Momenteel draai ik op-af brandweerdiensten: 24 uur op – 24 uur af – 24 uur op – 24 uur af… Als je ergens kierewiet van wordt is het wel daarvan. Ergens heb ik eens een artikel gelezen waarin stond, dat als je nachtrust te vaak onderbroken wordt, je de volgende dag niet meer zuiver kunt nadenken. Dat is nog zachtjes uitgedrukt. Langzaamaan verandert de wereld om je heen in een stomme film, waar je de logica – als die er al was – niet meer van kunt volgen. In feite verkeer je in een continue jetlag.
Zo zag ik net op het journaal voorbijkomen dat de kustplaatsen worden geteisterd door meeuwenterreur. Meeuwenterreur! De meeuw als terrorist? Het wemelt natuurlijk de laatste jaren van de terroristen, je wordt ermee doodgegooid (toevallige woordspeling). Vijanden bestempelen elkaar gretig met het aanslag-etiket. De taal dient als een effectief wapen, of rechtvaardiging van de geplande eigen agressie. Zelfs binnen het huwelijk terroriseert men elkaar. Straatschoffies veranderen onder politieke retoriek spontaan in straatterroristen. De terrorist duikt overal op. Maar dat de lachende meeuw nu zelfs deze dubieuze status wordt aangemeten, wees eerlijk, hadden toch weinigen verwacht. De meeuwen zelf in de laatste plaats. Maar waar gaat dit eindigen? De muizen terroriseren onze huizen? In de tuin is een terroristenplaag van mieren uitgebroken? Partners terroriseren elkaar onder de lakens?
De burgers en de centralisten van de alarmcentrale terroriseren mijn nachtrust.
Om verwarring te voorkomen, en zelf niet straks ineens als terrorist te worden aangemerkt, is het misschien beter dit woord finaal te schrappen en gewoon te zeggen wat we bedoelen. Zoals bijvoorbeeld: die mannen schieten raketten op ons, dus wij schieten terug. Of, die jongeren vallen ons lastig op straat en dat pikken we niet. Een andere mogelijkheid: dat volk wil ons een andere cultuur opdringen en daar zullen wij ons hevig tegen verzetten. Zoiets.
Enfin, je ziet wat een onregelmatig rooster met het denkvermogen kan doen. En dan moet de nacht nog beginnen.
Voor straks welterusten, en vergeet de kaarsjes niet uit te blazen.
Richard Brand
PS Van Dale: ter·reur (de; v(m)) 1georganiseerd politiek geweld
10 reacties
troubadour · 24 augustus 2014 op 08:40
Misschien moesten we allemaal maar eens zo’n rooster gaan volgen. Heldere no-nonsense, kort door scherpe brandweer- bochten.
Richard Brand · 25 augustus 2014 op 17:26
Dank je!
pally · 24 augustus 2014 op 13:59
Fijne scherpzinnige column. Duidelijk van inhoud, maar dat is juist prettig, hier. Ik zou maar doorgaan met die wisseldiensten. het scherpt kennelijk je denkvermogen en vermorzelt de ruis.
Helemaal niet ter zake doend, maar heet jij werkelijk ‘Brand’?
Richard Brand · 26 augustus 2014 op 09:15
Dank je. Ja hoor, geen pseudoniem.
Ferrara · 25 augustus 2014 op 00:13
Weer eens even de puntjes op de i gezet.
Als we niet oppassen is er straks een tsunami aan terreur 😉
Richard Brand · 27 augustus 2014 op 14:24
🙂
Mien · 25 augustus 2014 op 07:45
Een ware en herkenbare marteling zo’n wisseldienst. Ik haalde ooit de grijze muizen en Truus de mieren door elkaar na een lange shift. Ik zag ze lopen met kleine mitrailleurtjes op de rug. Het enige dat toentertijd hielp was hele zwarte koffie. Daarna droegen de beestjes allemaal kleine bolhoedjes, alla Chaplin. Dat gaf rust.
Richard Brand · 27 augustus 2014 op 14:25
🙂 🙂
Dees · 26 augustus 2014 op 09:47
Richard, mooi gedaan, je hebt gelijk en zo had ik er nog niet eerder tegenaan gekeken, dat maakt zo’n column nog een graadje leuker.
Hoop dat je inmiddels weer je portie ononderbroken ‘shuteye’ krijgt.
Richard Brand · 27 augustus 2014 op 14:26
Dank je!