Politi-klus

Een politicus heeft het er maar druk mee op Bonaire. Zeker zo rond verkiezingstijd. Zorgen dat iedereen z’n steekpenningen op tijd krijgt. Nog wat mensen op fictieve posten plaatsen. En de godganse dag de andere partij uit maken voor rotte vis, hun partijprogramma voor totaal klote en hun beleid tot volkomen kut. Zodra de camera draait of het cassettebandje loopt, vloeien er woorden over een Nieuw Bonaire. Het Nieuwe Bonaire, zo begreep ik van de heren politici, is een eiland hier ver vandaan. Niemand weet waar het ligt, maar het schijnt er fantastisch te zijn. De mensen leven er een eenvoudig maar gelukkig bestaan. De kinderen gaan huppelend naar school, de ouderen gaan fluitend naar werk. Elke dag is er de zekerheid dat de zon schijnt en er elektriciteit uit het stopcontact komt.
Het Nieuwe Bonaire is de bakermat van de vooruitgang, zo wordt verondersteld. Een efficiënt en effectief opererend ambtenarenapparaat, een kwalitatief onderwijssysteem en betaalbare zorg voor iedereen. De criminaliteit op Nieuw Bonaire is beperkt tot kwajongens streken op het niveau van Dik Trom en de corruptie ingeperkt tot een incidenteel schouderklopje of een complimentje. Joepie! Wanneer gaat het Nieuwe Bonaire open? Want ik sta te popelen van ongeduld!

Een aantal jaren geleden bedacht een politieke partij op Bonaire dat ze meer stemmen nodig hadden. Ze gingen naar het dorpje Rincon om daar de mensen ..uuh… te overtuigen van hun idealen… en deelden tegelijkertijd koelkasten en televisies uit. De mensen waren erg onder de indruk van de kado’s en zij beloofden plechtig te stemmen op de gulle gevers. Maar dom zijn ze niet in Rincon. Toen de tijd daar was om kleur te bekennen, stemden ze massaal voor de andere politieke partij. Enkele dagen later werden de kado’s weer opgehaald door de wat minder ‘gulle gevers’.

Een favoriete hobby van de politicus is het aanklagen van de tegenpartij. Daarbij hopende dat de pers er lucht van krijgt en de partij wat stemmen wint. Natuurlijk kan de andere politieke partij niets anders doen dan ook wat rechtzaken aanspannen. De zaken stapelen zich op en de inzet is veelal te onbenullig voor woorden. Het Gerecht, zo lijkt mij, kan niets anders doen dan de zaken te laten rusten aangezien zij politiek neutraal moeten zijn. Als zij namelijk hun tijd in 1 zaak gaan stoppen, lijkt dit op politieke kleuring. Maar nu blijkt dat direct nadat de verkiezingen zijn gehouden, beide partijen alle rechtzaken tegen elkaar direct intrekken. Dat soort effectieve besluiten hoop ik nog veel meer te zien van onze heren politici.

Ik ben ervan overtuigd dat in elk democratisch land het er ongeveer hetzelfde aan toegaat. Het feit dat Bonaire erg klein is en tevens omgeven wordt door water, zorgt ervoor dat het politieke festijn direct op je netvlies wordt geplaatst. Een schitterend schouwspel zal ik je vertellen. Een schouwspel waar de grootste voorstanders van de ene partij, na politiek verlies, zich een dag later aansluiten bij de overwinningstoet van de winnende partij. Dat zie je in Nederland niet snel gebeuren.

Begin volgend jaar is er weer zo’n verkiezing en ik raad iedereen aan om dan een aantal weken voor Carnaval naar Bonaire te komen. Dit mag je niet missen!