Onverwachts stuitte ik op twee gezaghebbende christelijke denkers: Ambrosius en Gregorius de Grote. Was me dát even schrikken… Ambrosius (ca. 339 – 397) was kerkleraar en bisschop van Milaan. Hij is één van de vier Kerkvaders. Ik las: ‘De overvloed der rijken is het gebrek der armen. Men bezit het eigendom van anderen, als men het overvloedige bezit.’ De uitspraak is glashelder: eerlijk zullen we alles delen, zegt de heilige Ambrosius, die wordt afgebeeld als bisschop met als attribuut een boek of een duif. Soms ook met een gesel, vanwege zijn striemende woorden.
Gregorius de Grote (ca. 540-604) was de eerste Middeleeuwse Paus en wordt, al schrijvend, afgebeeld met een duif, symbool van de Heilige Geest die hem dicteert, op zijn schouder. De duif is ook symbool van de vrede en de liefde. Ik ken slechtere zinnebeelden! Het ongeletterde en arme volk vereerde hem al gauw als heilige. Van Gregorius is het citaat: ‘U moet weten, dat de aarde, waaruit u gemaakt bent, aan alle mensen gemeenschappelijk toebehoort, dat dus de vruchten die de aarde voortbrengt, moeten behoren aan allen zonder onderscheid.’ Van Karl Marx en Ferdinand Domela Nieuwenhuis tot André Rouvoet, Wouter Bos en Jan Marijnissen, hoeft men zich voor deze uitspraak niet te schamen. Ook priesters als Camilo Torres en Dom Helder Camara hebben op hun eigen manier dit Gregoriaanse loflied op de rechtvaardigheid in praktijk proberen te brengen. Miljoenen snakken naar de dag dat deze woorden werkelijkheid worden…
Van Ambrosius en Gregorius naar de voedselbanken van vandaag is in wezen maar een kleine stap. Voedselbanken rijzen als paddestoelen uit de grond. Omdat aan de wens van de twee Kerkvaders bij lange na niet wordt voldaan, zijn deze voedselbanken hard nodig. Hoewel het een grof schandaal is dat een rijke samenleving als de onze überhaupt voedselbanken nodig heeft, verdienen de mensen die al die moeite doen om voedsel te verzamelen, te sorteren en uit te delen, alle lof. Elk pakket is een zegen voor de betrokkene, maar tegelijk een slag in het gezicht van hen die de onrechtvaardige verdeling van de vruchten die de aarde voorbrengt, in stand willen houden. In het klein brengen deze vrijwilligers in praktijk wat anderen landelijk en internationaal nastreven. Ik zie een witte duif boven hen, die af en toe even uitrust op de schouders van de twee Kerkvaders en soms een graantje meepikt uit een van de voedselpakketten…

© Jan Bontje 2006

Categorieën: Maatschappij

3 reacties

KawaSutra · 15 juni 2006 op 15:19

De gedachte dat de aarde in principe voldoende opbrengt om ieder een respectabel leven te bieden heb ik altijd al gehad. Alleen ontbreekt het de mens nog aan wijsheid en wilskracht om een dergelijk paradijs op aarde mogelijk te maken.

Goed geschreven verhaal Jan. Helemaal niet verkeerd om eens terug te bladeren in uitspraken van historisch belangrijke figuren. En vervolgens een prima koppeling naar het heden.

DreamOn · 16 juni 2006 op 01:01

Wat een steen-goeie column en wat geweldig, dat je oog hebt voor mensen die andere mensen helpen en voor mensen die zelf dringend hulp nodig hebben.
Ik ben zelf ook betrokken bij de voedselbank: mensen die elke week zo’n voedselpakket krijgen worden door ons (Maaltijd en Meer) elke vrijdag uitgenodigd om te komen eten in ons restaurant “de Batavier” in Rotterdam. We richten ons op mensen die nog nét niet dakloos zijn. Ze komen op vrijdag lekker eten, hun kinderen worden opgevangen en zo kunnen ze even zorgeloos hun vrijdagavond besteden. Ik zit in het kookteam en het avondteam, ik heb veel verhalen gehoord inmiddels en ik schrik ervan, hoe makkelijk mensen in zo’n situatie terecht kunnen komen.
Als Christen vind ik het belangrijk om te laten zien dat ik voor andere mensen klaar sta, ik vind het te makkelijk om altijd maar weer met die bijbel voor de dag te komen. Geen woorden, maar daden.
Fijn, dat jij er op deze manier aandacht aan besteedt.
Groetjes van Trudy

Literator · 26 juni 2006 op 11:42

Tja, als je een heleboel nuances (verzorgingsstaat, rechtstaat, democratie, sociale wetgeving, progressieve belasting etc.) weghaalt, dan kun je altíjd wel iets uit het verleden zó buigen, dat het in je straatje past om je politieke tegenstanders ermee om de oren te slaan…
Dit stuk is zwak, ziek en misselijk. You are the weakest link. Goodbye!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder