Verandering

De zon brand, de stralen branden op mijn huid. Ik zoek de schaduw op voor wat koelte.
De schaduw van de boom brengt enige verkoeling. Heel, heel voorzichtig, strijkt een zuchtje wind dat ik mij verbeeldt langs mijn gezicht. Het ijskoude glas bier staat voor me, de condens zet zich om in vocht, en er vormt zich een druppel op het glas.
Nieuwsgierig als ik ben let ik op de druppel, de zwarte kracht wordt de druppel te veel. Langzaam komt de druppel in beweging, bijna menselijk zoekt de druppel de weg van de minste weerstand.
De druppel is de tafel op fractie na genaderd, ik til het glas op en kijk hoe de druppel van het glas valt, boven op een prachtige bloem, even glinster hij in de felle zon als druppel dauw, dan spat hij in een fijne nevel van duizenden druppeltjes uiteen.

Ik drink het glas langzaam leeg en les mijn dorstige keel. En zie: er is een kring van vocht achter gebleven op plaats waar het glas eens heeft gestaan. Met het beroemde timmermansoog plaats ik het glas precies terug op de kring.
Er is niets veranderd, alleen het glas is leeg en de druppel verdwenen.
Ik mis het denkbeeldige zuchtje wind.

Senahponex