Laatst zaten mijn vriendin en ik in een restaurant in de Republiek Tsjechië met vrienden te dineren. De allerminst onaantrekkelijk uitziende oberin had net een verrukkelijke Chardonnay ingeschonken, toen de conversatie een politiek tintje kreeg. ‘Onze Overheid’ had besloten de ‘glazen bol’ af te schaffen zo werd mij verteld. Even bekroop mij de gedachte dat als iemand überhaupt eens de moeite genomen had een blik in zo’n ding te werpen het nooit zo’n kolerezooi in de wereld zou zijn geworden, dus…wie zou die glazen bollen eigenlijk missen??? Nee, ik snapte ’t weer eens niet! Het bleek hier te gaan over de ‘gloeilamp’. “Nou en…?!”, reageerde ik laconiek. “Draai je toch een spaarlamp in je staande-hang-lamp?” Daar ging ’t niet om. ‘Den Haag’ had verzaakt de burger hier fatsoenlijk over in te lichten! Even keek ik onder tafel of mijn ‘buurman’ niet stiekem al een flesje van ’t één of ander achterover had geslagen. Maar ik moest ‘m toch wel een beetje gelijk geven. ‘De Krediet Crisis’ steekt natuurlijk wel heel onzichtbaar af bij zo’n beslissing op hoog niveau… Maar het werd nog schrijnender! Zo’n spaarlamp kon je volgens mijn tafelgenoot niet dimmen en laat dát nou juist het hoogtepunt zijn van het ‘kunnen’ van zijn nieuw gekochte woonkamer decoratie!
Zakdoeken kwamen tevoorschijn, troostende woorden werden gesproken; ja zelfs de kaarsen op tafel weigerden nog langer dienst.
…Hoezo welvaart…?!

Natuurlijk is het voor een groep mensen op dit moment minder makkelijk om hun leventje draaiende te houden. Maar laten we ook niet vergeten dat we nog steeds in één van de rijkste landen op deze planeet wonen. Dat het even niet kunnen kopen van een nieuwe flatscreen of een keertje wintersporten over moeten slaan, omdat de WW-uitkering daar nu eenmaal niet in voorziet, meteen ‘het einde’ betekent. Het beeld uit een documentaire springt dan altijd weer even op mijn netvlies van een zwaar vervuild riviertje ergens in Nigeria.
Op de voorgrond vervallen hutjes aan de waterkant met mensen in gescheurde kleding en op de achtergrond de contouren van een raffinaderij van het immer winstmakende SHELL…
Ik geloof dat ik ook een cursus ‘Hoe word ik Piraat’ bij de LOI bestelde als ik in zo’n hutje m’n vege lijf moest zien te redden!
Nee, makkelijk is anders voor een aantal medelanders, maar over het algemeen is er in ons deel van de wereld altijd nog wel een lichtpuntje…

Don

Categorieën: Maatschappij

1 reactie

Marley_jane · 23 september 2009 op 04:30

Ik werd een beetje afgeleid door het gebruik van die aanhalingstekens. Je was in een gulle bui!
Ik vind je laatste zin leuk gevonden.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder