Open relatie

Steeds vaker stel je jezelf de laatste tijd de vraag: is dit nou alles?
Je hebt het nog steeds prettig met haar en je bent nog steeds van plan samen oud te worden.
Aan geestelijke trouw & loyaliteit geen gebrek!
Oh nee!
Je moet er niet aan denken uit elkaar te gaan, met alle ellende van dien!
Jullie hebben het goed samen.
Er is alleen een maar… Je merkt de laatste tijd steeds vaker dat je je in stilte afvraagt hoe ‘het’ met een ander zou zijn?
Hoe het zou voelen om een ander lichaam te beminnen, in plaats van het vertrouwde lichaam wat je al jaren bemint.
Het lichaam van je vriendin, waar je nog steeds plezierig, maar wel enigszins voorspelbaar mee vrijt…
Hoe het zou voelen om een ander te veroveren?
Zou je dat nog wel kunnen eigenlijk?
Zou je nog goed in de markt liggen?

In het kader van de eerlijkheid (want dat heb je immers afgesproken met elkaar) kom je met je diepste zielenroerselen op de proppen.
“Lieverd”?
“Ja”
“Hoe denk jij over een open relatie?”
“Wat bedoel je schat? ” vraagt ze wat verstrooid.
Je gaat er eens goed voor zitten, schenkt de wijnglazen nog eens vol en zoekt krampachtig naar de juiste woorden.

“Nou, gewoon, een open relatie…je weet wel.
Zoals die Heleen van Royen en haar man Ton ook hebben.
Een vaste relatie, maar toch de vrijheid krijgen om een keer met een ander iets aan te gaan.”
“Zou ik eigenlijk best willen…” Nu heb je haar volledige aandacht ineens.
Ze laat het even tot zich doordringen wat je haar net zei.
Het is alsof ze ontwaakt uit een winterslaap door jouw opmerking.

Eerst wat aarzelend, maar dan steeds enthousiaster, begint ze;
“Meen je dat nou?!”
Ze gaat rechtop zitten.
“Weet je wel zeker dat jij dat aan zou kunnen, lieverd?
Dat ik flirt met een ander en er ook eventueel heftige seks mee heb?
Heb je je ooit voorgesteld hoe het zou zijn wanneer onbekende handen mijn lichaam strelen?
Alle plekjes ontdekken die jij tot nu toe alleen kent?
Handen die het misschien zelfs wel beter doen dan de jouwe?”

Die laatste opmerking is een trap onder de gordel.
Je weet ook wel dat je niet de meest briljante minnaar aller tijden bent.
En dat je er ook niet altijd even veel moeite voor doet om haar te plezieren.
Je moet even slikken.

Eigenlijk heb je nog nooit aan haar gedacht in deze.
Je dacht meer vanuit je eigen standpunt, vanuit je eigen behoeften…
Maar nu ze het zo beeldend schetst, tja…
Ineens krijg je het beeld van haar met een vreemde mooie man niet meer van je netvlies af.
En daarmee verliest het hele idee in een klap zijn glans.
Je wilt haar niet delen met een ander.
Nu niet & nooit niet!

Maar ze weet van geen ophouden meer en fantaseert hardop verder…
“Mm…eens kijken…dan zou ik gaan voor een jonger exemplaar, dat mag tegenwoordig, het is zelfs in. Oudere vrouw met jonge man.
Mooi lijf… sportief ook en vast een goede conditie…”

In stilte vraag je je af of ze hier soms iets mee bedoelt, naar jou toe?!
Maar voordat je het haar vragen kan, gaat ze alweer verder:
“Jong en dynamisch, moet ie zijn.
Eentje die nog vol verrassingen zit.
Die nog geen verplichtingen heeft maar midden in de week spontaan de trein naar Parijs boekt om met mij samen de stad van de liefde te ontdekken…
En jij past dan wel op de kinderen, hè lieverd?”

Een glimlach speelt om haar lippen, maar aan de frons tussen haar wenkbrauwen in kan hij zien dat het haar menens is.
Je schrikt dan ook wanneer ze zegt:
“Ik vind je nog steeds best lief hoor,
maar spannend is toch echt iets anders, beertje van me”
Ze knipoogt.
Klopt hem in het voorbijgaan even bemoedigend op zijn schouder;
wat hem nog verder ineen doet zakken..
Hij blijft verslagen achter en ziet zichzelf ineens door haar ogen…

Een man die zijn beste tijd gehad heeft…