Na jaren van voltijd werken en deeltijd studeren via de universiteit van de UK, op 29-jarige leeftijd eindelijk de knoop doorgehakt en voor m’n laatste jaar besloten de fulltime student uit te hangen. Compleet met bijbaan, stufi en OV. Eerst wel een jaar moeten wachten voordat m’n diploma omgezet kon worden, maar afgelopen 06 september was het dan eindelijk zo ver. Ik was er helemaal klaar voor; m’n allereerste dag als officiele Nederlandse student. Op een meer dan redelijke tijd m’n bed uit, ruim van te voren de trein genomen, want stel je voor dat er vertraging is, om vervolgens drie kwartier voor aanvang van m’n allereerste college al te arriveren op de universiteit. Sloten koffie gehaald om wakker te worden, boekje gepakt, peukie erbij en af en toe om me heen kijken of ik die ene bekende studiegenoot kon onderscheppen, omdat ik natuurlijk geen idee had waar lokaal CH02 was. Goden waren me gelukkig goed gezind, aangezien ik al dwalende in de kelder van het faculteitsgebouw de desbetreffende persoon tegen het lijf liep. CH bleek voor ‘chalet’ te staan. Logisch achteraf, maar je moet wel weten dat er zoiets bestaat…

Met nog 2 hele minuten te gaan voordat m’n intellectuele carrière van start zou gaan, het souterrain weer uitgeklauterd, een sprintje getrokken door de centrale hal heen, naar buiten het universiteitsterrein over op zoek naar het ‘chalet’. Om 13.01 uur stond ik met een lichtelijk versnelde hartslag voor het juiste lokaal. Deur dicht en ik was de enige student.

‘Oh jee, dat begint goed. Ze zijn natuurlijk al begonnen! Op de 1e dag al de laatste die binnen komt zetten en dan ben ik nog zó op tijd vertrokken…!’, dacht ik nog. Gelukkig werd ik al gauw vergezeld door wat meer verdwaasde studenten, die allemaal naar dezelfde dichte deur stonden te staren. Toen viel m’n blik op een post-it briefje naast de deur: ‘College begint 13-09, aangezien de docent momenteel nog in het buitenland verkeert’.

Gelukkig reis ik tegenwoordig gratis…
😀

Categorieën: Verhalen

8 reacties

arta · 17 oktober 2007 op 07:54

Persoonlijk vind ik deze wat minder dan je vorige. Voornamelijk omdat je veel zinnen zonder onderwerp gebruikt, (bijv.: ben even weg)komt het wat bloggig en vluchtig geschreven over.
🙂

SIMBA · 17 oktober 2007 op 08:24

Ik heb nog gestudeerd in de vorige eeuw, dus het woord “stufi” heb ik even moeten opzoeken. 😀
Cijfers in een column zijn niet zo mooi, die kun je beter voluit schrijven.

nighthawk · 17 oktober 2007 op 08:28

Dit is inderdaad een blogentry

Siebe · 17 oktober 2007 op 08:55

Eens met Arta.

Smileys in een column zijn een doodzonde. Omdat ik je columns meestal toch erg leuk vind kom je er deze keer nog af met een bezwerende vinger en een ‘foei’!

😉

Gr.
s

pally · 17 oktober 2007 op 10:24

Deze column, Beryl, komt me net zo haastig voor als de dag waarover je vertelt. Misschien daardoor mis ik de originaliteit en diepgang van je vorige columns.
Kan voorkomen. Ik vind je absoluut een aanwinst hier. Volgende keer beter,

Groet van Pally

edit) meestal doen lange titels het minder goed….

Mosje · 17 oktober 2007 op 13:54

Goh, jij maakt wat mee zeg.
😀

Beryl · 17 oktober 2007 op 15:01

Bedankt allemaal voor de leuke en leerzame reacties!

Een smiley in de column is inderdaad een absolute doodzonde :oeps: en had verwijderd moeten worden, dus Siebe ik ben erg blij dat ik er met een ‘vermanende vinger’ en een ‘foei’ vanaf gekomen ben!

Wat het ‘vluchtige’ betreft; ik heb de vaart er in willen houden om jullie mee te laten rennen. Dit had ik dus anders aan moeten pakken om het ‘bloggerige’ (vast geen woord?) te vermijden. Advies welkom! 🙂

KawaSutra · 17 oktober 2007 op 21:04

Je schrijfstijl aangepast aan de vaart van het verhaal en dan die dooddoener van zo’n briefje aan de deur. Niks mis met de opbouw en een prima afsluiter.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder