Zomer

De schaduw speelt een spelletje met me. Weer is ze een metertje opgeschoven. Loom rek ik me uit en twijfel of ik de moeite neem haar achterna te gaan door me twee slagen om te rollen. Een schapenwolkje zeilt vanuit het niets voor de zon waardoor ik me een prinsesje voel dat op haar wenken wordt bediend. Languit liggend in het gras verdwijnen mijn gedachten in de langzaam roze kleurende hemel. Ik hyperventileer bijna omdat ik alle dennengeur op wil snuiven die het bos achter ons gul verspreidt nu de zon aan warmte verliest. Een sprong in het heldere water van het meer maakt het zeemeermin-gevoel in me los. Ik maak sierlijke duiken, zwem heel lang onder water en spetter, spieter spater er lustig op los. Water doet dat met me. Het zou ook kunnen dat de twee roseetjes van de picknick een uurtje eerder een vermakelijke figurantenrol spelen.

Ik zie de begeerlijke blik van mijn lief als ik uit het water kom en begrijp ineens waarom zeemeermin Ariël er liever niet telkens op haar staart uit wilde flipfloppen. Zoals mijn lief nu kijkt, zou iedere man nu en dan naar zijn vrouw moeten kijken. Zelfs als we per ongeluk toch meer uit het water flipfloppen dan schrijden.

Alles voelt beter in dit jaargetijde, intenser. Een zwoele blik, blote voeten in het gras, de laatste zonnestralen van de dag. Zelfs de dikke druppels van een onweersbui na een drukkend hete dag, voelen als hemelse kusjes op mijn huid.

De nachten zijn onrustig door rondzoemende muggen en hoge temperaturen, maar wat kun je leuke dingen doen als je toch niet slaapt. Als het echt te plakkerig wordt, verplaatsen we ons spel naar de koelere badkamer. Niks leuker dan de spiegel te laten beslaan zonder de kraan zelfs maar open te draaien.
Een paar uur later beslaat de spiegel opnieuw, nu door een heleboel douchewater dat mijn slaaptekort weg moet spoelen. Een ochtendhumeur heb ik niet, dat is opgebruikt door de talloze onuitgeslapen winterochtenden.
In de auto wappert mijn haar in de wind, de Tina Turnerpruik die dat oplevert strijken we straks wel weer glad. Nu geniet ik. Van de koele bries, van vals meezingen met zonnige liedjes en van de zomer, zelfs als ik naar mijn werk rijd.

De hectische dag doorsta ik glansrijk, vol verlangen naar opnieuw een heerlijke avond buiten. En als het een beetje meezit, als straks mijn spierpijn van zeemeermin-act en nachtelijke gym wat is gezakt, op naar een volgende lange, zwoele nacht.