Wilde dieren

Ik droomde erover. Eindelijk ook een keer de kans krijgen om naar Afrika te gaan. Donker Afrika. Samen met mijn vrouw de oerwouden intrekken en wilde dieren ontmoeten dat lijkt me wel wat. Die mogelijkheid is gekomen en samen hebben we een avontuurlijke tocht gemaakt. De vakantie van ons leven. In een huurwagen vanaf Johannesburg Afrika in. Veel adviezen meegekregen wat we wel en niet moesten doen. Vooral links rijden in Afrika en nooit voor een rood stoplicht stoppen, de deur van de auto niet opendoen. Want ´swartmense´zijn niet te vertrouwen.
Na wat spannende avonturen uiteindelijk ook ons doel bereikt. Het bezoek aan een natuurpark.Hluhluwe park, een van de vele parken in Zuid Afrika. Zo groot als de provincie Utrecht en Gelderland. Dat in een dag door jakkeren op zoek naar wilde dieren. Leeuwen, neushoorns, olifanten en wie weet wat nog meer.

De natuurfilms die je voor de TV ziet, geven het idee dat, als je zo´n park inrijdt je meteen een natuurfilm binnenstapt. Nu,vergeet dat maar. Wilde dieren zien zoals je voor de TV ziet, kost jaren. Wat denk je dan te bereiken in een paar weken. Toevalstreffer als je een leeuw ziet. Ja, het gewone spul is er in overvloed. Aan zebra’s, apen, gazellen en dergelijke geen gebrek. En de giraffen met hun lange nekken kijk je ook niet over het hoofd.
Nee, een leeuw of een hyena die rustig afwacht en je dan te grazen neemt, dat is heel andere koek.

Edoch ik heb hem gezien. Of het een leeuw was of iets anders weet ik niet precies.Achteraf gezien verbaast me nog wel zijn sluwheid waarmee hij gebruikt maakt van de vrouwtjes die hem op het spoor brengen van de prooi. “Ik zal je het park laten zien, alleen op pad gaan heeft geen enkele zin. ik weet uit ervaring waar je moet zijn.” Het klinkt allemaal heel geloofwaardig.” Het is de bedoeling dat ik met jullie meega. Kosten bedragen niet zoveel. De toegangsprijs voor het park, een lunch en na afloop een etentje. Voor honderd gulden de man kom je een heel eind”.”Dat is dus twee honderd gulden” merk ik op. “Nee, u vergist zich, drie honderd gulden, want we zijn met zijn drieën.”
“Tja en in een dag kan ik eigenlijk niet alles laten zien , dus ik heb wel twee, liefst drie dagen nodig om alles in het park te laten zien wat er te zien valt, als we geluk hebben.
De tweede en derde dag zijn wel voor de halve prijs. Ik kan direct slaapplaatsen reserveren. Per nacht is dat vijftig gulden per persoon met engels ontbijt”. Vertwijfeld kijken we elkaar aan.
”We kunnen morgen in alle vroegte al op weg”,vervolgt hij, ”als U tenminste in bezit bent van een creditkaart.”
“Ik wil er toch nog een nachtje over slapen” zei ik toen. Teleurgesteld nam mr. Henri Bird de benen. Ach, soms ontsnapt er wel eens een prooi. Morgen is er weer een nieuwe dag.