Zonder blikken of blozen billen in bikinibroekjes en borsten in beperkte bovenstukje bekijken

Zonder blikken of blozen billen in bikinibroekjes en borsten in beperkte bovenstukje bekijken
Het is Zuid-Europees warm. Wij huren op een camping een zomerhuis met schaduw en een zwembad. In de tuin valt het uit te houden, zolang je niets doet dan een boek lezen of voor je uit staren. Het windje verkoelt niet langer. Als een klein broertje van de mistral veegt het briesje de warmte naar je toe. De zon draait en dwingt je telkens tot een stoelendans. In elke hoek van de tuin hebben we nu wel gezeten. Het is nu half vier, het ergste is achter de rug. De stilte op de camping wordt herhaaldelijk doorbroken door zwembadgeluiden. Gelach, geplons en af en toe een gil of en huil. De weg naar het water is niet lang, maar wel een tocht door de zon. Je weet van te voren dat je verkoelt uit het water komt, maar dat je halverwege terug al net zo bezweet bent als voor het zwemmen. En toch ga je.

Een handjevol kinderen speelt bij het water. Jongentjes duiken hun met steentjes gevulde flesjes op. Ze lachen elkaar uit om hun flutbommetjes. Twee meisjes van een jaar of zeven spelen beauty-centrumpje. Aan de rand van het bad, in een stenen weggetje hebben ze een kuil gevuld met water. Ze liggen er om de beurt in, bedekken dan de ander met modder, stenen en rotte bladeren. Daarna duiken ze in het bad. Schoonheid kent een prijs.

Een moeder drijft in het water. De lippen gestift tegen de uitdroging van de zomerzon. De bikini kan nog net, over een jaar moet het badpak aan. Ik zit aan de rand van het bad, laat me opdrogen en kijk naar de kunstjes van mijn dochter in het water. Haar geplons zorgt voor frisse spetters. Ik denk terug aan de puberjaren die ik vulde met zwembadbezoek. Al had ik altijd wat te lezen bij me of iemand om mee te kletsen, ik hield door mijn brilletje alles in de gaten wat er aan andere sexe rondliep en –dreef. Sommige gewoontes doven niet uit, die hersencellen bestaan nog altijd. Ik zal het lijstje van vanmiddag begluurde borsten en billen voor me houden. Wat ook nog altijd hetzelfde is dat het mooiste (al was dat vanmiddag eigenlijk heel relatief) meisje een hele onaantrekkelijke vriend bleek te hebben. Kinderachtig doet de moeder met de gestifte lippen alsof ze of ze verdrinkt, hij moet haar redden. Overdreven acterend ontspint zich een reddingsoperatie die eindigt met een natte kus en een tik op het bikinibroekje. Haar hand verdwijnt een hele korte tel in zijn zwemshort. Naast mij zat een andere vader, ook met de beentjes in het water. Bij het zien van de scène dook hij snel het frisse water in. Ik verlegde mijn handdoek even.

De vrouw was ondertussen gered. Pruilend dobberde ze in het bad. Haar man met zijn flets blauwe zwembermuda, zit alweer op het bankje achter zijn zonnebril. Het boek ligt ongelezen, zij het opengeslagen op zijn schoot. Ik weet bijna zeker dat hij ook monsterend rondkeek. De dame van de camper, gehuld in een nauwelijks waarneembaar bikinibroekje en een onopvallend bovenstukje, trekt zijn aandacht. In ieder geval ziet hij niet hoe zijn vrouw met haar kinderen een rondedansje in het water maakt. De twee kleine meisjes vegen elkaar schoon met een handdoek die een half uurtje geleden smetteloos was. Iedereen geniet in het zwembad van de camping.

Geheel verfrist loop ik het campingweggetje op naar ons huisje, op naar de schaduw. Ondertussen kijk ik goed rond of er niemand gered hoeft te worden.