De zoete tonen dringen langzaam tot me door, terwijl ik de slaap uit mijn ogen wrijf. Het is zaterdagochtend en er moet geoefend worden voor een optreden. Na al die jaren hoor ik de tonen nog. De toonladders en de riedeltjes, die mijn vader oefende. Hij had helemaal geen oefening nodig, maar zijn honger naar de muziek liet hem spelen als geen ander. De herinneringen uit mijn jeugd gaan veelal gepaard met deze muziek. De opzwepende veelzijdigheid van jazz is mij met de paplepel ingegoten. Mijn smaak ging niet mee in deze stijl, maar ik leerde het waarderen en de tonen van zijn trompet waren voor mij zo gewoon als een trein die dagelijks langs je huis raast. Die hoor je na een tijdje niet meer en zo kon ik doorslapen, als mijn vader op zaterdagochtend zijn passie bespeelde.
Zesendertig jaar heb ik de tonen als losse elementen gehoord en pas nu hoor en voel ik de emotie van het samenspel.

Tijdens het indrukwekkende afscheid van mijn vader, voelde ik de muziek, zoals hij het altijd gevoeld moet hebben. Met tranen in de ogen, speelden zijn vrienden bij zijn graf, uit eerbetoon en respect.

De herinnering aan deze dag, nu een jaar geleden, brengt tevens het besef van de waarde van zijn muziek. Mijn vader leefde voor jazz en mijn moeder steunde hem onvoorwaardelijk. Zij geloofde in zijn passie en liet hem de liefde bedrijven met deze geduchte concurrent. Al die dingen die ik eerder nooit van hem begreep, zie ik nu hij er niet meer is om het mij uit te leggen. Mijn vader had twee grote liefdes in zijn leven en mijn moeder was er één van. Zijn liefde voor muziek, stond mijn relatie met hem soms in de weg, maar dankzij deze liefde, hoor ik nog steeds soms de toonladders op zaterdagmorgen.

Zijn muziek is zijn nalatenschap en dat maakt hem onsterfelijk.

Nu ik mijn eigen passie volg en weet wat echte liefde is, luister ik naar de betekenis van zijn passie. Ik laat me meevoeren door de zoete tonen van zijn trompet en ik laat me verwarmen door een gevoel van trots. Ik luister goed naar de riedeltjes en het geluid van zijn stem. Ik open mijn hart voor jazz en laat de boodschap doordringen.

Dan realiseer ik pas wat een groots man en muzikant mijn vader was!

Categorieën: Liefde

Fem

"Today is a gift, that is why it is called the present"

12 reacties

LouisP · 24 juli 2010 op 15:26

Fem,
prachtig eerbetoon..
Onderstaande zinnen sprongen er voor mij uit..

“Zij geloofde in zijn passie en liet hem de liefde bedrijven met deze geduchte concurrent.”

“Nu ik mijn eigen passie volg en weet wat echte liefde is, luister ik naar de betekenis van zijn passie.”

Louis

Chantalle · 24 juli 2010 op 17:33

Kippenvel. Erg mooi eerbetoon.

SIMBA · 24 juli 2010 op 17:51

[quote]Zijn muziek is zijn nalatenschap en dat maakt hem onsterfelijk.[/quote]
Eigenlijk zegt deze ene zin alles.
Prachtig! Wat zal je vader trots zijn op jou!

Anti · 24 juli 2010 op 17:53

Prachtig eerbetoon Fem, machtig in zijn oprechtheid en eenvoud. Zo zie ik ze het liefst.

pally · 24 juli 2010 op 22:55

Mooi geschreven, Fem. Dichtbij jezelf, maar met voldoende afstand voor de lezer. Goed gedoseerd.
Echt een ode aan je vader. :wave:

groet van Pally

sylvia1 · 25 juli 2010 op 09:35

Heerlijke column om de zondagochtend mee te beginnen. Wat ik ook mooi vind (behalve alles wat hierboven al is gezegd) is het begrip en nu zelfs dankbaarheid voor je vader’s muzikale passie, een passie die niet altijd makkelijk is geweest voor je moeder en jou. Dat beschrijf je mooi.

arta · 25 juli 2010 op 12:43

Ik heb het gevoel dat je na de laatste punt van dit stuk opstond en zei: “Zo! Die staat, pa!” en zo leest het ook! Mooi!

Kok · 26 juli 2010 op 02:08

Een mooie Aubade met crescendo en piano in dezelfde notenloze partituur.

Mooi beschreven spijt van een liefde die je met je vader had willen delen maar je pas ontdekte tijdens zijn Final Farewell.

Wel nog een vraag: je luistert naar zijn trompet en zijn stem… is dat in herinnering of via albums die hij heeft gemaakt? Detail, ik weet het, maar het maakt me nieuwsgierig…

Fem · 26 juli 2010 op 09:21

Thnx voor de fijne reacties!

@Kok.. Helaas heb ik, door omstandigheden, nog maar 1 van zijn albums in mijn bezit. Dankzij Youtube kan ik [url=http://www.youtube.com/watch?v=JfVZRZupqik&feature=related]HIER[/url] nog vaak naar hem luisteren…

arta · 26 juli 2010 op 17:33

Wat leuk, dat linkje!!! 😀

Kok · 26 juli 2010 op 18:22

Mmm, klinkt goed, al is het niet mijn ding, Jazz. Ook apart dat zijn uitvaart er in drie delen op vertoond wordt.

Mien · 26 juli 2010 op 18:37

Mooi ode Fem.
Mooi ook dat je vader in de muziek voortleeft.

Mien Loftrompet

Geef een reactie

Avatar plaatshouder