Lieve leden van de redactie Gazellig, Nummer Eén, 06-10-2014
Haal de watjes uit uw oren, sla de blinddoek af en laat de woorden tot u komen. Hard, diep en onverbiddelijk. Ik weet van collega-schrijvers en uit eigen ervaring dat u al heel wat voor de kiezen hebt gehad. Ik weet dat er meestal niets blijft hangen, achter die kiezen. Behalve dit orakel.
Lezersbrieven, vooral de boze, krijgen meestal een speciaal labeltje van de redactie. Aandoenlijk, recalcitrant, boers, dom, vergezocht. Het boze kan alle kanten op. Ik zeg het u. Het geeft richting. Het biedt kansen. Het geeft een krant contact met zijn lezers.
Allemaal stierenstront. Wees eerlijk. Meestal worden boze stukjes alinea directa naar de prullenbak verwezen. Ik zeg met nadruk, alinea directa, want ik weet dat het meestal korte, krachtige in een alinea gebundelde schertsstukjes zijn die amper de Nederlandse taal waardig zijn.
Zelf heb ik jaren in de redactie gezeten van de ‘Gouden snoeisnikkel’. Een rebels krantje, populair onder druïden. Wordt helaas niet meer uitgegeven. Als redactie kiest u voor veiligheid en leescijfers. U plaatst alleen zoetgevooisde quasikwade stukjes. Van die stukjes waar lezers op houdbare wijze kiespijn van krijgen. Stukjes die aanzetten tot kleine lachjes en traantjes. Door de beugel van onvrede.
Ik trap er niet meer in. In die vage nietszeggende protestbrieven. Ik schrijf ze niet meer. Ze worden in korte tijd door de redactie geredigeerd van protest tot protekst. En daar valt natuurlijk geld mee te verdienen. Plenty.
Weet u wat? U kunt die proteksten voortaan ergens tussen u edele delen in uw gazellige reet stoppen. Aandacht krijg ik toch niet, voor de kern van het probleem. Daarom wens ik alle redactieleden bij deze zelf, veel en vooral vreselijk irritante ingegroeide teennagels. Teennagels waarop met geen mogelijkheid gazellig te sabbelen valt. Brizl djeu. En durf hem nu maar eens te publiceren, dit epistel. Succes!
Hoogdravend,
Harrie
Adres : Achterste bos
Postcode : Onbekend
Plaats : Nummer Eén
Telefoon : Geen (ook geen mobiel)
Correspondentie: Haal ik te zijner tijd zelf op bij redactie
11 reacties
Frans · 11 oktober 2014 op 09:48
Leuk zo´n kwade ingezonden brief die op het eerste gezicht maar niet ter zake lijkt te komen en dan uiteindelijk toch de redactie verwijt geen woedende brieven te plaatsen.
evil-ine · 11 oktober 2014 op 13:14
Grappig, scherp! En (niet om het een of ander) deze column snapte ik he-le-maal, alle zinnen. Eerder kon ik je in een ander schrijfsel soms hier en daar niet helemaal volgen. Deze is glashelder overgekomen.
Ferrara · 11 oktober 2014 op 13:31
Originele invalshoek. Wel een beetje lieve aanhef voor een protestbrief.
Mien · 11 oktober 2014 op 14:25
Ik weet niet welke redactie je voor ogen had bij dit schrijven Harrie. Maar het is wel herkenbaar. Erger me ook vaak aan redacties die te pas en te onpas correctief teksten aanpassen. Gruwelijk.
Meralixe · 11 oktober 2014 op 19:54
Mien, (en Harrie) hoe lang ga je nog doorgaan met die kolder op ‘onze’ site? 🙁
Mien · 11 oktober 2014 op 22:15
Hoezo ‘kolder’ en hoezo ‘jullie’ website?
Dubbel gaan is bijna komen. Mien (en Harrie) is meervoud.
Nachtzuster · 12 oktober 2014 op 00:39
Als uitdaging leuk gedaan. Verder wel eens met Meralixe. En dat behoeft geen verdere uitleg, denk ik. Niet voor de gevestigde orde hier in ieder geval.
Mien · 12 oktober 2014 op 08:40
Oei … de gevestigde orde … dat boezemt angst in … en daarmee doe je zowel de oude als nieuwe orde tekort … vrees ik … het gaat binnen het schrijven immers om inhoud, originaliteit, schoonheid en niet alleen om orde. 😉
Dees · 12 oktober 2014 op 08:42
:rose:
g.van stipdonk · 11 oktober 2014 op 19:09
Duidelijk, en inderdaad; dit geldt niet voor al uw stukjes. Met plezier gelezen.
pally · 11 oktober 2014 op 19:51
Hij is goed. Mooi item ook. Ben het wel eens met de enigszins wattige aanhef bij een negatief gevoel.