Ouwe koeien en een sloot

Nog niet zo lang geleden was het simpelweg gezellig. Dat begon al in de ochtend. Aangekoppeld aan de melkmachine zongen we ons a capella repertoire. Gedurende dag tussen het loom kauwen door kletsten we wat bij. Grapje hier, nieuwtje daar. ’s Avonds bij de laatste melksessie wat plaagstootjes uitdelen aan de boer. Niks aan de hand.

Het veranderde toen Bertha in de sloot belandde. Er waren heel wat mensenhanden voor nodig om haar weer op het droge te krijgen. In eerste instantie deden we, Bertha incluis, het af als een incident. Totdat Coby het water in gleed. En een dag later Betsy. Dit kon geen toeval meer zijn.

Op een zekere dag stonden en lagen we te herkauwen toen Rita opgewonden begon te loeien: “Wat hebben Bertha, Coby en Betsy met elkaar gemeen behalve dat ze koe zijn?” Wij peinzen en denken. Ongeduldig keek Rita ons aan: “Het zijn alle drie ouwe koeien!”

Soms ligt een verklaring zo voor de hand dat je er overheen kijkt. Nu is het voor ouwe koeien verboden om in de buurt van de sloot te komen. Gewoon, voor de zekerheid.