Roy

Thuisgekomen zie ik voor mijn deur een puinhoop liggen. De puinhoop bestaat uit twee stapels kranten. Er lig een briefje bij: ‘Dag Roy, hier zijn de kranten. Als je problemen hebt, bel dan 0299-340001. Veel succes.’
Dus bel ik het nummer even. ‘Ja???’
‘Met Kees. Er ligt een puinhoop voor mijn deur. Kranten en zo.’
‘O? Welk adres dan?’
Ik noem haar mijn adres.
‘Ja, dat klopt meneer. Die zijn voor uw zoon Roy. Om rond te brengen.’

Daar denk ik even over na.’Moet Roy die kranten op zijn hoofd stapelen en dan daarmee de deuren langs?’
‘Hahahah, die meneer toch. Nee hoor, ik zit te wachten op nieuwe fietstassen maar misschien heeft u nog een oude kinderwagen dan kan hij de kranten daar zolang in doen. Meer kinderen doen dat met hun krantenwijk.’
‘Nou, dat wordt voor Roy dan een probleemwijk want ik zit op het ogenblik niet zo ruim in mijn kinderwagens. Even wat anders; heeft u al eens naar buiten gekeken?’
‘Ja. Het regent. Maar is dat relevant dan?’
‘Op zichzelf niet nee. Het ligt eraan hoe je er naar kijkt. Je kunt denken; goh het regent. Alsof het al niet genoeg geregend heeft de laatste tijd. Je kunt ook denken; o jee, het regent en die kranten van Roy liggen nog buiten.’
‘Die, die… heeft u toch wel naar binnen gehaald???’
‘Ik niet nee. Waarom zou ik? Die kranten zijn niet voor mij.’
‘Nee, maar ze zijn wel voor uw zoon Roy! Volgens mij spoort u niet.’
‘Daar zou u zomaar gelijk in kunnen hebben, mevrouw. En nu we het toch over Roy hebben; hoe oud is hij eigenlijk?’
‘Jezus!! U weet toch wel hoe oud uw eigen zoon is??’
‘Nou, het punt is, voor zover ik weet heb ik geen zoon die Roy heet. Maar laat ik dat niet te hard zeggen want er kan zomaar een team van Spoorloos op je stoep staan met een Finse nazaat of zo.
Tegenwoordig ben je nergens meer zeker van..’
‘Wat?? Dus u gaat mij even rustig staan vertellen dat u geen zoon heeft die Roy heet??’
‘Inderdaad. U bent snel van begrip. U leest zeker veel kranten? Overigens heb ik wel een hond. Maar die heet ook weer geen Roy en die zie ik trouwens nog geen kranten…’
Opgehangen.

De hond van de buurman loopt mijn tuin in. En tilt zijn poot op. Tegen de stapel kranten.
Daar worden die kranten niet beter van, zo te zien. Het is een landelijk sensatieblad maar erg veel sensatie is er nu niet meer aan te ontdekken….