Probleem: hoest.
Oplossing: strepsils.
Probleem: koppijn.
Oplossing: ibuprofen.
Probleem: griep.
Oplossing: oscillococcinum.
Probleem: trek.
Oplossing: soep. ( cup-a-soup welteverstaan)
Probleem: verveling.
Oplossing: een redelijk onbekend persoon dat ik laatst heb mogen ontmoeten.
“Wil je een boekje of een banaan?” Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. De grote blauwe ogen van de kleine dreumes staren me aan. Hij lacht en grijpt wat lucht met de beide handjes. “Nee, een boekje, of een banaan?” Ik spreek elk woord langzaam en goed gearticuleerd uit, terwijl ik de twee favoriete opties voorhoud. Het kleine mormel begrijpt het nog niet en begint op een rammelaar te sabbelen. Nou ja, dat is ook een keus.
Mijn bewakers blijven me vervelen met rare, kleine bungelende speelgoeddingetjes. En het ergste is dat ze nog me nog uit zitten te lachen ook! Ik krijg er honger van. Sommige clichés zijn dus waar : gevangenisvoer is niet te vreten! Zelf dineren ze uitgebreid met vers vlees, terwijl ik gedwongen word van die droge, keiharde brokjes te eten. Of van die syntetische vistroep uit blik. En wat krijg ik te drinken? Water!!
Ik ben al lang op zoek naar twee boeken.
Geschreven door Lawrence Durell, beroemd in de jaren ’50.
In totaal vormen 4 delen zijn ‘Alexandria Quartet’. Ik heb er al twee; ‘Justine’ en ‘Balthazar’. Betoverende boeken over leven, liefde en verraad in het Alexandrië van voor de laatste wereldoorlog. Bij het lezen brandt de orientaalse zon op je huid. De hitte verblindt, het bloed kolkt. Elke zin gloeit van betekenis.
Prachtig.
Als het aan onze regering ligt wordt er niet meer gerookt in de horeca vanaf juni. Het gevolg: overal een puinhoop op straat elk weekend en een zwaar tekort aan politie om alles een beetje in goede banen te leiden.
