Waar zijn we mee bezig?

Waar zijn we in godsnaam mee bezig, of specifieker, waar is de playboy in godsnaam mee bezig? De playboy hoort de eerste naaktervaring van 13 jarig mannelijk Nederland te zijn. En niet door deze doelgroep te worden opgeslagen en de reden te zien om nooit meer bij oma te willen logeren. Ik verwacht dat de na het zien van de kersteditie van Playboy menig startende puber zich beter zal vermaken tijdens het afdouchen na de voetbaltraining dan thuis in bed met het eens zo mooie maandblad. Ik denk zelfs dat we over 10 jaar in de statistieken het aantal homoseksuele mannen significant zien stijgen vanaf december 2009. En terecht! Als mijn eerste Playboy ervaring op dertienjarige leeftijd had bestaan uit foto’s van een 60 jarige Patricia Paay, was er direct een kast ontstaan, die bij het zien van de tweede foto ook meteen zou zijn open gevlogen. Ik heb absoluut niets homoseksualiteit, maar ik vind dat iedereen deze keuze voor zichzelf dient te maken. En niet door de kersteditie van de Playboy.
Wat is de volgende stap? Geile contactadvertenties in het lokale kerkblaadje, pornofilms bij omroep Max. Volgens mij dient de Playboy een groot maatschappelijk doel. Het leert jongens op een aantrekkelijke wijze kennis maken met het vrouwelijk lichaam. Het is net als met drank, als je na je eerste ervaring met whisky direct ziek wordt, is de kans groot dat je lange tijd geen whisky meer aanraakt. Het enige verschil is hier, dat whisky met de jaren wel lekkerder wordt.
Via deze weg wil ik graag mijn wens uitspreken om dit decembernummer slechts een marketingstunt in tijden van crisis te laten zijn. Of mogen we ons volgend jaar verheugen op een naakte Patty Brard. Even schiet de naam Ien Dales door mijn hoofd, maar zover zullen ze toch niet gaan.
Vroeger was kerst een tijd van geven, laten we 2009 maar vast vergeten en vooruit kijken naar prachtig 2010.