Het is weer zover hoor en het staat met grote koppen in de krant. Er is weer zo’n vrouw die zich genaaid voelt door een man, terwijl hij met het deel van zijn lichaam dat daar voor bedoeld is, niet eens in de buurt is geweest. Sterker nog, zij naait hem! Sinds Lubbers schijnt het weer in de mode te zijn om massaal mannen aan te klagen die een vingertje te ver hebben uitgestoken. Maar wie bepaalt eigenlijk wat ‘te ver’ is? Zelf werk ik in een mannenwereld en als ik voor iedere keer dat iemand zijn hand om mijn middel legt of mijn schouders ongevraagd masseert, aan de bel zou moeten trekken, kon ik mijn tentje wel op gaan zetten bij het politiebureau (of waar geef je zulke dingen eigenlijk aan tegenwoordig?). Zo sla ik zelf ook wel eens op de billen van collega’s, zowel bij mannen als bij vrouwen. Wat kan mij het schelen. Maar toch ben ik niet bang dat ik zal worden aangeklaagd. Mannen doen zoiets niet. Even aangenomen dat de film Disclosure met Michael Douglas niet op waarheid berust. En zouden de vrouwen die zonodig zo’n nietsvermoedende man aan moeten klagen, dat ook doen als ík het was geweest die haar een tik op haar kont had gegeven? Wedden van niet!
Het merendeel van deze aanklachten zijn alleen een roep om aandacht. Wat ik dan weer niet begrijp, want blijkbaar kregen ze aandacht genoeg. Wat bezielt zo’n vrouw om iemands leven compleet te ruineren? Er wordt altijd nog gedacht: ‘Waar rook is, is vuur’, dus ook al wordt de brave man ‘vrijgesproken’, er zal altijd een vies luchtje achter zijn kont blijven hangen. Ja, ik heb medelijden met de man. Hij moet bij iedere stap die hij in de buurt van een vrouw zet, zorgvuldig te werk gaan en beseffen dat er op ieder moment een bloedzuiger toe kan slaan.
Natuurlijk zijn niet alle klachten onterecht, maar de vrouwen van tegenwoordig willen toch zo graag als ‘gelijk-aan-de-man’ bestempeld worden? Zijn ze dan niet ‘mans’ genoeg om er zelf iets aan te doen? Ten eerste hebben we allemaal een mond gekregen om er iets van te zeggen (of ergens flink in te bijten). Als dat niet helpt, hebben we handen om mee te slaan en te knijpen en in noodgevallen kun je altijd nog je knieën in zijn jungle plaatsen. En als hij dan eenmaal gevloerd is, kun je als uitsmijter zijn vrouw nog even bellen. Doet vast wonderen!
40 reacties
Eddy Kielema · 29 oktober 2005 op 17:23
Probleem is dat wat voor een seksuele intimidatie is, dat voor een ander niet zo hoeft te zijn. Dat maakt het moeilijk om van ‘schuldig’ of ‘onschuldig’ te spreken. Bovendien is het lastig voor slachtoffers om er iets van te zeggen als de dader je baas is. Dan loop je het risco om je baan te verliezen. Veel gevallen van seksuele intimidatie gaan om baas-ondergeschikte gevallen, waardoor het voor het slachtoffer moeilijk is om er een issue van te maken.
Geertje · 29 oktober 2005 op 17:34
[quote] of mijn schouders ongevraagd masseert, aan de bel zou moeten trekken [/quote]
Ongevraagd toelaten… Je geeft de juiste signalen… Geen protest, dus je tolereert, dat vraagt naar meer! Veel sterkte met de confrontatie met de door jou aangegeven grenzen. 😕
:-)[quote]Even aangenomen dat de film Disclosure met Michael Douglas niet op waarheid berust. [/quote] Ik zeg welterusten!??????? Ze bestaan nog!???
[quote]Zo sla ik zelf ook wel eens op de billen van collega’s, zowel bij mannen als bij vrouwen. Wat kan mij het schelen.[/quote]
Mij wel! Werk is werk! 😡 Dus sodemieter op met billen tikkerij! 😕
En Lubbers? Is algemeen bekend, heeft het van zijn mond, begint met de kont en eindigt in de mond! 😀
Kees Schilder · 29 oktober 2005 op 17:55
[quote]Maar toch ben ik niet bang dat ik zal worden aangeklaagd. Mannen doen zoiets niet[/quote]
Ik wel!Je zal ze de kost moeten geven al die mannen die mij lastig hebben gevallen in mijn leven 😀
Louise · 29 oktober 2005 op 18:42
Alles rondom die seksuele intimidatie zal altijd een grijs gebied blijven omdat het vaak aan keiharde bewijzen ontbreekt. Simpelweg omdat het veel meer gaat om de beleving en de grenzen van beide kanten. Op het moment dat deze zaken niet parallel lopen ontstaat er een probleem.
Ik ben (in dit geval gelukkig) een tiepje van het direct reageren. Bevalt me iets niet, dan zeg ik het. Dus ik zal niet snel iemand aanklagen vanwege seksuele intimidatie omdat ik het niet zover laat komen dat ik me er ongemakkelijk bij zou voelen.
Dat geldt voor al het lichamelijk contact in welke situatie dan ook; zolang ik me er prettig bij voel, vind ik het prima.
En verder ben ik zeker niet vies van een schoudermassage 😀
Wessel · 29 oktober 2005 op 18:48
Je kunt hier zo heftig op reageren als Geertje doet, maar ik snap eerlijk gezegd de gedachtegang van Wendy heel erg goed. Op sommige politieke posities leef je tegenwoordig kennelijk in een glazen huis. Een hand in de rug betekent al snel een rechtzaak en als bonus wordt je ook nog even publiekelijk aan de schandpaal genageld.
Ik was er niet bij. Vergeef me als ik Lubbers nog even het voordeel van de twijfel gun en hem als een fatsoenlijke man blijf beschouwen,…
Outsider · 29 oktober 2005 op 18:55
Deze column is mij uit het hart gegrepen. Ik vind het nog steeds een schande, dat een hoogst fatsoenlijke en respectabele man als Lubbers, die maar liefst 12 jaar onze minister-president is geweest en bovendien veel goed werk voor de vluchtelingen heeft gedaan, om zo’n onbenulligheid als oud vuil aan de kant is gezet. Ik heb nooit geloofd dat hij ontoelaatbare dingen heeft gedaan, maar toen ik die vrouw vorige week op tv zag, wist ik het zeker. Want ze is zo onaantrekkelijk dat een man haar nog niet met een tang vast wil pakken.
En het is weer goed en met humor geschreven, zoals wij het van Wendy gewend zijn.
Trukie · 29 oktober 2005 op 18:59
De tweede alinea is inhoudelijk heel erg sterk.
Nadat de term sexuele intimidatie er ineens was, was de spontaniteit tussen collega´s nagenoeg verdwenen. Jammer.
En er werd echt wel iets van gezegd als het te ver ging.
Een wat gedreven en bondige schrijfstijl past heel goed bij dit onderwerp.
WritersBlocq · 29 oktober 2005 op 19:32
Ik grap altijd tegen mijn collega’s dat ik ze aanklaag als ze het niet afmaken.
Maar: seksuele intimidatie, verbaal of handtastelijk, is fout. Het maakt echt slachtoffers. Helaas maken mensen misbruik van de situatie of van de zwakte van het andere geslacht (m/v!), maar mensen zullen altijd misbruik maken van een ruimte die in vertrouwen gegeven of uit eigenbelang genomen is.
Wel een goed onderwerp om eens aan de kaak te stellen, alleen heb je het wel erg generaliserend gedaan (“al die zeikwijven hebben ongelijk”).
Ciao, Pau
Outsider · 29 oktober 2005 op 19:57
[quote]Wel een goed onderwerp om eens aan de kaak te stellen, alleen heb je het wel erg generaliserend gedaan (“al die zeikwijven hebben ongelijk”).[/quote]
Deze tegenwerping vind ik toch niet helemaal terecht, WritersBlocq. Die opmerking over ‘al die zeikwijven hebben ongelijk’ heeft ze nooit gemaakt en ze schrijft duidelijk: ‘Natuurlijk zijn niet alle klachten onterecht’.
wendy77 · 29 oktober 2005 op 20:23
Bedankt alvast voor de reacties tot nu toe. Ik had wel verwacht dat de reacties uiteen zouden lopen.
@Eddy: Ik heb het zelf bij de hand gehad met een baas van mij, dus ik weet waar ik over praat. Ja, je kunt je baan verliezen als je er wat van zegt, maar als je niks zegt, gaat het door. Waar kies je voor?? Ik heb mijn baan opgezegd en zijn vrouw ingelicht!
@Geertje: je reageert erg fel naar mijn idee. Je hoeft geen vraagtekens te stellen bij mijn grenzen hoor. Ik geef er niks om dat mijn schouders worden gemasseerd. Als ze naar mijn idee te ver gaan, zeg ik er wat van.
Werk is voor mij niet alleen maar werk. Ik werk vooral voor mijn plezier. Als ik er geen lol meer in zou hebben, zou ik er mee stoppen. Bij plezier hoort voor mij ook lekker informeel en vrij met elkaar omgaan.
@Kees: Ach jij bent toch wel het type dat het af zou kunnen met een knietje in zijn jungle? 😛
@Louise: dan ben ik hetzelfde tiepje als jij bent.;-)
@Wessel: bedankt en ik geef Lubbers idd ook het voordeel van de twijfel
@Trukie: dank je wel, zo was het de bedoeling.
@WB: zoals ook Outsider al zegt, zeg ik niet dat alle klachten onterecht zijn. Ik zeg echter wel, dat het vaak op een andere manier opgelost kan worden, dan direct aangifte doen. Seksuele intimidatie is idd FOUT, maar ik vind dat je als vrouw sterk genoeg moet zijn om er iets aan te doen.
@Outsider, bedankt voor het compliment en voor de uitleg die je aan WB geeft.
WritersBlocq · 29 oktober 2005 op 21:22
Klopt, ik had het niet handig geformuleerd.
Hier komt de generaliserende quote:
[quote]Natuurlijk zijn niet alle klachten onterecht, maar de vrouwen van tegenwoordig willen toch zo graag als ‘gelijk-aan-de-man’ bestempeld worden? [/quote]
en die heb ik opgevat als ‘al die zeikwijven…’
maar joh, wat maakt het uit. Nogmaals, een goed onderwerp om over te discussiëren. De boksring laat ik maar even links liggen, want voor ik het weet heb ik iemand onder de gordel geraakt 😛
momentje · 29 oktober 2005 op 21:34
Sorry Wendy, maar ik sluit me volledig bij WB aan. Je schrijft snel en populair, maar vaak vind ik het generaliserend. Ik ben dit jaar alleen op vakantie geweest en heb maar weer eens gemerkt dat “nee” voor sommige mannen iets anders betekent dan voor andere mannen. Ik ben vrouw genoeg om duidelijk te maken dat mijn grens bereikt is. Toch kan ik me heel goed voor stellen dat er omstandigheden zijn waarvan je achteraf denkt..hé daar ging m’n grens! Zo leer je grenzen kennen en als je er last van houdt dan moet je er wat aan doen. Ik denk niet dat je zomaar opeens besluit om iemand aan te klagen….Niet alle vrouwen zijn zo “mans” genoeg om knieën in jungles te plaatsen!
wendy77 · 29 oktober 2005 op 22:39
@WB: dit is mijn stukje en mijn mening. Tuurlijk mag jij daar anders over denken. Ga je gang maar hoor met boksen, mij raak je zomaar niet onder de gordel. 😉 Ik kan wat hebben 😛 (had ik maar een veiliger onderwerp moeten uitzoeken niet?)
@Momentje, natuurlijk heb je altijd uitzonderingen. Ik zeg ook nergens dat het allemaal onterecht is en dat iedere vrouw die een aanklacht indient, een onterechte aanklacht indient. Ik wil ermee zeggen dat het MERENDEEL een roep om aandacht is en dat vaak onschuldige mannen de dupe worden.
WritersBlocq · 29 oktober 2005 op 22:52
[quote]Ik wil ermee zeggen dat het MERENDEEL een roep om aandacht is [/quote]
Wendy vertel, hoe kom je nou aan die wijsheid? Overtuig mij van de statistieken, of weet ik veel welke cijfers. Ik heb ze niet bij de hand hoor, om het tegendeel te bewijzen. Daarom ben ik niet helemaal overtuigd van mijn standpunt, ik spreek puur vanuit mijn gevoel. Kan jij mij overtuigen met feiten en cijfers? Graag! Groetje, Pauline.
wendy77 · 29 oktober 2005 op 23:09
Puur gevoel Pauline, geen cijfers, maar ff een stukje gekopieerd uit de volkskrant:
Volgens onderzoeksbureau TNO had in 2003 een op de vijf vrouwen in Nederland te maken met seksuele intimidatie. Zo gaf 14 procent van de vrouwen aan seksueel te zijn lastig gevallen door klanten, patiënten, leerlingen of passagiers, en maakte 9 procent van de vrouwen melding van seksuele intimidatie door collega’s. Bovendien constateerden de onderzoekers van TNO dat er de laatste jaren een toename is van het aantal gevallen van seksuele intimidatie.
Ondanks de toename van het aantal incidenten kreeg de commissie Gelijke Behandeling in 2004 niet meer dan twee klachten voorgelegd. Toch vindt bijna de helft van de mannen in Nederland, en bijna een derde van de vrouwen, dat vrouwen het gedrag van mannen te gauw opvatten als seksuele intimidatie.
De publieke reactie op de affaire-Lubbers – volgens Maurice de Hond vond de helft van de Nederlanders dat Lubbers niets had misdaan – toont aan dat Nederland seksuele intimidatie de facto gedoogt. Informele omgangsvormen in een door mannen gedomineerde werkomgeving gaan gepaard met een strikte sociale code. Niet de seksuele intimidatie is ongepast, maar het klagen erover.
Tja, zo zie ik het ook. Ik vertegenwoordig dus eenderde van de vrouwen. Sorry daarvoor!
momentje · 29 oktober 2005 op 23:18
sorry Pauline, misschien ben ik je voor…
Puur gevoel Pauline, geen cijfers, maar ff een stukje gekopieerd uit de volkskrant:
Wendy, hoe krijg je het voor elkaar, maar mijn nekharen gaan spontaan omhoog! Puur gevoel
😉
WritersBlocq · 30 oktober 2005 op 00:02
:laugh:[quote]Puur gevoel Pauline, geen cijfers,[/quote]
Of ben ik net een vent, dat ik daar om moet lachen 😕
Ma3anne · 30 oktober 2005 op 07:52
Ik denk dat elk mens zelf bepaalt waar de grenzen van de persoonlijke ruimte liggen. Dat kan een ander nooit bepalen of zoals in dit geval zelfs onzin vinden.
Ik moet er niet aan denken dat collega’s me een klap op mijn kont geven. Ook niet voor de lol. Kan zijn dat ze een klap in hun gezicht terug krijgen. Dus doe maar niet, Wendy!:-P
Outsider · 30 oktober 2005 op 08:26
[quote]Of ben ik net een vent, dat ik daar om moet lachen [/quote]
Toevallig ben ik een vent en ik moet er niet om lachen. Zulke dingen zijn onmogelijk om in statistieken vast te leggen. Het is maar net op wat voor manier en welke vragen er gesteld worden. Er zijn waarheden, er zijn leugens en er zijn statistieken.
Bovendien geeft het gevoel niet zelden een juister oordeel dan het verstand.
Outsider · 30 oktober 2005 op 08:31
[quote]Ik moet er niet aan denken dat collega’s me een klap op mijn kont geven[/quote]
Had ik niet verwacht van een ouwe hippie.
wendy77 · 30 oktober 2005 op 08:37
@Outsider, doe geen moeite joh. Alles wat ik erover wilde zeggen, heb ik nu gedaan. Als ze me dan nog niet (willen) begrijpen, dan is dat jammer. Ik heb mijn mening verwoord en dat is aardig gelukt.
