Ritalin

De Kijkwijzer. Bestemd voor ouders cq ‘opvoeders’. Vertelt ze tot welke leeftijd een film of televisieprogramma schadelijk kan zijn voor hun kinderen. In 9 van de 10 gevallen zijn de ouders natuurlijk zelf de méést funeste factor. Ze werken zich de schompes en zijn uitpandig door rijk gevulde agenda’s. Liggen met een burnout strak van de medicijnen naar een denkbeeldige prullenbak te staren of worden overreden bij de glasbak. Een alcoholprobleem zorgt namelijk voor lege flessen!
Hun kroost broodnodige aandacht, structuur en regelmaat bieden schiet er als eerste bij in. Televisie en computer zijn dé grote hulp in de chaos die opvoeding heet. Conclusie: probleemkinderen bestaan niet, ouders met een blijvend pedagogisch defect des te meer. Ogen van kinderen vergroeien daarom langzaam naar een breedbeeldvorm. Voor de broodnodige structuur en rust. Nieuwste trend: een smartphone. Voor de kersverse zuigeling als kraamcadeautje. Of een eigen domeinadres voor een toekomstige internetter in de luiers.

Gelukkig: de Kijkwijzer. Pictogrammen die aangeven of kijkkost geweld, seks of discriminatie bevat. Misschien zelfs tot angst leidt. De meeste kinderen raken alleen van hun ouders in de grootste paniek en drukte. ADHD wordt natuurlijk veroorzaakt door verwekkers en de farmaceutische industrie. Ritalin zorgt dan voor rust in de tent. Impulsieve ouders hebben wel wat anders aan hun harses dan de bestudering van Kijkwijzer-plaatjes.

Uit een navraagronde blijkt dat reproductie van 2, hooguit 3 picto’s al een wonderbaarlijke score is. Ooit was de overheid opdrachtgever voor die verwarrende beeldtaal. Een tonnetje of 9, maar waarschijnlijk véél meer, over de balk. Hyperactieve ontwerpers in de Amsterdamse grachtengordel smulden van zoveel onnozelheid. Reken maar dat er een peperduur creativiteitsproces moest plaatsgrijpen voordat zo’n prentje op kniehoogte alle kenners tevreden stelde.

Het overprikkelde ministerie van Justitie zou gaan bekijken of het mogelijk was de Kijkwijzer toe te passen op internetsites. Heerlijk naïef. Het departement wilde daarover afspraken maken met aanbieders van beeldmateriaal, zoals operators van smartphones en internetproviders. Een overactieve puber op yoga krijgen, is een eenvoudiger opgave.

Dit soort ideeënbrei kwam vast van een jachtige ambtenaar op de schopstoel. Meneer/mevrouw ging er voor het gemak zeker van uit dat de hoeveelheid internetsites gelijke tred houdt met het aantal hersencellen van overheidsdienaren. Ze dachten op het ministerie ook dat het internet ophoudt te bestaan bij de landsgrenzen. Een tenenkrommende maar rustgevende (…) caravanvakantie in Frankrijk lijkt de oplossing. Ritalin mag trouwens ook!