Poep

Een beroemd Tsjechisch schrijver heeft een boek geschreven, waarin een aantal hoofdstukken gewijdt zijn aan sanitaire gewoonten. Praten over ontlasting, wordt doorgaans als bijzonder onsmakelijk gezien terwijl de gewoontes daaromtrent doorgaans verre van fris zijn. Neem bijvoorbeeld al die trouwe vrouwen die zonder morren slaafs de wc’s blijven reinigen, omdat mannen het verrekken te gaan zitten als ze moeten plassen. De Europese adel maakte het nog veel fraaier. Gehuld in een complete Hunkemöller aan ondergoed, een modieuze pruik op en met een gelaat, netjes gestuukt met poeder, wisten ze uitstekend te camoufleren dat ze in natuurlijke toestand een uur tegen de wind in stonken. Tja, waterleiding en riolering zijn nu eenmaal weelde die niet altijd bestaan heeft.

De schrijver heet Milan Kundera en het boek heet “De ondraaglijke lichtheid van het bestaan”. Het boek is overigens ook verfilmd met daarin een hoofdpersoon met een raar brilletje op die er daarom geleerd uitziet. Kundera zegt dat je de zeden van een volk kunt afmeten aan hun sanitaire gewoontes. De Deutsche Grundlichkeit, valt bijvoorbeeld op omdat bij het doorspoelen zelfs de wc bril gereinigd wordt..Evenzo is de Franse slag vrij duidelijk als je mag poepen, staand op twee stenen voetsporen boven een open toilet wat al een maand niet gereinigd is. De opkomende Tsjechische economie is weer te herkennen aan hun spaarzaam gebruik van stroom, in een eetgelegenheid gaat vanzelf het licht aan wanneer je binnenkomt en het blijft niet branden.

Over die zeden van de adel valt wel meer te zeggen. Vooruitlopend op het belastingstelsel hadden ze al hun eigen belasting doorgevoerd. Het plebs draagt hun inkomen af en krijgt er onderdrukking voor terug. Belasting die geen enkele verlichting biedt.. Ergens in Tsjechië, vlakbij Duitsland, is een plek waar water diep uit de aarde omhoog borrelt. Dit plaatsje Karlsbad, is in een kuuroord voor de Duitse adel veranderd. Een prachtige plek om eens rustig rond te lopen. De vele hotels, restaurants en winkeltjes, zoals juweliers en kristalzaken, zijn allemaal in dezelfde, midden 19e eeuwse Weense bouwstijl opgetrokken. Het straalt er gewoon vanaf dat die hele stad er in amper 50 jaar neergekwakt is door diezelfde Habsburgers.

Nu wil de ironie dat het pronkstuk onder die hotels “Pupp” heet, spreek uit “poep”. Dit hotel is een van de best aangeschreven hotels ter wereld en om daar een nacht te slapen, moet een arbeider zijn maandelijkse vaste lasten ophoesten. Toch is het mooi dat dit hotel al meer dan 100 jaar een bron van inkomsten vormt voor de Tsjechen, terwijl ze zich privé smakelijk kunnen verkneukelen om het kakvolk wat daar in hun eigen stront zit. Het zet je eens aan het denken hoe ook weer precies die pracht van onze beschaving tot stand gekomen is.