Zandbak (e-loos)

Maandag acht uur.
‘t Duo tuinman komt voor minituin aan oostkant van ons huis.
Hoppa, schutting, zwart zand, grind, puin naar vuilstort.
Vijf kuub wit zand op hoop, graafapparaat schuift dit zand op plaats. Trilapparaat zorgt voor glad zicht. Kat van buurvrouw zit op wacht. Zo’n prachtbak dat is lol, zij draait daar vannacht haar drol.
Dinsdag, tuinman is in pak van zwaar plastic, ’t klimaat schrijft dat voor vandaag. Tuinman is boos, grijpt in stront van kat, bah. Kat zwart-wit van tint zit op schuurdak, tuinman gooit kluit zand naar kat. Zij nokt af naar tuin van haar bazin.
Smak vocht valt uit lucht, toch gaat klus stug voort. Duo poot, plant, maakt straat op maat.
’t Wordt mooi. Straks is mijn tuin aan kant, vanuit ons huis is ’t zicht prachtig. Duit dat ’t kost is slordig, maar ’t loont.
Ik hoop op zonnig voorjaar al in maart als ’t kan. Dan zit ik op tijd in mijn tuin aan ’t ontbijt.
Ik droom alvast van krant, croissant, zwart vocht in kop. ’s Avonds ’n glas fris of wijn, voor man wat hoppig vocht, stokbrood op grill, wat kaas, bak sla.
Zo droom ik mij ’t koufront door.