@Ma3anne, ik zal het risico niet nemen dan 😛
@WB en Momentje, ik gooi de handdoek in de boksring. Ik heb naar mijn idee alles gezegd en heb verder geen zin om me te verdedigen 😉
Eddy Kielema · 30 oktober 2005 op 12:54
[quote]Ik heb mijn baan opgezegd en zijn vrouw ingelicht![/quote]
Ja, maar dat is eigenlijk de omgekeerde wereld. Hij had natuurlijk ontslagen moeten worden, want nu ben jij dubbel slachtoffer (lastig gevallen en je baan kwijt). Dat mag dus gewoon niet gebeuren. Ik vind trouwens ook dat Lubbers zijn handen gewoon thuis had moeten houden, dan was er niets aan de ‘hand’ (:-P) geweest!
wendy77 · 30 oktober 2005 op 14:21
[quote]Hij had natuurlijk ontslagen moeten worden, want nu ben jij dubbel slachtoffer (lastig gevallen en je baan kwijt).[/quote]
Hij was de eigenaar van het bedrijf, dus zag ik geen andere mogelijkheid!
Mup · 30 oktober 2005 op 15:15
Sterk onderwerp, moedig gekozen, ook gezien de reacties. Altijd goed als een column wat los maakt! Geen onderwerp waar vaste regels bij passen, komt i.d.d nogal wat gevoel bij kijken.
[quote]iemand zijn hand om mijn middel legt of mijn schouders ongevraagd masseert, [/quote]
Zoeken ze daar nog iemand? 😉
Groet Mup.
wendy77 · 30 oktober 2005 op 15:29
Dank je wel Mup. Deze reactie had ik net ff nodig. Begon me al een beetje ‘het zwarte schaap’ te voelen hier, haha.
Ik zal eens vragen of ze nog iemand zoeken 😀
klungel · 30 oktober 2005 op 19:56
[i]Legt ff een hand om je schouders en fluisterd zachjes in je oor[/i]
Wil je een knuffel meid?
Zoals ik het lees is het denk ik helemaal waar, maar het is ook weer waar dat de keuzes niet altijd even makkelijk zijn. Keuzes als nu aangeven of nog even aanzien, ontslag nemen en geen inkomen met twee kinderen die te eten moeten hebben of de bijstand in, de bedreiging geloven of niet geloven, enz enz.
Ik vind het een goed geschreven stuk waar wellicht een boel waarheid in zit.
melady · 30 oktober 2005 op 23:58
Mag ik nog even reageren… jeempie je maakt wat los met deze column Wendy,terwijl het eigenlijk niets los maakt:-D . Snap je?
Erg leuke column.
[quote]Ik wel!Je zal ze de kost moeten geven al die mannen die mij lastig hebben gevallen in mijn leven [/quote]
Achgut Kees toch, heb je nog rechts(handige)hulp nodig? 😉
Dees · 31 oktober 2005 op 08:12
Voor mij is het allemaal te makkelijk en te eenzijdig beschreven. Zo zeer, dat ik het een ‘foute’ column vind.
En ik hoop niet voor je dat je op een dag wakker wordt en de koffie ruikt, de andere kant ervan dan.
wendy77 · 31 oktober 2005 op 08:37
@Klungel: Graag!! 😛
@Melady: bedankt!
@Dees: zoals ik al een paar keer heb aangegeven heb ik de koffie al van de andere kant geroken en dat verandert mijn mening hier niet over.
Dees · 31 oktober 2005 op 08:39
@Wendy:
In dat geval zou ik iets aan je zelfbeeld doen. En dat bedoel ik niet eens zo onaardig als het er staat.
wendy77 · 31 oktober 2005 op 08:41
@Dees: Daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben. Probeer ik al jaren zonder succes 😉
Eddy Kielema · 31 oktober 2005 op 10:08
[quote]Hij was de eigenaar van het bedrijf, dus zag ik geen andere mogelijkheid![/quote]
Het ligt dus niet zo eenvoudig ligt als je schrijft in je column. Alleen er iets van zeggen heeft blijkbaar niet het gewenste effect.
wendy77 · 31 oktober 2005 op 10:17
@Eddy: Zonder hem aan te geven, heb ik het zelf opgelost! Dat is wat ik wil zeggen met mijn column.
Dees · 31 oktober 2005 op 10:33
[quote]Zonder hem aan te geven, heb ik het zelf opgelost! Dat is wat ik wil zeggen met mijn column.[/quote]
Eddy heet ik niet, maar ik reageer toch even snel. Voor het laatst, promised.
Wat heb je in jouw ogen precies opgelost? Jij bent a. lastiggevallen en b. je baan kwijtgeraakt.
