Welkom in de wereld van…

Op een dag staat hij binnen, alleen weet ik nog niet wat er gaat gebeuren. Hij wel, want hij is iets van plan. Ik ben bezig een cadeautje in te pakken voor een dame en haar dochter. Ze hebben een zilveren kettinkje gekocht voor een verjaardagfeestje en ik doe mijn best er een zo leuk mogelijk pakje van te maken. Ondertussen staat hij rustig te wachten tot het zijn beurt is. “Ik kijk nog even in de etalage hoor” zegt hij dan, en loopt vervolgens naar buiten. Het pakje voor de dame en haar dochter is klaar en zij lopen de winkel uit. Hij is weer binnen. “Wat kan ik voor je doen?” vraag ik vriendelijk.
Hij zegt dat hij een mooi horloge in de etalage gezien heeft die hij graag wil zien.
Nou staan er heel veel horloges in de etalage, dus stel ik hem voor even met hem mee te lopen zodat hij precies kan aanwijzen welke hij bedoeld.
Ik loop van achter de toonbank, naar de deur, die ik vervolgens beleefd voor hem openhoud. Vrolijk kletst hij erop los. Een twintiger wiens broer enige tijd in Australië heeft rondgereisd, die hij zo heeft gemist en nu wil verrassen met een mooi horloge. Hij wijst een heel duur exemplaar aan. Terwijl we samen weer naar binnen lopen merk ik op dat zijn broer wel veel voor hem moet betekenen, wil je een dergelijk duur cadeau kopen. Hij beaamt dat en bevestigd nogmaals dat hij zijn broer zo heeft gemist.
Ik stap de etalage in en pak het horloge. Plots voel ik een vreemde spanning die ik niet goed kan plaatsen. Is het zijn blik naar de sieraden in de etalage kast die ik opengemaakt heb die mij een onaangenaam gevoel geven. Inmiddels heb ik het gevraagde horloge in mijn hand. Hij strekt zijn hand uit om het horloge te bekijken. Ik kijk naar zijn hand en zie dat deze er groezelig uit ziet. Te groezelig om een dergelijk duur horloge aan te kunnen schaffen, maar dat weet je nooit zeker. Hij pakt het horloge, maakt een curieus sprongetje naar achteren, zegt: “en bedankt mevrouw”, draait zich om en rent met horloge en al de winkel uit. Mij in totale verbijstering achterlatend.
Met dank aan het snelle optreden van de Dordse politie is hij gepakt. Met mijn horloge. Eind goed, al goed, toch……
Alleen jammer dat ik vriendelijk ogende klanten vanaf nu iets minder onbevangen tegemoet treed. Dat die onbevangenheid heeft plaatsgemaakt voor achterdocht vind ik veel erger dan het horloge dat ik bijna kwijt was. Welkom in de wereld van de winkelier.