Ik werd vanochtend wakker en zette de tv aan, er was een vage herhaling op over mensen die naar “the meaning of life” zoeken door alleen naar een ver vergeten eiland genaamd Australië te gaan, denkend dat ze inderdaad als enige Nederlander gaat backpacken in the outback. Net zo als sommige Nederlanders die toch nog naar Salou gaan en dan na de tijd klagen over alle Nederlanders. Aan de andere kant snap ik het wel, proberen jezelf tegen te komen en een keer helemaal voor jezelf te kiezen. Gewoon een half jaar naar Australië, alleen, backpacken, aan een andere cultuur snuiven en proberen er achter te komen wat jou “meaning of life” is! Na een heleboel gezeik om alles voor elkaar te krijgen qua papieren en volgespoten te zijn met medicijnen waardoor je 3 weken ziek bent om niet ziek te worden is het dan eindelijk zo ver. Na een veel te lange reis in een veel te klein vliegtuig met veel te veel mensen sta je dan eindelijk met je rugzakje (oja backpack want dat klinkt stoerder) op dat kangaroo eiland klaar voor je grote avontuur. Samen met je lonely planet ga je opzoek naar een jeugdherberg en s’avonds waan je je zelf tussen allemaal (op het eerste gezicht) vreemde personen klaar om eens cultureel kennis te gaan maken.
Al gauw blijkt die waan weg te vallen nadat je erachter bent gekomen dat 20 van de 40 personen net zo Nederlands zijn als jij en met die zelfde lonely planet naar dezefde “meaning of life” op zoek zijn. En met klap op de vuurpijl kom je je achterbuurjongen tegen die ook de Nederlandse maatschappij probeert te ontvluchten door een half jaar in Australië te lopen ronddwalen.
Op dat moment is me duidelijk geworden dat je “the meaning of life” net zo goed in je eigen binnenstad had kunnen zoeken of wanneer in de zomer alle Nederlanders in Salou zitten naar het strand van Scheveningen te gaan waar je op dat moment waarschijnlijk een stuk minder taalovereenkomende medemensen vind dan op dat moment in Australië, al is dat laatste in Nederland steeds minder een probleem aan het worden, maar das een ander onderwerp. En om niet te vergeten had me dat ook nog 700 euro bespaart.
Om even samen te vatten, “The meaning of life” is om 700 euro uit te gaan geven om een ticket te kopen om ergens in Australië met duizenden mededwalende Nederlanders waaronder je achterbuurjongen naar “the meaning of life” te zoeken.
700 euro voor een ticket, 700 euro daar had ik hier in Nederland leuke dingen van kunnen kopen zodat in nu in mijn woonkamer die documentaire in dolby digital met een flat screen had kunnen kijken en niet triest had zitten denken over al die trieste kangaroo zoekende Nederlanders.
700 euro voor een ticket betalen waarna je er achter komt dat die irritante snurkende gast naast je die 12 uur lang in slaap valt op jou schouder voor die zelfde kut vlucht de helft heeft betaald omdat het een last-minute reisje was. Dus op het laatste moment er achter komen dat je triest bent, beslist tussen de kangaroo’s te gaan zitten en ook nog minder voor je vlucht betalen ook.
Internet ja das ook een goeie, waarom al die moeite doen terwijl je ook naar www.google.nl kunt gaan, vervolgens gewoon “the meaning of life” intikken en voila ruim 12.200.000 hits, daar moet wat tussen staan om je te helpen, Vervolgens is het de vraag of je al deze hits gaat lezen, maar je hebt zojuist een half jaar bespaard dus die tijd heb je wel. En ja, het verplichte gesprekje met je achterbuurjongen waarmee je ruim 10 jaar geleden ooit een keer een balletje mee hebt getrapt wordt je ook nog bespaard.
Internet ja niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Brieven schrijven en vervolgens op spanning wachten op totdat 4 dagen later een brief terugkomt is verleden tijd. Ja dit alles is vervangen door een briljant idee om met z’n allen 24 uur per dag achter het zogenaamde msn te gaan zitten waarbij waarschijnlijk dagelijks het snelste typrecord wordt verbeterd. Alles wat je normaal van een leuke meid wou weten waar je normaal 2 weken mee bezig was wordt nu binnen een half uur besproken, dan nog maar niet te spreken of de manier waarop. Vage zinnen gevormd met woorden die zijn samengesteld uit letters, cijfers en smileys. W8cht ff ik snp r g1 f*ck meer van! Afgesloten van de buitenwereld en op deze manier je sociale contacten te onderhouden, de pen is vervangen door het toetsenbord en de postzegel door de sent button.
Maar begrijp me niet verkeerd, het heeft ook zeker zo z’n voordelen. Kijkend naar mezelf en het feit dat wanneer het spreekwoordelijke puntje, bij het spreekwoordelijke paaltje komt op gebied van het aanspreken van leuke meiden in de kroeg en vervolgens te schijterig ben om mijn spreekwoordelijke bek open te trekken is de drempel een stuk makkelijker geworden, versta wel; makkelijker zeker niet leuker, al maakt de webcam, microfoon en boxen het een stuk realistische.
Ach ja hoe lonely ben je dan op deze planet als je vanaf elke straathoek in Australië je weblog en online je contacten via msn kunt bijhouden. Ja dan heb ik misschien toch wel 700 euro over om met een vage buurjongen in een herberg in Australië het te hebben over “the meaning of life”, i.p.v. thuis in een muffige kamer omringt met lege colablikjes en een lege Bacardi fles.
Column D, februari ’05
6 reacties
Mosje · 25 februari 2005 op 11:42
Leuk verhaaltje, maar een beetje te lang. Zodanig lang dat je zelf in het midden het voorafgaande gaat samenvatten. Gebruik een gummetje en er ontstaat een prachtig stukje!
Louise · 25 februari 2005 op 12:46
Welkom op CX! Ik snap nu ook meteen waarom je columnD heet, dit zijn namelijk maar liefst 3 columns in één. Ik had ze graag apart willen lezen, want je schrijft zeker leuk 🙂
sally · 25 februari 2005 op 14:13
Inderdaad een leuke “eerste”column.
groet
Sally
WritersBlocq · 25 februari 2005 op 14:22
Hoi! Ik ben het eens met de vorige 3 reacties, en [quote]cultuur snuiven[/quote] ga ik binnenkort in Volendam doen, zal goedkoper zijn van 700,- (@Kees, @ Ab die ook nog wel komen reageren 😀 )
Ma3anne · 25 februari 2005 op 16:45
Benieuwd wat je met de tips doet. Nog een klein tipje: probeer herhaling van woorden te voorkomen. ‘Bakpack’ lees ik hier net een paar keer te veel.
Als je de tips ter harte neemt, moet er een mooie tweede column uit kunnen groeien. Schrijftalent heb je naar mijn idee zeker!
🙂
Mup · 26 februari 2005 op 00:08
[quote]proberen jezelf tegen te komen en een keer helemaal voor jezelf te kiezen.[/quote]
Kom mezelf dagelijks drie keer per dag, en de rest naar behoefte tegen:-)
Groet Mup.