Trein naar nergenshuizen

Ik voel mij geen vrouw van deze tijd. Erg? Ik weet het niet. Ik houd mij vast aan een aantal ideeën en idealen. Ik kan mij niet vinden in een maatschappij die nog harder om aandacht jankt dan een pasgeboren wolf.Ikkuh, ikkuh, ikkuh en de rest kan stikkuh en als je boven de 40 bent, dan tel je niet meer mee. Lekker puh. Je kan het shaken. Auf wieder sehen. Goodbye. Geile, verwende, blatende geiten van 20 met smalltalk en navelpiercings staan in de spotlights. Niemand zit bijvoorbeeld te wachten op een vrouw met kinderen. Waarvan de één PPD/NOS en de ander ADHD heeft. Het stond laatst in een landelijk dagblad. Vanaf 45 jaar bejaard. Leuk vooruitzicht hé?

Maar je wilt meetellen. Je kan nog heel goed functioneren zonder rollator. Je wil nog aanzien verwerven. Dus ga je 3x in de week naar de sportschool. Anders is het geen smoel om in een heupbroek (goddank zijn ze uit) en strak gekleurd truitje op je spannende date te verschijnen. Een 40-jarig lijf is doorleefd en de buik uitgezakt naar een kind of wat gebaard te hebben. Aldus vriendin D. terwijl ze haar 4e wijntje opslobbert. D. is 47 en sinds kort met de Fransman Sjeeraar. Sjeer is pas 31 geworden en bijzonder smakelijk. En alweer volgens D. van het Julien Le Clerq type.

Hij stelt wel hoge eisen aan pakket D. De CD’s van de Doobie Brothers en Supertramp moesten de deur uit. Evenals de slipjes van 3 euro van de Zeeman. Neen, D. moest zich absoluut wat meer in de hedendaagse muziek gaan verdiepen en daarom had Sjeer de nieuwste van Snoop Dog en Anouk voor D. gekocht. Want die Anouk nou dat was me toch een lekker mokkel met een gouden strot. Dat een kind van 8 nog nét niet op kamers wonen, dat begreep Sjeer. Zij het mokkend. En als D. niet de hele nacht door kon halen zonder stimulerende middelen, nou dan maar mét.

Of ze erg gelukkig was vroeg ik. Nou ja, Sjeer is een beest in bed hoor. Je weet niet wat je meemaakt. Wil ik dat überhaupt weten dan? 16 jaar ouder is mijn vriendin D., maar ze lijkt nu e ven niet bepaald 16 jaar wijzer. Je hebt Supertramp toch niet de deur uitgedaan trut? Prachtige muziek weet je wel, fris ik haar geheugen op. Rudy’s train to nowhere, the Logical Song, Goodbye Stranger! Een heerlijke tijd. We waren jong en we gingen het maken. We leefden en hadden plezier. D. kwekt lustig over de bedprestaties van Sjeer door. Houdt nou maar op om mij die Sjeer als een superproduct aan te prijzen denk ik. Het product Sjeer was niet eens im frage in 1977 mevrouw D!

Weet je wat zo leuk is aan Sjeer gniffelt D. nog even meisjesachtig en een klein beetje ongemakkelijk. Ik heb geen flauw idee, verzucht ik. Sjeer kan wat mij betreft de boom in. Zo’n boom die net zo dood is als de libido van Sjeer, nadat D. vertelt heeft dat striae vaker voorkomt bij vrouwen die gebaard hebben. Vertel op, zeg ik zo opgewekt mogelijk. Sjeer, zijn vader wordt volgende week 50!. Nou misschien kan je daar die cd’s van Supertramp dan nog mee draaien! D. staat op en trekt haar gekleurde truitje even goed strak over haar push up en mompelt nog iets over een snelle botox behandeling. D. vertrekt met gelukzalige huppelpasjes, mij verbouwereerd achterlatend.

Het wordt me snel duidelijk
D. is on a train to nowhere!