Heer Ane en de ethiek 1

Heer Ane is van slag en ijsbeert door zijn woonkamer. Zojuist heeft hij in de krant gelezen dat scharrelkippen met hun negenen een oppervlakte van één vierkante meter moeten delen en nooit naar buiten mogen. Hij is ontdaan want hij koopt al jaren scharreleieren met het idee kipvriendelijk bezig te zijn en nu blijken die dieren een beroerder leven te hebben dan een wegens pedofilie veroordeelde neger in een Texaanse gevangenis.

De oude Horst [4]

De oude Horst zit in zijn leunstoel en mijmert wat voor zich uit. Over het jaarlijkse busreisje dat weer voor de deur staat, wat betekent dat hij zich moet gaan voorbereiden. De eerste keer dat men hem dat uitstapje in het vooruitzicht stelde had hij vriendelijk medegedeeld dat zulke activiteiten niet aan hem besteed waren en hij liever thuisbleef. Het leek hem niet meer dan een formaliteit en in zijn argeloosheid had hij verondersteld dat daarmee de kous af was.

Brugse zotten

“De enige manier waarop jij vandaag het ziekenhuis verlaat, is in een lijkzak!” Naast me staat een boze patiënt. Hij wordt op staande voet uit het ziekenhuis ontslagen omdat hij verslavende geneesmiddelen rondgedeeld heeft op de afdeling. De man is een 35-jarige delinquent: hij heeft onder invloed van alcohol zijn buurvrouw een pak rammel gegeven zodat het mens nu in coma ligt. Het gebeurt wel vaker dat mensen zich vrijwillig laten opnemen in de psychiatrie om zo hun gevangenisstraf te ontlopen. Ondertussen kunnen ze ons, psychiatrisch verpleegkundigen, met veel liefde bedreigen en uitschelden voor ‘gegradueerde hoer’ en ander moois.