En hij? Hij zit nog op dezelfde plek en laat zijn handjes nu vast alweer over een ander meissie glijden, de consequenties ervan bestaan blijkbaar toch niet, dat is uit zijn eerdere ervaringen wel gebleken.
Ik begrijp je absoluut niet, sorry 😮
wendy77 · 31 oktober 2005 op 10:44
@Dees: Je hoeft geen excuses te maken omdat je me niet begrijpt hoor. Je hoeft me ook niet te begrijpen, maar ik zal het voor ‘de laatste 😉 keer’ nog even proberen.
Ik heb eerst een andere baan gezocht, en toen ben ik opgestapt. Als ik niet snel iets anders had gevonden, was ik zo weggegaan. Wie wil er nog werken voor zo’n vent. Als ik hem had aangegeven, zou er ook geen werkbare situatie meer zijn geweest, dus volgens mij raak je zowieso in zulke gevallen je baan kwijt.
Dat wat je zegt dat hij zijn handen misschien weer over een ander meisje laat glijden, tja, daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben. dat weet ik natuurlijk niet, maar ik betwijfel of zulke mensen er van leren als ze aangeklaagd worden.
Zijn vrouw inlichten was in dit geval een hele goede zet. Zij werkte namelijk ook in hetzelfde bedrijf en is er toen op gaan letten. Ze zijn niet meer bij elkaar.
Eddy Kielema · 31 oktober 2005 op 11:14
Ik ben het helemaal met Dees eens. Je hebt niets opgelost. Hij is dan misschien zijn vrouw kwijt, maar zijn baan niet. Als je hem had aangegeven, was hij zijn baan wel kwijt geraakt en was hij gestraft voor zijn daden. Dat laatste heeft een veel groter effect dan de ongewenste intimiteiten aan zijn vrouw vertellen. Nu ze uit elkaar zijn, kan hij dus weer gewoon verder gaan met zijn ongewenste praktijken. Ik geef meteen toe dat aangifte niet zo makkelijk is, maar uit bovenstaande blijkt wel dat alleen je mond gebruiken, zoals je in je column schrijft, absoluut niet voldoende is.
wendy77 · 31 oktober 2005 op 11:38
Ik kan hier nog uren over lullen, maar ik gooi de strijdbijl neer als jullie het goedvinden. Het wordt me ook iets te persoonlijk om alles hier neer te kwakken 😉
Chantal · 31 oktober 2005 op 18:06
Vind het jammer dat je jezelf zo moet verdedigen, hoor. Het is een leuke column, goed geschreven, daar gaat het toch om? Het is een goed onderwerp om over te discussieren, maar het kan best iets minder aanvallend, denk ik zo. Het gaat tenslotte om de column, en die is hardstikke goed! 🙂
KawaSutra · 31 oktober 2005 op 21:12
[quote]En als hij dan eenmaal gevloerd is, kun je als uitsmijter zijn vrouw nog even bellen. Doet vast wonderen! [/quote]
Ik vind dit eigenlijk wel een creatieve oplossing. Wellicht toch een grotere straf voor hem dan een berisping van een rechter want hij zal echt zijn bedrijf niet verliezen door zoiets.
Belangrijk maar lastig onderscheid vind ik wel, was het een schouderklopje of een onschuldige aanraking van de linker of rechter bil of was er echt sprake van sexuele bedoelingen. Wat Lubbers betreft heb ik het gevoel dat zijn jovialiteit op een verkeerde manier uitgelegd is. Ik ken ook mensen die zich nogal lichamelijk uiten waar ik absoluut niet van hou, maar ik weet wel dat ze daar geen ongewenste bedoelingen mee hebben.
Ik vind het wel een goed verwoorde column. Wat de reacties betreft denk ik dat er hier en daar wat langs elkaar heen gepraat en gemisinterpreteerd werd. En dat is nou precies waar het in de column over gaat: Het invullen van wat de ander bedoeld zou hebben. En dat geeft vaak misverstanden. 🙂
wendy77 · 1 november 2005 op 08:48
@Chantal: Bedankt meid!
@Kawa: Je slaat de spijker precies op zijn kop. Bedankt daarvoor.