Soms kom je op je pad harde tegels tegen, daarover kun je struikelen. Dan sta je weer op, en loopt verder, een ervaring rijker door de val en hopende en oplettend dat het je niet weer gebeurt. Je loopt wat voorzichtiger het harde pad des levens op, hopende dat je er niet afglijd. Soms zie je de zon niet opkomen, en soms hoop je dat de zon snel weer ondergaat, zodat je veilig in je bed de duisternis op kunt zoeken vergetende dat ook achter de duisternis je geest verder werkt aan
jouw angst voor de dag. Je schuilplaats is gevonden, er is geen weg terug.

Het enige dat je helpt is een oplossing zoeken voor dat wat je dwars zit. En voor alles is een oplossing, daar zijn ze voor uitgevonden. Elk probleem heeft een oplossing, daar heeft het universum wel voor gezorgd, en niet de mens, die denkt alle wijsheid in pacht te hebben.

Soms zijn je wegen zo lang te lopen dat je niet weet waar het einde van de weg stopt. En aan de kant van die lange weg zijn altijd mensen die je willen helpen, die je kunt vertrouwen.

Maar dan moet je wel de wil hebben om het te vragen. Hulp vragen is geen schande, het is een kreet die je soms in je leven nodig hebt, en een erkenning dat je ook een mens met zwakheden bent, zonder schaamte.

Als je denkt vrienden te hebben, houd het dan maar op goede kennissen, want een vriend is een woord waar je zuinig op moet zijn. Je hebt tien vingers, ik geef je 3 minuten om eens vijf vrienden op te noemen waar je dag en nacht aan kunt kloppen, jouw helpen waar nodig is, zonder eigenbelang, die jou uit de put helpen waar je gevoelsmatig bent ingevallen. Reken je ouders niet mee, dat zijn je vrienden voor het leven ( meestal dan)

Als je die weg denkt af te lopen alleen, besef dan dat aan het eindpunt altijd iemand op je staat te wachten om je een reikende hand aan te bieden, gratis en voor niets.

Neem die hand, het betekend vriendschap voor het leven, en dat is in deze tijd zo belangrijk. Velen leven voor zichzelf, en de ik-tijd is aangebroken, al heel lang.

Toen ik eens een vrouwtje wilde helpen met oversteken, ze kon mijn oma zijn, hield zij angstvallig haar tasje beet, en voorzichtig om zich heenkijkend, de angst in haar ogen hielp ik haar naar de andere kant van de straat. Bij de stoep aangekomen vroeg zij mij angstig “Wat krijgt u van mij”? Zij dacht dat ik het deed voor een paar centjes. Zo is deze maatschappij verloedert tot de ik-maatschappij zoals ik het zelf altijd noem.

Wees alert op hen die je liefhebt, zij hebben jouw liefde nodig, geef hen dat voor 100 procent. Als je echt van hen houd, dan verdienen zij jouw liefde volop. Jij krijgt terug wat je geeft.

Kijk nooit naar een ander, want zoals je weet is het gras altijd groener bij een ander. Maar bij die ander is altijd de ijskast leeg, vergeet dat nooit. Zij zullen minder in huis hebben dan buiten op hun grasveldje.

Kijk altijd eerst naar je eigen gebreken voordat je een ander veroordeelt en beoordeelt op de persoon. Niemand is gelijk, in woord en beeld, iedereen is anders. Gelukkig maar, anders zou je nooit de ware tegenkomen.

God heeft dit alles met creativiteit op de wereld gezet om de mens te laten leren om met mens en natuur om te gaan. Helaas leert de mens niet zo snel als de natuur ons zo graag zou willen leren.

Wees nooit jaloers op hen die minder hebben, zij die ziek zijn zullen nooit klagen, zij die nooit klagen hebben maar een wens, snel weer beter te worden. En zij die klagen dat ze altijd iets hebben, wees blij dat het overgaat, daar heeft de mens de paracetamol voor uitgevonden.

