Bij de dokter

Dag dokter.
Meneer Trawant, gaat u zitten.
Wat scheelt eraan.
Ik kom er niet door, dokter.
Ach. ’n feestdagendipje..maakt u zich geen zorgen. Na 1 januari is alles weer voorbij.
Nee dokter het is erger..het wordt almaar meer en het stapelt zich op, vandaag wéér een kilo erbij.
Maar meneer Trawant, ook al zijn het dé Feestdagen, met hun morbide voedselterreur, u hoeft toch niet álles op te eten.

Zonder slipje aan het front

Even met Stichting ProGay gebeld: “Goedenavond, Driek Oplopers hier. Zeg, is Frank van Dalen in de buurt?” Snel werd ik door de regelnicht doorverbonden met Frank van Dalen. “Haai Frank, zeg, heb je eventjes een ogenblikje voor me?” Flirterig gaf de directeur mij te verstaan dat hij voor mij altijd wel een gaatje had. Maar de stemming sloeg om, toen ik hem meldde dat ik zijn homoseksuele kerststal volkomen belachelijk vind: “Wat is dat voor gelul, met die roze kerststal van je? Twee Jozefs en twee Maria’s? Een regelrechte aanfluiting, waarmee je geen enkele homo of pot een dienst bewijst. Flikker toch op met die onzin…”

Vissen uit de vijver

Floris is een goede vriend van mij, een uitstekend visser en een leuke vent. Vol liefde en respect praat deze vakkundige visser over zijn grote hobby, hij heeft er waanzinnig veel verstand van. Ook gebruikt Floris de juiste materialen en draagt hij de goede outfits om succes te verkrijgen als eersteklas visser. Om even een voorbeeld te geven; Floris heeft wel vier verschillende karpersets om zich de karpers van Nederland toe te eigenen. Zijn kleding wordt afgestemd op het soort vis en hij heeft zelf verschillende vistenten.

Prisma

Ratana bleef maar kijken naar het glas dat op de vloer lag. De steel en de voet waren nog intact, maar de rest lag in een aantal stukken ernaast. Het hoofd was verbrijzeld en nu scheen de zon erop en het glas lag naast zijn eigen prisma. Het zag er mooi uit nu de gedachten er waren uit gevloeid en zichtbaar bleven. Totdat een wolk zich voor de zon trok en Ratana alleen maar een kapot glas kon zien.

Dood gewoon

Met in mijn ene hand een bak koffie en in mijn andere hand mijn sigaretten installeer ik me met een diepe zucht achter de laptop. Ik waarschuw de mensen om me heen. Ik wil met rust worden gelaten! Geen gevraag, geen diepe gesprekken met pubers. Ik wil gewoon even lekker dollen, beetje chatten, beetje vunzen. Manlief zit braaf met de afstandsbediening op de bank, pubers zijn naar boven na mijn lieve doch duidelijke mededeling “Opzoutuhh!”
Muziekje op mijn oren, msn aan, mijn avond kan beginnen!