Spinrag

Boris spant zijn rag van waslijn naar schuur.
Hij hangt loom maar waakzaam in zijn huis, wacht op prooi.
Ik kijk naar spin Boris, ik wacht op daadkracht van zijn kant. Na wat tijd toont hij mij zijn vangkunst. Hij vangt zijn jacht aan op ‘t stuk prooi dat vastzit. Boris sprint, spint daarna zijn prooi tot brok van hapklaar formaat. Dan wacht hij tot hij zin krijgt. Blijkbaar valt dit maal zwaar, zijn zuigpartij duurt lang.
Boris zijn huis slinkt, lost op. Tot slot ligt hij tolrond op waslijn, buikt uit.
Ik draai aan ’t nylondraad. Boris raakt op drift, grijpt zich vast, wacht op stilstand. Sprint daarna voorwaarts tot aan ‘t dakraam, raakt uit zicht.
Nadat hij vannacht bivak nam in ’t dakraam, zit Boris nu op uitkijk in zijn rag van ‘t huis naar vuilnisbak.
Rotplaats voor mij, waar dump ik straks mijn vuilnis? ‘t Zal Boris ‘n rotzorg zijn als hij maar flink prooi vangt.
Ik hoop dat hij zijn klus gauw klaart, zodat hij opkrast. Voor mijn part naar zijn waslijn, waar hij voort kan gaan zo vaak hij wil. Mijn was stop ik in ‘t droogapparaat zodat Vrouw Natuur haar gang kan gaan.
Tot aan ’t voorjaar, tot zolang duld ik Boris in mijn tuin.