Kijk ook nooit op een ander neer, je bent naakt geboren, en als je mazzel hebt ga je gekleed de kist in, zo niet ga je ook naakt de wereld af.

Wees wijs met deze wijsheden die ik hier zomaar even neerzet, doe er iets mee, ik heb in de jaren dat ik leef geleerd dat elke dag, nee elke seconde er een is. Je leven kan zomaar voorbij zijn in een seconde, je leven kan zomaar veranderen in een seconde.

Maar ik heb gelukkig een vrouw die mij hierin opvangt, die mij begrijpt, die er altijd voor mij is, en daarom is zij voor mij bestemd, zo God het wil. Daarom is de liefde wederzijds. Wij zijn getrouwd, minnaars, vriendinnen, maatjes, kortom alles wat ik maar kan wensen is aanwezig in mijn leven. Maar denk nou niet dat ik niet op mijn platte bek val af en toe.

Ik ben ook maar een mens. En ik hoop in alle eerlijkheid mijn eerlijkheid, mijn normen en waarden die ik van huis uit meekreeg altijd uit te dragen naar hen waarvan ik denk dat zij dat nodig hebben. Niet als wijsneus, maar gewoon als mens tot mens, dan blijf je in ieder geval met beide benen op de grond staan, en zweef je niet naar andere oorden waar je opvoeding niet lag.


klapdoos

Gewoon een Amsterdamse vrouw die met een vrouw getrouwd is, ziek is, zodanig dat de neerwaartse spiraal steeds verder zakt. maar een kniesoor die daarop let. Ik lach graag, heb genoeg traantjes gelaten om mijn ziekte en nu is het tijd om via mijn nieuwe boek eens door te gaan met uit het leven te halen wat er te halen valt, zeker in een crisistijd is het de kunst om toch vrolijk te blijven. Mijn motto is dan ook: Een dag niet gelachen is zeker een dag niet geleefd.

5 reacties

pepe · 9 september 2007 op 10:22

Een beetje *ik-weet-niet-precies-wat* column.

Niet helemaal verkeerd maar toch…

Dees · 9 september 2007 op 12:13

En toch kom je over als, misschien net niet wijsneus, maar wel, als betweter. Iemand die anderen haar eigen normen en waarden probeert op te leggen. Iemand die zich boven de mensheid lijkt te plaatsen en zich beroept op grotere ervaring dan haar lezers.

[quote]Wees wijs met deze wijsheden die ik hier zomaar even neerzet, doe er iets mee[/quote]

Daar krijg ik de kriebels van.

Als je echt wijsheden wilt uitdragen, denk ik dat je ze beter minder expliciet kunt uitdragen, dat je mensen een keuze zou kunnen laten, je woorden opener kunt laten zijn.

Oh, en noem vrouwen please geen vrouwtjes, ook niet als ze 1.20m zijn. Brr.

Li · 9 september 2007 op 13:12

Ik ben ervan overtuigd dat je het goed bedoelt, maar ik krijg er een Tien-Geboden-Gevoel van.

Li

klapdoos · 9 september 2007 op 13:17

Dees niet om het een of ander, maar in mijn kennissenkring zitten 3 lilliputters van het vrouwelijk geslacht, en als ik “vrouwtjes tegen ze zeg hebben ze dat liever dan dat ik ze vrouwen noem, want dan voelen zij zich bijzonder in de maling genomen. Dus ik denk dat in deze context vrouw of vrouwtjes kan en mag, daar is totaal niets mee, ik kan je niet krabben als jij daar jeuk van krijgt….Maar bedankt voor je commentaar,
groet van leny

klapdoos · 9 september 2007 op 13:19

Li ik bedoel het ook goed, maar ik ken de tien geboden niet, nooit geleerd, dus ik kan mij niet verplaatsen in jouw tien geboden gevoel. Sorry.
Maar ik bedoel het allemaal goed hoor.
groet van leny :wave: :eh:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder