-“Ik moet met je praten.”
“Praten doe je maar met jouw vrouw, Marcel. Ik heb andere specialiteiten.”
-“Daar wil ik het nu juist over hebben.”
“Oké, dan doe ik mijn kleren vast uit.”
-“Nee. Nu even niet.”
“Pfft, dan neuken we straks wel. Laat maar horen.”
-“Sofie, het zit zo: Seksueel passen we als een potje en een dekseltje. Thuis mis ik dat. Ik wil met jou door.” “Wát? Ben je gek geworden? Je hebt een hartstikke leuke vrouw, lieve kinderen. Dat ga je toch niet opgeven voor mij?”
-“Ik ben thuis best gelukkig, ja, maar wil gewoon dat het ook tussen de lakens goed zit. Bij jou kan veel meer, mag veel meer, begrijp je?”
“Nee! Jij zit in de ideale situatie: Je bent thuis gelukkig en het enige missende stukje lossen wij samen op. Simpel.”
-“Voor mij ligt dat wat anders. Normaal, wanneer ik hoor dat anderen vreemdgaan, maak ik ze uit voor rotte vis, voel me gewoon een beetje hypocriet nu.”
“Zo moet je dat niet zien. Je laadt de batterij op, dat is alles. Daarna kom je vrolijk thuis.”
-“Dat is wel zo, maar dat schuldgevoel, het vreet aan me.”
“Thuis genieten ze anders mooi mee van jouw betere humeur.”
-“Klopt.”
“En stel dat je niet goed met jouw vrouw zou kunnen praten, dan ga je in probleemtijden toch ook naar een ander toe? Niemand die daar iets van zou zeggen. Wat is het verschil?”
-“Ik weet het, maar het is zo dubbel.”
“Zie jouw huwelijk als een dagelijks korset, en mij als een zomerjurkje dat je alleen kunt dragen op zonnige dagen. Ik zie jouw punt niet.”
-“Ik wil méér, Sofie. Meer en betere seks.”
“Dan kom je toch wat vaker achterlangs? Eén keer per twee maanden is best weinig, ja.”
-“Jouw lichaam is prachtig. Ik mis het tussendoor, wil je voelen, proeven, ruiken.”
“Mijn lichaam is niet mooi. Jij ziet gewoon dat ik blij ben in mijn lichaam, dat het past als een fluwelen handschoen, precies doet wat ik wil, wanneer ik het wil. Dat heeft niets met mooi te maken.”
-“Ik wil voor altijd bij je zijn.”
“Daar zou je spijt van krijgen. Seks is geen basis. Na drie maanden ‘sleep-innen à la Lennon en Ono’ heb je het wel weer gezien, geloof me, en op deze manier kunnen we eeuwig doorgaan.”
-“Verandering hoeft niet slechter te zijn.”
“Deze verandering wel. Je bent gewend aan een vast ritme, regelmaat. Dat kun je bij mij wel vergeten.”
-“Daar kan ik toch aan wennen?”
“Ook aan het feit dat je jouw kinderen veel minder zult zien, er ’s ochtends geen lunchpakketje klaarstaat en dat er ineens een pratende mond aan de ontbijttafel zit, in plaats van een luisterend oor? Denk, man, denk.”
-“M m maar… Ik ben ook bang dat jij deze situatie niet volhoudt.”
“Je likt beter dan dat je luistert. Nogmaals: We leven ieder ons eigen leven. Dat komt altijd op de eerste plaats en af en toe Duracellen we wat bij. Luxe, pure luxe.”
-“En als je iemand anders tegenkomt?”
“Dan komt hij op de eerste plaats, net als jouw vrouw bij jou, maar voor de rest hoeft er weinig te veranderen. Jij staat los van mijn ‘normale’ leven.”
-“Jij bent echt een raar mens, Sofie, goed raar. Je ziet mannen niet als klei, maar als los zand.”
“Ik wil je niet kwijt, Marcel, maar ben tevreden zoals het nu is. Lustig ben je zoveel leuker dan lastig.”

-“Lust… Meid, heb ik zin om de kleren van je lijf te scheuren.”
“Als je daarna lief naar huis gaat: Wat let je?”
-“Oké, oké, kom hier. Mijn oplader staat op springen.”
“Of heb je toch liever dat ik nu een lunchpakketje voor je smeer?”

Categorieën: VEC

15 reacties

WritersBlocq · 1 juli 2009 op 00:53

Fuck, Sofie met de VEC, da’s geilweldug!

De oppervlakkigheid waar het mee begint – ja, zowel jouw column als de rol van… – krijgt steeds meer diepgang.

Wanneer wordt een verhouding relatie? Nooit! Want
[quote]“Je likt beter dan dat je luistert. Nogmaals: We leven ieder ons eigen leven. Dat komt altijd op de eerste plaats en af en toe Duracellen we wat bij. Luxe, pure luxe.”[/quote]

Hè, lekker om te lezen!
Kussie Pau :kus:

Mien · 1 juli 2009 op 07:31

Onvervalst Sofie.

[quote]Jij bent echt een raar mens, Sofie, goed raar. Je ziet mannen niet als klei, maar als los zand[/quote]

Sofie, uit de klei getrokken, speelt met los zand.
Hij is goed! De column bedoel ik.

Mien

SIMBA · 1 juli 2009 op 08:02

Sofie als psych…goed stuk!

lisa-marie · 1 juli 2009 op 09:22

Verrassend sophie als vec en zoals altijd goed, humoristisch en een schitterende dialoog ; een echte sophie !!
En die lees ik altijd graag.
Ook deze keer weer genoten.

[quote]Lustig ben je zoveel leuker dan lastig.”[/quote]
😆

axelle · 1 juli 2009 op 09:38

Er zitten geweldigeuuu zinnen in!
Axelle

dashuri · 1 juli 2009 op 13:14

“en mij als een zomerjurkje dat je alleen kunt dragen op zonnige dagen”

Best wel een klein beetje briljant. 😀

Groetjes, dash x

Mien · 1 juli 2009 op 13:34

Ik heb sterk het idee dat de zomer in de lucht hangt.
Zeker gezien de opwaaiende zomerjurken in zowel de column als reacties (zie: profielfoto’s).

Mien (met korte bôks)

Prlwytskovsky · 1 juli 2009 op 20:02

Een lunchpakketje? Verse puntjes met cervelaatworst? Ik zou het wel weten dan. 😆

Neuskleuter · 2 juli 2009 op 17:57

Hartstikke leuk! Vlot, spannend, wijs. Ik vind het mooi dat je van zo’n onderwerp dat zo plat kan worden, het beschaafd hebt gehouden en je alleen op de relatie hebt gericht.

Rick · 2 juli 2009 op 20:34

ik ben nooit zo van een ´Live-gesprek´, maar ben blij dat ik deze wel heb gelezen.
Complimenten

LouisP · 3 juli 2009 op 21:25

S.

Helemaal goed, alles!

gr.
L.

pepe · 7 juli 2009 op 06:43

Sofie bedankt, ik ben hier al in maanden niet geweest, schaam-modus.
Maar nu ik hier toch even ben, ben ik blij ik jou tegen het lijf loop, ik heb CX gemist merk ik.

dikke :kus:

DreamOn · 8 juli 2009 op 10:19

Heel goed geschreven! 😀

sally · 12 juli 2009 op 01:45

Geweldiggenoten! :lach:

Kok · 1 augustus 2010 op 01:44

Een jaar na dato lees ik dit stukje voor het eerst. Een mooie dialoog en geweldige zinnen. Daar krijg je zin van…

Geef een reactie

Avatar plaatshouder