“Er gaat niets boven een ouderwetse typemachine.” Hiermee begon de eerste typeles van het jaar waarin als ik me het goed herinner voor het laatst een typemachine werd gebruikt. Nu ik erop terugkijk krijg ik spontaan de neiging een typemachine op te halen. Het opzwepende geluid dat vrijkomt bij het typen van een letter, het steeds sneller willen gaan, het verwisselen van papier met de bijbehorende sleur aan de draaiknop en de constante druk om foutloos te zijn. De rustperiodes na een volgeschreven stuk papier zijn als pillowtalk na seks met als enige verschil dat deze van kortere duur zijn. Het lichaam belemmert de persoonlijke wil in dit geval immers niet. De geproduceerde woorden zijn als noten in een gecompliceerde compositie. Het liefst zou ik het begrip woorden ook met iets seksueels vergelijken maar ze horen er niet thuis, pillowtalk is de enige uitzondering op deze regel. Pillowtalk is er in ondenkbaar veel vormen maar is op zijn best als de partners in kwestie een ongelofelijk aantal pandapunten hebben opgespaard. Persoonlijk vind ik pandapunten een mooier fenomeen dan pillowtalk. Het pusht mensen om seks te hebben. Voor elke maand dat je droog staat krijg je een pandapunt en kom je een stukje dichterbij de ultieme vernedering. Als de persoon in kwestie (meestal een student) twaalf pandapunten heeft moet hij zich, gehesen in een pandapak, een volledige nacht in het drukke uitgaansleven van een stad (meestal Groningen) bevinden. Het komt er dus op neer dat studenten minimaal één keer per jaar seks moeten hebben. Echte fanatiekelingen spelen het spel beter, zij delen na een week al een pandapunt uit. Zie je iemand van het tegenovergestelde geslacht (of hetzelfde, dat is een kwestie van persoonlijke smaak) ’s nachts in een pandapak rondlopen? Dan zou ik er als de sodemieter op afstappen want reken maar dat diegene toe is aan een hevige vrijpartij. De pillowtalk zal waarschijnlijk net zo slecht als de seks zijn, verontschuldigingen over en weer en smoesjes dat de partners het verleerd zijn en dus veel moeten oefenen. Ongemakkelijk dus, er gaat niets boven een ongemakkelijk gesprek na de geslachtsgemeenschap. Net zoals er niets boven een ouderwetse typemachine gaat.

Categorieën: Maatschappij

weharo

Er valt weinig te vertellen, 19 jaar en eerstejaars student Rechtsgeleerdheid.

4 reacties

Bitchy · 24 april 2013 op 20:35

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hier mee aan moet. Heb het stuk 3x gelezen. Je had me met die oude typemachine (ik was verslaafd aan het geluid en snelheid). Misschien had je er twee op zichzelf staande columns van moeten maken. Pandapunten is op zichzelf ook een column waard. 😉

Af en toe een witregel leest trouwens ook wat lekkerderderder 😉 Welkom op CX

Nachtzuster · 24 april 2013 op 22:07

Ik vind het wel wat hebben. De overgang van typemachine naar een seksloze periode is leuk in elkaar gefrutseld. Ik hoorde pas recent over het fenomeen Pandapunten. Maar ja, ik ben dan ook alweer heel wat jaren student en vrijgezel af. Eens met Bitchy over de witregels. Welkom!

Mien · 24 april 2013 op 23:42

Wel op tijd het lint vervangen hoor.
En niet te veel knoeien met de typex.
Dat geeft anders vlekken (op het pandapak).
Ook even opletten als het kussen wartaal uitspreekt.
“Are you talking to me?”
Leuke column.

Mien Olle Grieze

Meralixe · 26 april 2013 op 07:14

Welkom op column x…

Maar he… Ik zou het niet zo ver zoeken als ik U was. Deze komt een beetje geforceerd over. Volgende keer beter? 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder