Reality is a bitch

Door toedoen van een overheerlijke kip-eiersalade die ik zelf in elkaar flanste en na de kookles met smaak verorberde, ben ik met spoed beland in het ziekenhuis. Zielig? Nee hoor. Weet je wat pas zielig is? Ik heb 1 week lang mijn tv moeten delen met een huismoeder die verslaafd was aan 3 soaps. Hoewel mijn maag was leeggepompt en ik aan het infuus lag, bleef ik overgeven bij elke aflevering. Het was wat ze noemen Zum Kotsen. Vroeger, toen ik nog geen eigen smaak ontwikkeld had, heb ik The Bold and the Beautiful eens een blauwe maandag of 10 gevolgd. Ik begreep er geen snars van. Dit was toch niet de realiteit? Vrouwen die met make-up op wakker werden. Vrouwen die je nooit zag werken, laat staan poetsen. Vrouwen die de hele dag mooi lagen wezen bij het zwembad. Vrouwen die iedere week van een andere man dure cadeautjes kregen. Vrouwen die na de bevalling nog even slank waren. Of deed IK soms iets verkeerd? Ik heb jaren geen enkele soap meer gevolgd uit angst dat A) ik er net als de huisvrouw naast me verslaafd aan zou raken en B) ik er net zo uit zou gaan zien als de blonde wandelende poederdoos met het sla-en-neuk-me-nu!-gezicht uit de soap.

In de jaren dat ik niet keek, heb ik volgens de verslaafde huisvrouw veel gemist. Haar gezicht glundert en ze praat me ‘even’ bij. Het woord ‘even’ staat bij haar voor 3 uur. Brooke was eerst getrouwd met Ridge, daarna trouwde ze met zijn vader en Mevr Geelzucht naast mij vertelt me nu dat Brooke een paar weken geleden gescheiden is van de broer van Ridge en weer achter hem aan zit. ‘Neeeeee, echt waar?’ antwoord ik quasi enthousiast. Mevr Vleesboom, die aan de andere kant van me ligt, mengt zich nu ook in het gesprek. Ze betreurt het niet dat ze al voor de 8e keer in haar jonge leventje in het ziekenhuis vertoeft. Joh, dat is niks in vergelijking met Ridge die er nu al voor de 18e keer in ligt, waarvan 15 x op het randje van de dood. (Sterf nou toch, stomme bal! Bid ik inwendig.) Het mens heeft zich verraden. Schijnbaar schaamde ze zich ervoor dat ook zij een soapfan is. Tja, daar loop je ook niet zo maar mee te koop, zou ik zeggen. Dat geheim bewaar je liever. De 2 gillende keukenmeiden komen nu helemaal los en keuvelen over en weer over mijn bed, waarbij ze soap en realiteit niet uit elkaar weten te houden.

Gelukkig komt tijdens het bezoekuur mijn reddende bengel Suus binnen met fruitmand numero 9. Ik neem de mand dankbaar aan, maar vraag tevens met fronsende wenkbrauwen hoe ik een kiwi in Godsnaam door een infuus moet persen. De binnenkomst van Suus heeft het gesprek van mijn kamerbewoners abrupt afgebroken. Dat komt door haar gothicverschijning en Penny de rat die met haar kopje uit het decolleté steekt. Geef haar een zeis en het is net of Magere Hein aan mijn bed staat, klaar om me op een kar met 6 bokken ervoor te transporteren naar de hel. ‘Waar hadden jullie het over?’ vraagt Suus, terwijl ze Penny behoedzaam verstopt onder mijn dekens. ‘Ach niks bijzonders. Over soap enzo.’ De koolzwart opgemaakte ogen van Suus lichten op, in hoeverre dat mogelijk is.

‘Owwh dan ken ik nog een leuke soap’, gniffelt ze. ‘Ken je die van die vrouw die een relatie kreeg met iemand van het internet? Nee. Nou toen ze na 1 jaar wilde samenwonen, bleek dat hij nog getrouwd was en 3 kinderen had. Als ze hem de deur uitgooit, gaat hij toch scheiden, maar uiteindelijk wordt hij verliefd op haar moeder. Ze krijgt slaande ruzie met haar moeder, die er in een woedeaanval uitflapt dat ze vroeger tijdens haar verblijf in Amerika een kortstondige affaire heeft gehad met jawel hoor George Bush, waarvan zij het beoogde resultaat is. Ze draait helemaal door en belandt in een gesticht. Na een nachtelijk bezoek van een UFO blijkt dat ze zwanger is. Ze wil het monster aborteren en slikt een overdosis abortuspillen. Daar wordt ze zo ziek van dat haar maag wordt leeggepompt en ze aan het infuus in het ziekenhuis belandt. Het monster heeft het niet overleefd.

Geelzucht en Vleesboom liggen bijna letterlijk aan haar voeten. ‘En zij? Hoe is het met haar afgelopen?’ ‘Nou vraag haar dat zelf maar zou ik zeggen. Ze ligt naast jullie!’ Ik probeer Suus een trap te verkopen, hoe zwak ik ook ben. Op dat moment bijt Penny mijn infuusslangetje door midden en donderen de verslaafde soapies vol ongeloof uit hun bed. Als de zuster afkomt op het lawaai, vragen ze acuut naar een andere kamer. Suus heeft haar plicht weer gedaan. Ze kan liegen als een beest, maar ergens zat er wel een kern van waarheid in. Door haar heb ik de resterende dagen in alle rust kunnen nadenken over mijn roerige leventje. Ik zou mijn leven dat veel weg heeft van een combinatie van een drama, erotische thriller, komedie en rampenfilm graag verruilen voor een soapleventje. Waar is het in Godsnaam misgegaan? Op dat moment komt George binnen en zegt: ‘Hi there little Louder. How are you?’ En plotsklaps weet ik het antwoord op mijn vraag en krijg ik zo’nnnn verschrikkelijke honger. Had ik het genre Horror ook al genoemd?

Doei, (Ik ben even barbecuesausjes halen. George smaakt zo taai!) Loedertje XXX