Slaap zacht

Elke dag als je de deur uitstapt is er die waakzame blik in je ogen. Die blik die vreemden waarschijnlijk als uitzonderlijk zullen beschrijven, terwijl je zelf weet dat hij niets anders dan angst uitstraalt. Je kijkt om je heen en je ogen registreren alles wat er in de directe omgeving zichtbaar is. Je ziet niets vreemds en je stapt snel je auto in. Als je eindelijk in je veilige bolide zit, voel je dat je iets meer ontspannen bent. Langzaam rijd je weg, maar laat je toch verleiden tot steelse blikken in de achteruitkijkspiegel. Geen bekende auto’s achter je. De kust is veilig. Bij elk stoplicht kijk je naast je of je toevallig iets bekends ziet. Je begint jezelf toch een tikje paranoïde te vinden en heel even is er die glimlach. Meter voor meter laat je de angst een beetje los en na een minuut of 10 zit je weer vrij relaxed achter het stuur.

Je laat de vreemde gebeurtenissen van de laatste tijd de revue passeren en komt tot het besef dat je angst niet ongegrond is. Sinds een paar weken krijg je vreemde telefoontjes en je hebt geen idee door wie je gebeld wordt. Ook heb je het gevoel dat er steeds iemand naar je kijkt, maar telkens als je je omdraait is er in geen velden of wegen iemand te bekennen. Dan zijn er nog die pakketjes die bij je thuis worden bezorgd, terwijl je zeker weet dat jij ze niet besteld hebt. Je hebt het gevoel langzaamaan gek te worden.
Geestesziekte komt in de familie voor en je begint je een beetje ongerust te maken. Zou je echt zelf………? Nee, zeg je resoluut tegen je spiegelbeeld. Hooguit een beetje in de war, maar dat komt vanzelf wel weer goed.

Als je op de plaats van bestemming bent, zet je rustig de auto in een parkeervak en stap je nietsvermoedend uit. De angst heeft plaats gemaakt voor een beetje verwarring en daar heb je je nimmer door laten leiden. Als je de straat oversteekt hoor je het gassen van een auto en dan opeens is er doodse stilte..

Goedemorgen, ik wil graag melding doen van een ongeluk.
Goedendag mevrouw, kunt u mij precies vertellen waar u zich bevindt en wat er is gebeurd?
Ja hoor, ik bevind me vlakbij de Willemsbrug en ik ben per ongeluk tegen iemand aan gereden die overstak. Ik zag hem echt niet.
Kunt u me zeggen in welke staat het slachtoffer verkeert, mevrouw?
Uhmm… nou, het ziet er niet al te best uit. Misschien kunt u beter een ambulance sturen.
Goed mevrouw, de ambulance is al onderweg. Kunt u het slachtoffer misschien reanimeren?
Liever niet. Hij ruikt nogal uit zijn mond, dat doet hij al jaren overigens.
Oke, mevrouw. Het is de bedoeling dat u bij het slachtoffer blijft totdat ambulance en politie ter plaatse zijn, zodat we een verklaring van u kunnen opnemen.
O, geen probleem hoor, ik eet toch makkelijk vanavond.
Dank u wel voor de melding mevrouw.
Graag gedaan hoor, was helemaal geen moeite.

Je ogen gaan even open en je blik zoekt de mijne. Pas nu weet je dat je angst de hele tijd gegrond is geweest. Je ogen smeken om hulp. Hulp is onderweg, alleen weken te laat.

Slaap zacht mijn liefste, slaap zacht!