Het wordt ons letterlijk voorgeschoteld. Kunnen we hiermee zeggen dat we geen keuze hebben? Nee, natuurlijk niet. Iets wat we voorgeschoteld krijgen zit nog niet in ons lichaam. Daartussen zit een moment waarop door de meerderheid niet eens meer echt zaken worden afgewogen. Het is dat stukje niemandsland tussen individuele keuze en gezamenlijke verantwoordelijkheid. Dat landje is bij de één wat groter dan bij de ander.

“Wat nou gezamenlijke verantwoordelijkheid? Moet ik daar dan in mijn eentje aan beginnen?” Dat is jouw individuele keuze. En zo komen we nog nergens.

Tenzij we het allemaal eens proberen. Ik tel tot drie en we kiezen er allemaal individueel voor om geen dorito’s meer te kopen en de Macdonalds geen blik meer waardig te gunnen. We beginnen allemaal een moestuintje en kopen een paar kippen en misschien een koe. Ik zou geen koe kopen want ik drink geen melk. ‘Wat een dom meisje, die denkt dat melk alleen in melk zit.’

Categorieën: Maatschappij

11 reacties

troubadour · 21 september 2015 op 18:50

In je eentje aan een gezamenlijke verantwoordelijkheid beginnen. Het kan, Greenpiece is zo ontstaan. Welkom dom meisje, toevallig ben ik ook dom, maar hier lopen hele knappe rond. Hoe ben jij eigenlijk groot gegroeid?

arta · 21 september 2015 op 19:26

Nou, dom meisje, ik zou weleens een wat dieper uitgewerkt stuk van jou willen lezen!
Welkom hier!

Nachtzuster · 21 september 2015 op 21:07

Welkom! Leuk debuut wat best verder uitgewerkt had kunnen worden. Eens met arta dus. Enne….waarom die nickname?

    dom meisje · 22 september 2015 op 23:31

    Dankjewel! Ben ik het helemaal mee eens.
    Fijn om aangemoedigd te worden.

    En ja die nickname.. Ik ben denk ik graag een underdog. En dek mezelf tegelijk ook een beetje in, hoop ik, haha. Ook vind ik het interessant om soms ‘domme’ dingen te zeggen waardoor een ‘slimme’ tegenbeweging ontstaat.

Mien · 21 september 2015 op 21:48

Voor voorschotels ben je bij mij aan het verkeerde adres. Ooit at ik mij eraan tegen. Voorschotels werden tegenschotels. Een oneerlijke strijd want het kan verkeren in culinair wonderland. Maar genoeg getafeld. Welkom bij het bourgondische CX. Ben benieuwd naar je volgende schotel. Zwaar of licht verteerbaar maakt niet uit. Laat maar komen.

Spencer · 21 september 2015 op 22:16

Ik ga alvast minder geraffineerde suikers eten. En meer wijwater drinken.

Esther Suzanna · 21 september 2015 op 22:43

Eigenlijk is dit stukje wel heel sterk. Ik moest het enkele keren doorlezen want ik ben wat traag van begrip soms.

Je kunt dit korte stukje doortrekken naar zowat alles…schapengedrag, politieke keuzes, slachtoffergedrag, meelopers …

Knap!

Sagita · 21 september 2015 op 23:16

Ook ik heb – net als Esther Suzanna – dit stukje enige keren doorgelezen. Het riep bij mij alleen een groot vraagteken op! What the hell do you want from me?
Inderdaad een verhaal van een dom meisje, terwijl het tegelijkertijd naar alles en nog wat doorgetrokken kan worden. Misschien een boze CXer die klaagt over wat er hier wordt voorgeschoteld?
Ik roep maar wat?
Vind ik het leuk? Nou nee. Ik kan hier weinig mee. Dom meisje wil ik nog wel meegeven dat ze uiteindelijk zelf verantwoordelijk is voor het voedsel dat ze nuttigt
groet Sa!

Meralixe · 22 september 2015 op 18:23

Welkom op column x … Dom meisje.
Mooi hoe je uw naam (Dom meisje) gebruikt om ironisch uit de hoek te komen. Hier in Vlaanderen kennen we iets dergelijks in de zin van ‘boerenverstand’ wat dan zou omvatten dat de luisteraar in eerste instantie niets slims verwacht van de spreker maar anderzijds dan toch schoorvoetend moet toegeven dat de spreker het wel eens bij het rechte eind zou kunnen hebben. Boerenverstand heeft ook veel te maken met simpele logica.
Deze column, uw eerste, heeft me echter niet echt overtuigd. Volgende keer beter?

dom meisje · 22 september 2015 op 23:21

Ik ben even helemaal verrast.
Een paar dagen geleden zette ik deze gedachten even snel zwart op wit. Want dat kan helpen, maar schept ook nieuwe vragen.
Maar goed, ik dus best tevreden met mijn kleine, nog vrij vlakke stukje, had behoefte aan wat feedback. Kleine column ingezonden, naderhand gezien dat er ook werd gelet op de lengte van het stukje. Jammer dan, dacht ik.

Toch even de site gecheckt, en daar zie ik mijn titel! Aangezien dit voor mij allemaal nog heel spannend is ging mijn hart even twee keer zo snel toen ik zag dat er acht reacties waren geplaatst.

Blij met de uitnodigende en kritische sfeer hier! Bedankt!!

pally · 23 september 2015 op 10:56

Een beginnetje…maar het smaakt best naar meer. Misschien jezelf wat meer tijd gunnen, gewoon een tikje kritischer zijn.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder