Vorige week reed ik naar Assen. Het belangrijkste op dat moment was om niet te laat te zijn. Later bleek hoe prettig het is om eens niet degene te zijn die te laat is. Wachten is te doen als je er de tijd voor hebt. Het bedienend personeel dacht daar tegen het einde van de avond anders over. Grappend zei de eigenaar dat ze ons al bijna hadden willen vragen hoe we ons eitje wilden hebben. De beste man bedoelde ontbijt aansluitend op ons diner. Ik grapte terug dat ik hem wel halfzacht wilde hebben, net zoals ik zelf was. Eens ontsnapte ik aan een nachtelijke blaastest omdat er toevallig iemand voor mij reed die door de politie van de weg werd geplukt. Mijn vriend naast me vloekte hartgrondig omdat hij nooit drinkt maar altijd wordt aangehouden als hij rijdt en ik die keer fors in overtreding was. Ik was te laat gestopt met drinken kortom zoals ik wel vaker te laat met dingen ben. Het oog van de naald is nooit ruim genoeg voor iemand die weet dat hij fout zit. En daarom de misplaatste blijdschap omdat ik erdoor gekomen was. Want natuurlijk wist ik dat ik teveel gedronken had. Je weet het zelf doorgaans maar al te goed wanneer je fout bezig bent. Daar naar te luisteren echter is een tweede. Kennelijk snapt dat beter wanneer het misgaat en het meestal te laat is om het alsnog goed te doen.

Vrijdag was Assen bij mij en zaterdag was ik weer in Assen. In tegenstelling tot de dingen die fout zijn, dingen waar je eigenlijk meteen al van weet dat ze fout zijn, zelfs nog voor ze zijn misgegaan, had ik de thuisreis aanvaard me afvragend of dit dan nu misschien was hoe het voelt als het goed is. Want misschien weet je pas wat goed is als je het in handen hebt of, zoals in mijn geval, bijvoorbeeld met je lippen hebt aangeraakt. Misschien is goed iets dat je op voorhand niet had kunnen bedenken en niet meteen had willen geloven als men het je verteld had.

Even buiten Assen draai ik mijn raampje naar beneden. Ik breng het toestel dat me aangereikt wordt naar mijn mond, inhaleer, zet het aan mijn lippen en geef het terug aan de agent als ik uitgeademd heb. Hij kijkt erop en zegt: “U wist het al hè meneer?” Ik twijfel een moment. “Ja, ik wist het” antwoord ik dan zelfverzekerd maar hij heeft geen benul van wat ik eigenlijk bedoel. Ik wist dat het goed was toen ik het in handen had en heb nog 65 kilometer om dat, halfzacht, tot me door te laten dringen.

Categorieën: Liefde

14 reacties

champagne · 23 april 2005 op 13:07

…het is inderdaad GOED!!!
Wauw, wat een column weer…

WritersBlocq · 23 april 2005 op 15:26

[quote]De beste man bedoelde ontbijt aansluitend op ons diner. [/quote]
Ja, hààààllóóóó, IK kom niet uit een ei hoor, je hoefde dit niet uit te leggen. Net zomin als je hoeft uit te leggen dat jij Manchet bent! Heerlijk, om zoveel te lezen van jou 😀

Eddy Kielema · 23 april 2005 op 16:18

[quote]Later bleek hoe prettig het is om eens niet degene te zijn die te laat is. [/quote]
Aha, misschien moet ik dat ook maar eens proberen! 🙂

Kees Schilder · 23 april 2005 op 17:45

[quote]“U wist het al hè meneer?” [/quote]

Meneer??? Dat hebben ze nou nog nooit tegen mij gezegd. Wel, plofkop, nepschrijver,dorpsidioot,maar meneer??? Nee!
Geweldige column weer

pepe · 23 april 2005 op 19:00

Gelukkig dat het goed was en wij nog steeds mogen genieten van (jo)uw woorden Meneer!

