Toen ik zes was vroeg mijn eerste vriendje Koen mij verkering. Met een rood hoofd en knikkende knieën keek hij mij diep in de ogen en stelde hakkelend de grote vraag: “Elisa, (ja, in die tijd noemde men mij nog netjes bij de voornaam 😉 ) wil jij het met mij?”. Iedereen wist wat er bedoeld werd met ‘het’. ‘Het’ was aan of ‘het’ was uit. En Koen en ik kregen ‘het’. Zelfs mijn eerste echte vriendje, aan wie ik daadwerkelijk kusjes uitdeelde, vroeg mij verkering. Je tongde (plat gezegd bekte) met elkaar en dan was ‘het’ aan. Mobiele telefoons waren er nog niet dus afspraakjes werden gemaakt als je elkaar zag en de term ‘ik bel je nog wel’ was onbekend. Tegenwoordig ligt het allemaal wat ingewikkelder. Nadat je elkaar gespot hebt, vaak in een of andere decadente bar of club, begin je allereerst met het uitwisselen van veelbelovende blikken. Deze fase wordt gevolgd door spannende knipogen en oogcontact. Als de persoon in kwestie deze blikken beantwoordt volgt er vaak, afhankelijk van de hoeveelheid alcohol, een praatje en worden er nummers uitgewisseld. Hierna begint de sms-fase: Er volgt een reeks van tientallen sms’jes waarin men elkaar steeds verder uitprobeert. Alle sms’jes worden vervolgens uitgebreid besproken met vriendinnen en het antwoord is meestal dan ook samengesteld door vijf verschillende mensen. Dit spektakel zet zich vervolgens voort op MSN en tegenwoordig ook hyves. Hier plant je dan ook je meest sexy foto’s en geilste kiekjes. Op het beeldscherm van je pc wissel je, je diepste geheimen, trauma’s en liefdesverhalen uit terwijl je gespannen afwacht wat je gesprekspartner voor bericht typt. Veel van die berichten worden regelmatig verkeerd geïnterpreteerd, onder of overschat of zijn simpelweg onbegrijpelijk door de hoeveelheid smileys die men aan de tekst toevoegt. Als je door deze fase heen bent, ga je voor het echte werk en slaat het contact om in daten, scharrelen, seksen, ‘van-elkaar-genieten’, ‘het-gewoon-leuk-hebben-met-elkaar’ of in een Relatie. Dit laatste is absoluut niet te vergelijken met de luchtige verkering van vroeger. Een Relatie weegt namelijk een stuk zwaarder. Veel mannen rennen bij voorbaat dan ook al weg als men het woord in de mond neemt en er gaan vele ruzies, meerdere break ups en tientallen gesneuvelde hartjes overheen. Tegen de tijd dat men hier uitkomt, is de liefde dan ook vaak doodgebloed, de spanning eraf of is men uit elkaar gegroeid. Had men de tijd van sms’jes, MSN-sessies en daten niet beter kunnen besteden aan een ouderwetse verkering? Dat woord hoor ik helaas zelden meer en wordt overgelaten aan kleine zusjes en broertjes. Ook die kleine zusjes en broertjes doen nu al gevaarlijk fanatiek mee aan de MSN-fases en smsverkering. Ondanks dat dit soms best spannend en variërend kan zijn vraag ik toch af of het allemaal zo ingewikkeld moet zijn. Koen en ik waren eigenlijk best heel gelukkig zonder mobieltje, MSN of scharrels. Ik wil misschien helemaal niet daten, scharrelen, genieten van elkaar of een Relatie; ik wil gewoon weer verkering!

Categorieën: Liefde

8 reacties

Dees · 10 oktober 2008 op 13:22

Bij ons was de tekst “ik ben op jou, ben jij ook op mij?” en als het antwoord ja was ging je allebei weer met je eigen vriendjes spelen en had je ondertussen maar mooi verkering. Leuk stukje maar gooi in godesnaam de smilies uit je column, het is potdorie msn niet…

SIMBA · 10 oktober 2008 op 13:27

Brrrrr een smiley…en dat al in de eerste alinea.
Af en toe een witregel zou prettiger lezen.
Verder wel een aardig stukje!
Welkom op CX!

Mup · 10 oktober 2008 op 17:21

In ‘mijn vroeger’ (met dank aan dees) werd de grote vraag gesteld door vriendinnen, middels briefjes, dat is vervangen door msn/sms, maar komt volgens mij op hetzelfde neer. Het uitmaken ging vaak precies zo. Leuk neergezet, dat zeker.

Welkom op cx,

Groet Mup.

p.s. Waarom relatie met een hoofdletter?

pally · 10 oktober 2008 op 18:07

Grappig geschreven. En ja, gewoon verkering was geloof ik leuker, maar ik ben dan ook nog van de generatie briefjes schrijven en tas dragen. En van ’tongen’ hadden we nooit gehoord, laat staan van ‘bekken’.( maar we deden het wel, als we echt verkering hadden tenminste….
Welkom hier,

groet van Pally

Elisa · 10 oktober 2008 op 21:54

Helemaal gelijk; heb hem van mijn hyves gehaald en eigenlijk niet meer aangepast. Shame on me! Bedankt voor de reacties en kritiek.

Elisa · 10 oktober 2008 op 22:00

[i]p.s. Waarom relatie met een hoofdletter? [/i]

Omdat men tegenwoordig relatie als iets officieels ziet, vergelijkbaar met trouwen, samenwonen, scheiden, kinderen krijgen etc.

Terwijl relatie eigenlijk een ander woord is voor band/verhouding wordt het nu bijna een vies woord wat heel veel probleem met zich meebrengt en men heel lang over moet nadenken.

Bedankt voor je leuke reactie!

Troy · 11 oktober 2008 op 00:02

Geestig geschreven. Zelf heb ik nooit aan verkering gedaan op de lagere en middelbare school, maar dat heb ik later dan weer ruimschoots ingehaald. En je hebt gelijk: verkering klinkt een stuk leuker dan relatie. Ik denk dat ik dus nog maar even verkering blijf houden de komende tijd…

Mien · 11 oktober 2008 op 12:28

Ik verkeer nog regelmatig in relationele sferen.
Af en toe ontvang ik een smsje of msntje, een krabbeltje op m’n hyves of achter mijn oor en af en toe een live briefje op de keukentafel. Heerlijk.
Maar vooral ook die eerste keren die blijven bij!!!
Welkom op ColumnX!
Leuk debuut.

Mien Houdt Nooit De Tong Binnen

Geef een reactie

Avatar plaatshouder