De staatssecretaris van oorlog (pardon, defensie) wil kinderen van 16, 17 jaar op het leger voorbereiden omdat hij in onze jongste neokoloniale oorlog soldaten te kort komt. Ook sneuvelen er soldaten, wat natuurlijk niet de bedoeling was…. Ik vind dat zielig voor hem en bedacht daarom een eindoplossing.
De Cubaanse dichter, schrijver, politicus en vrijheidsstrijder José Martí (1853-1895) woonde noodgedwongen meerdere malen buiten zijn land.
Onlangs kwam ik hem toevallig op internet weer tegen; mijn radioheld Paulus de Boskabouter.
We spreken over de late 50 er jaren, beste kinderen. Toen hadden we die gezellige Koude oorlog nog en echte ijsbloemen op de ruiten.
Twee keer per week om 10 voor 7 ’s avonds, vlak voor het slapen gaan, de magie van het Grote Bos.
De stemmen van alle spelers briljant geacteerd door bedenker en schrijver Jean Dulieu.
Op dit forum las ik een leuk artikel van Prlwytskovsky (16/03/2007) die ca. 15 jaar later zijn oude pestkop weer tegen het lijf liep, met wie het slecht was afgelopen. Zo’n poëtisch rechtvaardig einde heeft mijn verhaal niet, maar wil toch mijn ervaring delen. Enerzijds om maar eens schoon schip met het verleden te maken, en anderzijds om huidige slachtoffers van pesten een hart onder de riem te steken en wat suggesties te doen.
