Schoonmaakwonder.

Ik was laatst met een kennis wat aan het kletsen over koetjes en kalfjes.
Toen kwam ter sprake dat ik net die dag de badkamer gepoetst had. Altijd een vreselijk karwei vind ik. Nou dat vond zij ook! Al pratende, of eigenlijk al typende want het was op MSN, vergeleken we wat schoonmaakmiddelen en methodes. En we kwamen tot het besef dat, wat je ook gebruikt of doet, het nooit leuk is om te poetsen. Een bekende slogan schoot in een variant door mijn hoofd: “Makkelijker kunnen we het wel maken maar leuker niet!”

Nou had ik die dag iets nieuws gebruikt waar ik razend enthousiast over was, dat wilde zij natuurlijk ook wel. Dus ik ging dat eens haarfijn uitleggen, ik had zo in een reclame spotje kunnen meedoen.
Om mijn getypte woorden kracht bij te zetten besloot ik om de cam aan te zetten en met mijn laptop naar mijn blinkende badkamer te gaan.
Ik ging op de wc-deksel zitten om verder te gaan met mijn commercial over dit wonderbaarlijke spul en intussen liet ik haar mijn trots zien.

“Het zit in een handige fles met spuitdop, je kunt het gewoon in je emmer doen maar ook puur op die extra vuile plekken “, dat was zo ongeveer mijn hele badkamer maar dat terzijde.
“Het is wel vrij prijzig, maar werkt erg goed en je hebt er weinig van nodig”.
Ik was zo bezig dat spul aan te prijzen dat ik niet in de gaten had dat zij aan de andere kant van de computer in een deuk lag van het lachen.
Maar toen ze dan eindelijk uitgelachen was vroeg ze: “Hoe heet dat spul dan?”.
Ja, dat was natuurlijk wel handig om te weten, zo’n goede reclame maker was ik dus niet.
“Het heet Blue Wonder” typte ik. Zij noteerde het op haar boodschappenlijstje want haar badkamer kon ook een sopje gebruiken.
“Dus het is blauw neem ik aan” zei ze.
Niet dus! Het is roze!
We lagen blauw van het lachen door dit roze wonder.