PleisterPlaats

Op onze Oude Markt staan twee kerken en een veelvoud daarvan aan kroegen. Het is het RK kerkbestuur al jaren een doorn in het oog, dat het uitgaanspubliek de muren van hun godshuis als openbaar urinoir gebruikt. In deze koude periode versterkt de temperatuur de aandrang, terwijl de consumptie van bier nauwelijks lijkt te correleren met de kwikstand. Ondertussen barst de kerk bijna letterlijk uit de voegen door de wildplassers. Om dit verval een halt toe te roepen, heeft het pastoraal team recentelijk op enkele notoire aftaphoeken langs de kerkmuren, plasplaten laten monteren. Deze driehoekige zwarte stalen platen zijn onder de gemiddelde plashoek met keilbouten in de robuuste stenen verankerd. Toen ik de fotoreportage in de krant zag, vond ik het er wel uitnodigend uitzien. Maar, zoals zo vaak in de kerkgeschiedenis, schijn bedriegt. Wie het niet meer kan houden, onderweg tussen twee kroegen, en rennend koers zet naar de vertrouwde vlekken op de kerkmuur voor verlichting, komt erachter dat de hoek van inval gelijk is aan de hoek van weerkaatsing. Op zondagmorgen ben ik deze aanwinsten voor de binnenstad maar eens gaan bekijken. De mis was net afgelopen en een sjiek gekleed ouder echtpaar kwam naar buiten. Ze liepen moeizaam arm in arm om de kerk heen. De man wees dat hij de auto op ging halen en dat zij maar even zou wachten. De vrouw strompelde nog wat rond maar zag toen de nieuwe platen, waarop ze, met een zucht van verlichting, plaatsnam.

20 december 2011
Robert

www.robertbeernink.nl