Soms doe ik Amsterdam aan met de racefiets. Op een mooie warme dag want het is even rijden. Laatst was het zo’n dag. Via het Vondelpark belandde ik op het Leidseplein en daarna in de Leidsestraat. Stapvoets om de wandelaars niet te hinderen. Na hooguit 50 meter maakte ik kennis met de waakzaamheid en de onverzettelijkheid van de Amsterdamse politie. Ik fietste in een voetgangersgebied en “daar hebben voetgangers last van”, zei de vastberaden agent die mij onverbiddelijk staande hield. Maar liefst 4 man en vrouw bleken ontheven te zijn van hun bureautaken om ter plekke boeven te vangen. Amsterdam heeft het: Lik op stuk, snelrecht, zero tolerance, blauw op straat. In de regio waar ik woon terroriseer ik al decennia lang ongestraft het wandelend publiek. De plaatselijke ruggengraatloze autoriteiten hebben de gemakkelijkste weg gekozen door de voetgangersgebieden in het centrum om te zetten in gecombineerde fiets- / voetgangerszones. In Amsterdam is wel durf, visie en beleid. Daar kiezen ze voor het weerstaan van gezagsondermijnende tendensen.
Of ik me kon identificeren, vroeg de agent. Niet echt. Zelfs geen pinpas had ik bij me. Visioenen van mee naar het bureau in de boevenwagen, een verhoorruimte met 2 zwaarlijvige zwetende rechercheurs in hemdsmouwen tegenover me. Een felle lamp in mijn gezicht. Wie ik helemaal dacht te zijn dat ze me zomaar op mijn woord zouden moeten geloven. Maar aan dit lot onsnapte ik. Praktische toepassing van de module ‘Politiepsychologie op straat’ leidde de potige agent tot de conclusie dat de persoonsgegevens die ik hem verstrekt had, juist waren. Verder ging zijn toeschietelijkheid niet. Dat ik ondanks de afstand van meer dan 30 kilometer tussen mijn woonplaats en de wereldstad de politiek correcte fiets en niet de verfoeide auto had genomen was niet verkeerd. Maar ik moest niet denken dat het me een standbeeld op zou leveren. Ik kreeg net als ieder ander subversief element een bon. De Amsterdamse politie is wars van klassenjustitie. De agent noteerde ijverig tal van relevante gegevens. Naast plaats en tijd van het misdrijf ook merk en kleur van de fiets. Toen alle gegevens op papier stonden vertelde de agent dat de rekening van 25 euro over 6 weken in mijn brievenbus zou ploffen. Kennelijk de tijd die de administratieve afwikkeling kost. Het is eigenlijk te geef, 25 euro voor 6 weken werk.
Het concept is eigenlijk even briljant als eenvoudig. Laat een peloton agenten los op de crimescenes en de heterdaadjes vallen als rijpe appelen van de boom. Het zal wel van Amsterdams hoogste politiechef Welten komen die zich hiermee zijn optieregelingen en bonussen of hoe dat ook heet in het bedrijfsleven, dubbel en dwars waard toont. Het kan niet anders of de hoofdstedelijke onderwereld siddert. Als dit masterplan op stoom komt kunnen ze wel inpakken, de loverboys, inbrekers, drugsdealers, moordenaars, afpersers, verkrachters, vandalen, dierenbeulen en fraudeurs. Want het werkt! Nauwelijks een paar minuten na de prent fietste ik in een andere straat waar opeens mijn oog viel op een bord waaruit bleek dat ik alweer in overtreding was. In paniek stapte ik af en keek schichtig om me heen of de sterke arm in de buurt was.
Bij thuiskomst na het enerverende uitstapje bleken de buren aan het barbecuen te zijn. Daar heb IK last van. Ik greep naar de telefoon maar aarzelde en legde weer neer. Zinloos, ik was niet meer in Amsterdam. Ik was terug in de goddeloze provincie.
19 reacties
Shitonya · 14 juni 2004 op 13:42
Heerlijk gelezen, prachtige schrijfwijze, goed omschreven, goede boodschap, zet je aan het denken, je mening komt goed naar voren, heel duidelijk.
Samengevat: Dit is een column, zoals een echte column hoort te zijn, super 🙂
Louise · 14 juni 2004 op 18:49
Nou, A’dam mag trots zijn op zijn blauw op straat. Trots op die flinke agent die super gevaarlijke mannen op de bon slingert, omdat ze fietsen i.p.v. lopen…
Maar het leverde wel weer een geweldige column op!
PS. ’t was een man hè, dit agentje?
Dacht ik al 😉 😛
Mosje · 14 juni 2004 op 20:13
Zeg Maurits, heb jij wel een bel op je fiets?
Bakema_NL · 14 juni 2004 op 20:17
Wie is er dan ook zo stom om met mooi weer naar en in Amsterdam te fietsen? Dan weet je dat die blauwe rakkers losgelaten worden, evenals de tram/bus/metro controleurs. Is het weer op en top Hollands evt. met een beetje regen, dan zie je die gasten niet……….echt, zo simpel is het.
Aan de andere kant moet je gewoon blij zijn met die blauwen, zij doen gewoon hun werk, het zou een nog grotere bende zijn wanneer ze er niet zouden zijn (bijna niet voor te stellen, maar het is zo) en voeren opdrachten van hogeraf uit, hebben ze verder niks tegenin te brengen, er moet geld verdient worden. Klagen doe je dus bij de chef, niet bij het voetvolk, schiet niet op.
sally · 14 juni 2004 op 21:33
als ik me op m`n schaarse vrije dag lekker in m`n tuin nestel en de buurman prompt begint met z`n irritante trekkertje het gras te maaien, waar ik last van heb
ook dan komen ze niet!
Even een minuutje parkeren achter de zaak om wat uit te laden en een bon aan de kont van 40 euro.
Breek me de bek niet open.
meelevende Sally
Maurits · 14 juni 2004 op 21:41
[quote]Dit is een column, zoals een echte column hoort te zijn, super[/quote]
Dank je Shitonya, lezers als jij heb ik graag 🙂
[quote]’t was een man hè, dit agentje? [/quote]
Ja Louise, het was een man. Maar er waren ook vrouwen bij en die waren net zo blauw en net zo onverbiddellijk 🙁
[quote]Zeg Maurits, heb jij wel een bel op je fiets?[/quote]
Jawel, agent Mosje. Maar die gebruik ik alleen om voetgangers opzij te bellen die zich hinderlijk op fietspaden ophouden. Daar let de politie namelijk niet op, zelfs niet in Amsterdam. Zojuist nog een paar duizend avondvierdaagselopers op het fietspad. Ik ben met gevaar voor eigen leven op de rijweg gaan fietsen. En weer geen politie in de buurt 🙁
pepe · 14 juni 2004 op 22:19
hmhm leest weer heerlijk weg…
Maar was je verdwaald? wie gaat er nu in de stad fietsen voor de lol, dan ga je toch zeker de uitgestrekte polder in?
En pfff die avondvierdaagse, praat me er niet van, 10 scholen moesten oversteken waar ik met de auto even langs wilde…:-(
Maurits · 14 juni 2004 op 22:54
[quote]was je verdwaald? wie gaat er nu in de stad fietsen voor de lol, dan ga je toch zeker de uitgestrekte polder in?[/quote]
Doe ik ook meestal, Pepe. Maar voor Amsterdam maak ik een uitzondering. Het is toch iets anders dan Amersfoort of Almere. Ze jagen me daar niet zo snel weg.
pepe · 14 juni 2004 op 22:56
hihi, ja (rokken)jagers daar stikt het hier van 😉 Maar jij hebt toch een broekkie aan?
Maurits · 14 juni 2004 op 23:15
[quote]…..jij hebt toch een broekkie aan?[/quote]
Jazeker, Pepe!
Eftee · 14 juni 2004 op 23:50
Flauw hoor, dat er niks meer mag in Amsterdam 😉 .
Lekker weggelezen!
Kees Schilder · 15 juni 2004 op 07:45
Mauritzz, ik had het eigenlijk wel geestig gevonden als je een ijsje was gaan halen waarna, je je fiets in een wielklem zou hebben aangetroffen.Neemt niet weg dat ik die agenten gelijk geef.Je moet je gezag altijd oefenen op fietsende Mauritsen.Dan loop je de minste ricisi 😀
knappe column weer
Maurits · 15 juni 2004 op 10:55
[quote]Je moet je gezag altijd oefenen op fietsende Mauritsen.Dan loop je de minste ricisi[/quote]
Beste Keezz, dat zal ze de volgende keer niet glad zitten. Als ik niet stapvoets maar met het gas op de plank tussen de voetgangers slalom, knappe agent die mij te pakken krijgt. De conditie van de dames en heren schijnt nogal te wensen over te laten. En als ze gericht op me schieten dan is het zeker mis. Want de schietbaan zien ze ook niet al te vaak.
Maar waar ik wel benieuwd over ben is die extreme makeover van je. Of is het fotoshop?
Ma3anne · 15 juni 2004 op 13:57
[quote]de politiek correcte fiets [/quote]
Wat moet ik me hierbij voorstellen? Een milieuvriendelijke driedubbelgerecyclede omafiets die alleen maar linksaf kan? Of een uiterst duur exemplaar van een gerenomeerd merk met alle toeters en bellen erop, dat alleen rechtsaf kan? Of een degelijke gezinsfiets met stoeltje voorop en achterop, en een hoeksteen in het aanhangwagentje, die altijd het midden houdt?
Kees Schilder · 15 juni 2004 op 15:57
Nee Mauritzz, ik won hier een Mick Jagger wedstrijd met de klassieker van de klassieken Symp.for the devil.Een nummer dat alle andere nummers overbodig maakt.De foto is een eerbewijs aan de God aller Goden op rockgebied.
Maurits · 16 juni 2004 op 00:26
[quote]een uiterst duur exemplaar van een gerenomeerd merk met alle toeters en bellen erop[/quote]
Dit is em Ma3anne. En hij kan alle kanten op.
Nog gefeliciteerd Keezz!
[quote]Symp.for the devil.Een nummer dat alle andere nummers overbodig maakt.[/quote]
En Paint it black dan? En Angie?
[quote]De foto is een eerbewijs aan de God aller Goden op rockgebied.[/quote]
Dit lijkt me wel een poging om die God naar de kroon te steken. Maar eerlijk is eerlijk, God blijft overeind, met boter en suiker!
Hans · 17 juni 2004 op 12:33
Ik ben blij dat die f**king fietser eindelijk worden aangepakt!
Goed voor de schatkist, heerlijk voor de voetgangers. Als ik agent was geweest had ik ook de banden laten leeglopen.
Trouwens ze hebben je een dienst bewezen…..
wist je dat je van fietsen impotent kan worden? 😆
viking · 23 juni 2004 op 09:57
Ik ben eerlijk gezegd blij te lezen dat het kwaad bij de wortel, de roots wordt aangepakt… 😛
Hans · 24 juni 2004 op 01:22
mijn idee