Rode lipstick

[i]Trio-column geschreven door doemaar88, Mien en Frank[/i]

Haar twee vriendinnen knikten instemmend. Alle drie waren ze het eens, deze outfit was perfect. Zelfverzekerd draaide ze een rondje voor de grote spiegel. Haar ranke lichaam was deels bedekt met een zwartfluwelen stof. De jurk gaf goed zicht op haar decolleté, de push-up BH deed de rest. Over een half uur moest ze vertrekken, anders kwam ze te laat. Haar vriendinnen frunnikten aan haar lange, blonde haren en gaven haar lippen een dieprode kleur.
‘Zie ik er niet dellerig uit?’ had ze haar vriendinnen gevraagd. Deze hadden heftig nee geknikt. Ze oogde sexy. Gewoon sexy, binnen de perken.

Voor vertrek besprenkelde ze haar nek en pols met haar favoriete parfum. Haar vriendinnen attendeerden haar op de checklist; een frisse adem, geschoren oksels, geëpileerde wenkbrauwen en bovenlip, netjes gelakte nagels en een laddervrije panty. Alle punten konden afgevinkt worden. Ze was klaar voor de avond van haar leven. ‘Denk aan die eerste indruk!’ gilde haar vriendin nog uit het autoraampje terwijl deze langzaam uit het zicht verdween.

De zenuwen gierden door haar lichaam. Zal ze nu eindelijk de ware gaan ontmoeten? Bij binnenkomst keek ze haar ogen uit. Wat was het druk! [doemaar88]

Sharon zocht even een toevlucht tot een tafeltje in de hoek. Waar komt dat volk toch vandaan? Het was maar een advertentie in een regionale krant geweest. Amechtig van schrik drukte ze haar half weggeschoten push-up BH snel weer in de goede stand. Het balkon zat weer goed.

Ze trok haar mondhoeken strak, toverde een zwoele blik in haar ogen en heupwiegde zo opvallend mogelijk naar de ruimte waar alles plaats ging vinden. Met een ferme ruk trok ze de deur open en liep naar binnen. Ze bevond zich in deftige ruimte met eikenhouten tafel en vijf roodlederen stoelen. Twee charmant geklede dames namen haar vanachter de tafel aandachtig op.

Sharon begroette de dames en nam licht geïrriteerd plaats op de grote stoel tussen de twee dames achter de tafel. Haar naambordje was weer eens verkeerd geschreven. Mevr. Innige stond er in plaats van Mevr. Inniger. Kwaad voegde ze met rode lipstick een r toe aan haar naam.
Nog een paar minuten en de eerste sollicitant mocht zich melden. Sharon Inniger was benieuwd of de man van haar dromen zich onder de sollicitanten zou bevinden. De nieuwe kracht voor incassobureau Belatafeld moest aan een behoorlijk eisenpakket voldoen. [Mien]

Wie deed het licht nu uit ? Of was het al de hele tijd zo donker ? Nee toch ? Ze zat. Enigszins wezenloos staarde ze voor zich uit. Wat was de overtreffende trap van inniger vroeg ze zich af. Innig, inniger, innigst ? Innigst, in nichts, in niets. Duitse leraar. Snor. Duits, duitser, duister. Niets dan donker. Jonker. Fris. Mist. Wolk, wind, zucht. Wolkenlucht. Schaapjes. Wol. Lucht. Niets. Niets, fiets. Hé kleine meid. De wind in je haar. Zon op je wangen. Niets. Herman van Veen. Brr. Niets. Ze borduurde beelden. Langzaam drong er weer wat licht haar gezichtsveld binnen. Met het licht ontwaarde ze een man. Een brede glimlach en een man. Een man met een brede glimlach. Hij kwam op haar af. Een hand, een kus op de mond en een verhaal. Gelijk een verhaal. Op een neer gingen zijn lippen. Van links naar rechts ook. Witte tanden. Een hele rij. Een goed verhaal leek het. Glimlach om zijn mond. Een glimlach en een veeg. Een veeg rood. Dat is mijn lipstick dacht Sharon. Mijn lipstick. Van Sharon. Sharon ?[Frank]