Pikdrift

Voor een bioloog is het leven mooi. Waar anderen door hun toehoorders (met veel speeksel en valse lucht) bestempeld worden als ‘fuile fiese sexsjisten’ wanneer ze in al hun onschuld vertellen over het liefdesspel met hun teerbeminde, kan ik op het theekransje van je oma verhalen spuien over vuige oraal-genitale uitspattingen met zaadlustige nymfmeisjes en daarbij goedkeurende knikjes en uitroepen van bewondering oogsten. Van oudsher maken wij, gruizige biologen, gebruik van elegant jargon en een façade van wetenschappelijk onderzoek, zodat we ongestoord kunnen vuilbekken. Waar iemand anders schaamroodkakend en schichtig ‘goede sex’ fluistert, heb ik het over ‘endorfinerijke procreatie’, en waar een ander zijn toevlucht moet nemen tot het L-woord kan ik de mannelijke schandpaal bijvoorbeeld een [i]neukboleet[/i] noemen. De leek maakt zichzelf dan wel wijs dat ik het over een fallisch geschapen vruchtlichaam van een exotische paddestoel heb (de boleet volgens Van Dale: een ‘vlezige buiszwam’). En zelfs als duidelijk wordt dat ik het over een sexuele appendix heb, wordt me dat vergeven omdat dat nu eenmaal is wat een bioloog doet: uitzoeken hoe het werkt, en de dingen een naam geven.

In deze hoedanigheid wil ik iets vertellen over het fenomeen ‘sexuele selectie’, in relatie tot de edele delen en de pikdrift van de mensenman. Een stukje dat ik vooral schrijf om de mannelijke lezer tot overpeinzing aan te sporen, niet om prangende vragen te beantwoorden. Het is nou eenmaal onmogelijk om binnen het bestek van een x-honderdtal woorden de volledige biologie, sociologie en psychologie van de penis de revue te laten passeren.

Dat mannen trots zijn op hun apparaat en zijn prestaties staat vast. Maar hoe gepast is die trots eigenlijk? Als bioloog weet ik dat [i]Homo sapiens[/i], vergeleken met het gemiddelde dier, door Moeder Natuur maar karig bedeeld is in de schaamstreek. Bij veel dieren zijn ribbels, haakjes en andere stimulerende geinigheden standaard inbegrepen in hun [i]package[/i]. Wij moeten ter verhoging van het vrouwelijk genot gebruik maken van onze inventiviteit, en er desnoods andere lichaamsdelen bij betrekken of een gang langs de Kama Sutra-beurzen maken om het gemis te compenseren met ergonomisch gevormde kunststoffen hulpstukken. En qua formaat doen we het ook al niet best: een beetje dier heeft al gauw een slaghout van een kwart-lichaamslengte, terwijl wij het met anderhalve decimeter moeten doen.

Het idee is dat de [i]natural tarzans[/i] van veel dierenmannen zich als zodanig ontwikkeld hebben omdat uiterlijk vertoon het bezit van een eersteklas genenpakketje verraadt. Je kunt je voorstellen dat het veel energie kost om een perfect gebeeldhouwd en schitterend gekleurd lichaam in stand te houden; genetische zwakkelingen kunnen zich dat niet veroorloven. Vrouwen weten dat, en kiezen hun aanstaande genendonor dus ondermeer op basis van uiterlijke kenmerken. Als zo’n kenmerk in de loop van de tijd hot wordt onder de vrouwen, hebben de gelukkige bezitters een grotere kans om nakomelingen te krijgen. Hoe extremer het kenmerk tot uiting komt, hoe groter deze kans. En als dat kenmerk dan ook nog eens erfelijk is: voilà… sexuele selectie zorgt er voor dat zich dan bizarre dingen als een pauwenstaart kunnen ontwikkelen. Of geurgevoelige geslachtsdelen van een halve meter met vingervormige aanhangsels, vloeistof-ejectie en strategisch geplaatste G-spot-[i]seekers[/i] natuurlijk.

Bij mensmannen daarentegen is er aan de geslachtsdelen weinig spectaculairs te ontdekken. Dit betekent niet dat er bij ons geen sexuele selectie plaatsvindt. Maar bij ons zou het ons brein zijn dat, onder druk, nieuwe eigenschappen is gaan ontwikkelen, zoals taal, kunst, muziek, humor en andere creatieve uitingen. Dit impliceert trouwens niét dat mannen dus per definitie beter zijn in al deze dingen; de evolutie van het brein in die richting is gebaseerd op erfelijkheid, en dus krijgen vrouwen net zo goed hun deel.

En nu komen we aan de crux van mijn stukje: vanwaar dan toch die mythologisering van de mensenpenis? Mannen, gebruik die voor liefde & sex klaargestoomde hersenen toch, schrijf lieve briefjes aan je vriendin, maak haar aan het lachen, zing voor haar… overweldig haar met je romantiek en laat zien waarom jij de juiste keuze bent! Van alleen onze jongeheer moeten we het niet hebben. De populaire biologische ‘verklaring’ dat mannen pikgericht zijn omdat ze zich zoveel mogelijk willen voortplanten is niet meer van deze tijd. Een vrouw die zich laat verleiden tot een snel avontuurtje zal meestal maatregelen verlangen om niet zwanger te worden. En hoe je het ook wendt of keert; voor een sexuele relatie op langere termijn, die voortplantingsdrift wél rechtvaardigt, zul je je geliefde toch meer te bieden moeten hebben. Gebruik die hersenen en schep iets moois! Hebben jullie nu echt een bioloog nodig om je dat te vertellen?