Elke maandagmorgen gaat bij mij om 7 uur de wekker. Meestal ben ik al voor de wekker wakker door een vogel die zich rond 6 uur (altijd ’s maandags, zo lijkt het) onder de dakpannen boven mijn hoofd probeert te nestelen. Als die beesten nou ook eens uit zouden slapen. Ik besluit me nog eens om te draaien, maar op dat moment besef ik (vaste prik) dat ik nog wat belangrijks voor school te doen heb. Ik spring uit bed, uiteraard met mijn verkeerde been, en stoot mijn teen aan een kuipstoeltje. God mag weten waar die ineens vandaan komt. Al hinkend loop ik de trap af om een lekkere warme douche te nemen. Tot mijn grote spijt spring ik er net iets te vroeg onder, waardoor ik goed merk dat het water nog niet opgewarmd is. Wanneer ik eindelijk van de schrik bekomen ben draai ik de kraan dicht en open een kastje in de badkamer om een handdoek te pakken. Tja, maandag wasdag en in het weekend wordt niet gewassen. Geen handdoeken dus. Ik besluit maar om te gaan ijsberen door de badkamer, om een beetje droog te worden, maar ik glijd (heel gênant) onderuit. Een zere rug kan er natuurlijk ook nog bij.
Eenmaal beneden maak ik een tosti, waarbij ik met de kaasschaaf mijn vingers openhaal en de tosti laat verbranden, zodat ik uiteindelijk nog niks te eten heb. Ik ga mijn huiswerk wiskunde afmaken, want als je het niet af hebt mag je de les niet in. In vergelijking met de rest van de dingen gaat dit vrij goed. Alleen begreep ik de helft van de sommen niet. Nou ja, morgen toets, tijd zat nog om te leren.
Langzaam verstrijkt de tijd, maar wanneer ik op mijn horloge kijk kom ik tot de conclusie dat deze stil staat. Al struikelend over de tas van mijn zusje zet ik de tv aan om te kijken hoe laat het is. Al half 9, ik had dus al op school moeten zijn. Snel pak ik mijn tas, doe mijn jas aan en spring op mijn fiets. Vijf minuten over half 9 kom ik de school in gerend. Haastig doe ik mijn jas in mijn kluisje en ren naar het wiskunde lokaal. Niemand te zien. Ik loop naar het mededelingen bord en zie dat wiskunde uitvalt. Had dan niemand mij kunnen bellen?
Ik besef dat het maandagmorgen is en dus altijd alles fout gaat. Wanneer ik me dat nou eens van te voren zou bedenken zou het een stuk makkelijker zijn. Maar weet je waarom maandagmorgen nou zo bijzonder is? Niemand kijkt er meer van op wanneer ik dan chagrijnig ben, want ze zijn het zelf ook.
9 reacties
Mar · 29 november 2004 op 13:30
Farfalla, hoe kan het dat jij zo geweldig schrijft?
Mar
Farfalla · 29 november 2004 op 15:39
[quote]Farfalla, hoe kan het dat jij zo geweldig schrijft?[/quote]
Haha, het is verre weg van geweldig hoor, maar bedankt 🙂 Ik zou niet weten hoe het komt, ik schrijf vanuit mijn gevoel en voel aan wat mooi en leuk klinkt…
GVDD · 29 november 2004 op 19:39
haha leuke column…tering what a monday
pepe · 29 november 2004 op 20:39
Ach arm Stumpertje;-)
Hoe is het nu met je teen?
Je hebt het weer leuk neergetikt! 😛
sally · 29 november 2004 op 21:09
leuk.
Ik heb hetzelfde elke morgen! 😀 😀
Wright · 29 november 2004 op 22:52
Ach Farfalla, het kan nog veel beroerder.
29 januari 1979: Een teenager in de V.S. schiet op enkele klasgenoten…. een hit is geboren!
Eind januari in 1979 werd de uit San Diego afkomstige tiener Brenda Spencer verhoord door de politie, nadat zij 11 mensen (vnl. klasgenoten en de hoofdmeester) neergeschoten had, waaronder enkelen met dodelijke afloop. Haar verklaring voor deze gebeurtenis was: ‘I don’t like mondays’. Dit nieuws ging de hele wereld over en inspireerde de toen nog in Nederland onbekende zanger Bob Geldof, tot het schrijven van een song met die titel.
Leuk geschreven!
Mup · 30 november 2004 op 10:34
Wat te doen, als je opstaat en denkt dat het maandag is, terwijl het al dinsdag is?
Ach, eigenlijk wil ik het niet eens weten. Blijven pennen,
Groet Mup.
Ma3anne · 30 november 2004 op 16:14
Valt wel mee toch? Had erger gekund. 😛
feyenoord4ever · 19 december 2004 op 19:27
Wauw … wat een leuke column.
Je periode van afwezigheid heeft je zeker goed gedaan:-).
Gelukkig merk ik er maandag’sochtends nooit wat van.
jw