Ramp Zalig!

De meeste personen boven de dertig jaar kennen het vast nog wel, ‘zure regen’. Wanneer ik er met personen onder de dertig over begin zitten ze je een tijdje schijndood aan te staren en dat komt omdat er de laatste 28 jaar met geen woord meer over gerept is, althans niet in de media.
Ik zal in het kort, voor de jongere lezers, even uitleggen hoe die heisa er ongeveer dertig jaar geleden aan toe ging. Een stelletje zogenaamd doorgeleerden hadden wat bomen gevonden die er in hun ogen beroerd uitzagen voor de tijd van het jaar. De bladeren waren dor, takjes braken makkelijk af en een enkele zou misschien weleens dood kunnen gaan. De meeste van deze bomen stonden op de mooiste plekken in Nederland als de Veluwe en andere bosrijke gebieden en konden dus een ramp betekenen voor de natuur en uiteraard toerisme. Voor de plotselinge herfstachtige trekjes waar deze bomen mee kampten moest natuurlijk snel een oorzaak worden gevonden. En als je niets zinnigs kunt verzinnen geef je de fabrieken met giftige uitstoot en het toenemende auto en luchtverkeer de schuld .
Men geloofde dat de schadelijke stoffen die vrijkwamen bij onze autoritjes zich zouden ontpoppen als gele wolken en daar zou dan onherroepelijk zure regen uitvallen op onze schitterende bomen. Een straf voor de welvaart. Dat was natuurlijk koren op de molen van milieuactivisten en iedere dag kregen we ons portie zure regen voorgeschoteld via de krant en journaaluitzendingen. Roodomlijnde koppen met dreigende teksten als ‘Binnen tien jaar geen Veluwe meer!’of ‘Als we nu niets doen stinken we binnen vijf jaar allemaal naar azijn!’ Het hield niet op. Geitenwollensokkendragers ketenden zich als een plaag processierupsen vast aan elke zielig uitziende eik en dreigde met een hongerstaking als de overheid niet in zou grijpen. Eigenlijk was het de eerste echte milieuhype in Nederland. Maar goed, dit is een jaar of twee in alle hevigheid doorgegaan tot iedereen er schoon genoeg van had en er niks meer van wilde weten. We gingen er niet zuur van ruiken, de augurken gingen er niet beter van smaken, we waren het fenomeen zat! ‘Verzin maar iets nieuws!’ schreeuwden we. En dat deden ze..

Na een jaar of 10 overleg en onderzoek, wereldwijd, hadden natuurfreaks een nieuw probleem bedacht waar ze aan konden verdienen; ‘het gat in de ozonlaag’ was geboren! Met de bomen ging het beter dan ooit, echt geen vuiltje aan de lucht.. maar dat gat hè! Elke maand werd het erger. Met prachtige animatiebeelden lieten ze ons geloven dat de laag om onze aarde, die ons miljoenen jaren had beschermd tegen schadelijke stralen van de zon, gaten ging vertonen als een kaas. Boven Australië zat al bijna niets meer en als we nog langer pvc’s en andere gevaarlijke kunststoffen in onze koelkasten zouden verwerken zou Nederland er over een paar jaar uitzien als een woestijn en iedereen rondlopen als een Nomade met ernstige huidaandoeningen. Ook weer een paar jaar lang moesten de nieuwslezers ons vertellen over de afbraak en soms ook herstel van de ozonlaag. Opeens hoorden we er niets meer over. Totale stilte over de ozonlaag, inmiddels alweer een jaar of 10, heerlijk. Tot ik deze week door een gratis krantje bladerde en las dat het gat in de ozonlaag de laatste jaren niet meer was gekrompen. Dus géén zure regen meer en géén gat in de ozonlaag! Er was maar een klein stukje aan gewijd terwijl jarenlang de kranten er bol van stonden, maar toch was ik opgelucht toen ik het las. En dat terwijl het aantal auto’s op de weg afgelopen 30 jaar is verdubbeld, het vliegverkeer is toegenomen, bijna iedere jongere een scooter heeft en 24 uur per dag miljoenen computers staan te draaien. Het milieu word er alleen maar beter van lijkt het wel!

Toch zijn we de jaren daarop weer met zijn allen in een nieuwe natuurramp getrapt. Het is een tijdje over het ’broeikaseffect’ gegaan en nu hoor je steeds meer termen als ‘stijging van de zeespiegel’ en ‘smelten van de poolkappen’. Moeten we ons hier nu echt zo druk om maken of zijn we er nu wel achter dat het uiteindelijk doodnormale natuurverschijnselen zijn die al miljarden jaren zo gaan? Waarschijnlijk hoor je ook hier over een paar jaar niks meer van en komt het gewoon in het rijtje zure regen, gat in de ozonlaag en broeikaseffect. Wie verzint de volgende klimaathype?

Wijnand Schoo.