Schurende lichaamsdelen

Schuurfeesten zijn berucht. Als een vriend een huis heeft gekocht, dan zal niet veel later mijn gmail app een transformerende Optimus Prime laten horen om aan te geven dat een mail ontvangen is. Het onderwerp van de mail is dan kort en krachtig, ‘Schuurfeest!!!’.

Dit betekent dat ik een halve dag een wax in/wax off alla de karate kid nadoe, alleen dan met een schuurpapier korrel 80 in mijn hand. Met de armbewegingen van boven naar beneden en van links naar rechts zorg ik ervoor dat de gebladderde verf verandert in een houten vensterbank. Tijdens het schuren neem ik voldoende rust, zodat de spierpijn onder controle blijft en de aanhechting van de schouder naar de arm niet gaat ontsteken.

Een dagje spierpijn van schuren staat echter niet tegenover de pijn van het schuren van de bovenbenen tijdens het hardlopen. Ik heb gemerkt dat tijdens het hardlopen de bovenbenen bij mensen met een BMI van boven de 25 nietsvermoedend 80 keer per minuut tegen elkaar schuren. Door de constante wrijving levert dit op een gegeven moment een hitte zo intens dat de edele delen acuut in brandgevaar zijn. Als ik in de zomer in de duinen hardloop, dan kan ik de hevigste bosbranden in tijden veroorzaken.

Na een aantal maanden ga ik nu gelukkig richting een BMI van 25. Het schuren is gelukkig minder hevig en de hitte verdwijnt. Net als bij het schuren van hout is het nu zaak om schuurpapier korrel 120 te pakken om de overgebleven kleine bobbel te laten verdwijnen. Op deze manier blijft er een glad oppervlak over. De snelheid heb ik afgelopen maanden aanzienlijk verhoogd. Niet alleen door de kilo’s die ik kwijt ben, maar ook door het uitblijven van de opvlieger tussen de benen. Een extra stimulans om nog meer kilo calorieën te verbranden.

Als alle hobbels zijn weggenomen zal ik helemaal kunnen excelleren. Misschien kan ik weer tijdens één van de veel gehouden regionale loopwedstrijden mijn 10 kilometer binnen de 45 minuten eindigen. En zal ik bij de finish net zo stralen als de pas in crème kleurige lak gezette hardhouten raamkozijnen.

Maar eenmaal in het lak, komt het belangrijkste eraan, het onderhoud. Het opknappen van de kozijnen is makkelijk, het onderhouden is des te moeilijker. Het is dan niet de bedoeling om terug te gaan naar de schuurfeesten, zeker niet op en rond de binnenzijde van de bovenbenen.