stierf. Ze nam dan ook direct de taak op zich om de begrafenis te regelen, inclusief een exclusieve steen met daarop de tekst ‘Maria de Boer: geboren als maagd, geleefd als maagd, gestorven als maagd’ om zich van verdere speculatie te ontdoen.

De steen met die enorme tekst werd natuurlijk schreeuwend duur. Mijn aristocratische tante had zich door het gebruik van haar monocle waarschijnlijk vergist in het saldo op haar mastercard, want het schijnt dat ze de begrafenisondernemer heeft opgebeld of het niet iets goedkoper kon. Ik kijk even naar mijn aro-tante die haar verdiet wegsnottert in een zakdoekje dat ze uit haar, uiteraard neplederen, Gucci-tas pakt. De begrafenisondernemer knipoogt naar mijn aro-tante. Ze kijkt daarop erg blij, dus ik neem aan dat ze het over de prijs eens zijn geworden.

De begrafenisondernemer loopt naar de steen die nog bedekt is met een doek. Hij verwijdert het doek en mijn aro-tante slaakt bij het zien van de steen een hoog gilletje en valt flauw, midden in het pas gedolven graf. Mijn ogen racen in het rond om de aard van haar schrik te ontdekken. Dan vinden mijn ogen de steen. In grote sierlijke letters staat daar: ‘Maria de Boer: Ongebruikt retour’.