pleuro · 23 april 2005 op 21:42

Ik was slechts éénmaal de gelukkige die mocht blazen. Ik heb de betreffende agent ook gelijk maar de vraag gesteld of ik het mondstukje mocht houden als aandenken aan mijn eerste blowjob voor justitie… dat was maar goed ook, want amper 2 uur later op de reis terug naar huis werd ik wederom aangehouden met een dashboard vol BOB sleutelhangers en folders vroegen ze me nogmaals of ik wilde blazen. Ik zei geen nee, maar wel dat ik alleen wilde blazen als ik mijn eigen mondstukje mocht gebruiken.

Top column weer raindog (en je weet dat ik de laatste tijd niet veel reageer op columns, so enjoy it!)

melady · 23 april 2005 op 23:04

Raindog.. subtiel en subliem!

Pleuro…wat lees ik daar…

[quote]eerste blowjob voor justitie… [/quote]

Blaas jij bij een blowjob??? 😮
Doe ik toch iets verkeerd, vanavond dan maar ff uitproberen. 😛

sally · 23 april 2005 op 23:24

Assen, de stad waar ik opgegroeid ben en heel wat pilsjes achterover heb geslagen.
Maar blijf nu slapen als het nodig is…
Ook een idee Raindog.
leuke column.

liefs Sally

Dees · 24 april 2005 op 10:35

Een column om twee keer te lezen. Of ik ben te blond om het in een keer te snappen natuurlijk. Erg mooi, overigens.

Louise · 24 april 2005 op 10:59

Dees geeft me gelukkig een zetje; deze column heb ik een paar keer geopend, gelezen, laten zakken en weer opnieuw.
Ik vond hem mooi, maar kon het niet benoemen en daar baalde ik stevig van.
Voor mijn gevoel liepen er twee rode draden en dat lag absoluut aan mij.
Ik leg me er nu bij neer en vind hem gewoon mooi zoals ik hem oppik. Dat mag best een keer 😉

Mup · 24 april 2005 op 17:55

Soms is twee keer lezen niet erg. Nu ik denk dat ik begrijp waar je column over gaat, door de laatste alinea vind ik het een topper,

Groet Mup.

KingArthur · 24 april 2005 op 21:56

Ja Raindog, ik geloof dat het kwartje bij mij ook niet helemaal valt. Dus uit mijn onbegrip ga ik maar op de kritische toer. Ik ben het eens met de quote van WB, die zin had je rustig weg mogen laten. Volgens mij is ook de laatste zin van je tweede alinea ontspoort, jammer. Toch vind ik het mooi geschreven en is het gevoel van Louise herkenbaar. Helaas hebben de reacties van anderen mij ook niet op het juiste spoor gebracht.

Raindog · 25 april 2005 op 00:26

Dank voor de hele leuke reacties. Wat ik in eerste instantie zelfs als een compliment zag, namelijk het feit dat een tweede lezing noodzakelijk kan zijn, daarover twijfel ik in tweede. Ook een diner is leuker als het voor twee is in plaats van één, laten we het daar op houden.
Jullie hebben helemaal gelijk dat ik wat WB quote gewoon weg had kunnen laten. De waarheid is natuurlijk dat ik het zelf du moment niet meteen snapte maar dat moeten jullie maar niet doorvertellen enzo. En Kees, agent in kwestie kende mij niet. Om een of andere duistere reden vermoed ik zomaar dat dat bij jou doorgaans anders is ;-).
Pleuro? I’m not worthy, I’m not worthy 😉
En Sally, de kans is meer dan reëel dat ik in voorkomende gevallen voortaan inderdaad gewoon blijf slapen.

Wright · 25 april 2005 op 09:08

Heb hem ook 2 keer moeten lezen, maar ik denk (nee, weet zeker) dat ik de essentie te pakken heb.
En besloten dat ik het een prachtige column vindt!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder