Ongevraagd talent

“Over welk talent beschik jij?” staat er in een vrouwenblad, waarmee ik nog niet dood gevonden wil worden en toch lees. Op slag ontstaat er een opstopping in mijn bovenkamer. Gedachten die ik in de categorie “briljant” heb geparkeerd, worden door elkaar gegooid en platgedrukt door een nieuwe stroom van woordenbrij en angstige gedachten over het begrip talent. Gave. Capaciteit. Knobbel, vaardigheid. Een kunstje. Kan ik trucjes? En zo ja, zegt dat dan iets over mij? Wanneer je een kunstje kunt uitvoeren, heb je dan ook talent? Of aanleg? Tewijl ik mijn gedachten probeer te ordenen probeer ik het antwoord en daarmee ook mijn eventueel talent te vinden.

Een talent wil ik het niet noemen maar ik ben bedreven in de kunst van het vallen. Plat op de bek wel te verstaan, op straat en liefst met publiek. Met name wanneer ik op hakken loop, hetgeen niet vaak gebeurt maar zo af en toe, in een zomerse bui. Mijn innerlijk navigatiesysteem heb ik tevoren geprogrammeerd, blik op de grond, op zoek naar gevallen dubbeltjes en kwartjes. Het gaat goed, tot er een onbekende meneer naar mij fluit. Het innerlijk kompas hapert en het gaat mis. De schoen wringt, tussen een prachtig middeleeuws gevoegd kinderkopje. Gracieus land ik naast mijn sandaaltje, in de goot.

Het innerlijk kompas heeft kuren. Te vaak word ik erdoor afgeleid, doordat de satellietschotel in mijn hoofd hinderlijk scherp staat afgesteld op de buitenwereld. Het is geen talent, eerder een persoonlijke prikkelspriet. Regelmatig zou ik de ontvanger willen uitzetten maar dat lukt niet. En dus komt er vaak teveel informatie binnen, waar ik iets mee moet maar niets mee kan. Dat zorgt voor overlast.

Bijvoorbeeld wanneer ik in een mekkergesprek zit. Zo’n gezellig vriendinnenoverleg, waarin heerlijk ongegeneerd wordt geroeptoetert en gezeurd over gedane zaken en gebeurtenissen. Helaas is dat met mijn overprikkelde voelspriet een onmogelijke activiteit. Nog voordat er uberhaupt een vraagstuk zou kunnen ontstaan, neemt de Tom-Tom in mijn hoofd het gesprek over en sproeit ongevraagd een mogelijke oplossing over tafel. Veelal voor een niet-bestaand probleem. Daardoor word ik vaak als ongeduldig en eigenwijs bestempeld.

Gelukkig weet ik beter. Volgens mij is het gewoon een kwestie van een verkeerd afgestelde talentmodule. Niet af te stellen en zonder gebruiksaanwijzing. Godzijdank kan ik erover schrijven.
Ook een gave.