Wat een gedoe ook altijd hè, die mannen om je heen. Het ene moment zijn ze erg leuk en op het andere moment vraag je jezelf af op welke planeet ze geboren zijn. Of het nou aan ons ligt of aan hen, ze zijn soms gewoon niet te begrijpen. Zijn onze interesses dan zo anders? Ligt het aan hoe een vrouw denkt? Omdat zij veel meer haar emoties erbij betrekt? Of zijn mannen nou gewoon echt soms zo emotieloos en ongeïnteresseerd? Waarom zijn mannen zo anders als vrouwen? Wie heeft het bedacht om ons zo verschillend te maken zodat we elkaar soms in ons doen en laten gewoon niet begrijpen? Vrouwen zijn bijvoorbeeld geobsedeerd aan het denken van hoe en waarom een man iets doet. Je blijft maar denken aan dat ene sms’je dat je van je ex gehad hebt, met daarin dat het die ene avond gezellig was. Wat bedoelt hij hier nu mee? Waarom stuurt hij dit naar me? Vindt hij me dan weer leuk? Allemaal vragen die door het hoofd van een vrouw zullen gaan. Mannen zijn hier dan weer heel laks in, vinden wij vrouwen. Waarschijnlijk bedoelde hij niet eens wat met het sms’je.
Wat ook onbegrijpelijk is aan mannen en wat ik en anderen om mij heen al vaak meegemaakt hebben, is dat ze altijd het volgende zeggen: “Hey schat, ik vind je nog een hele leuke meid maar ik ben niet meer verliefd op je.” Wij denken vervolgens: “Hoe tegenstrijdig is dit?!” Het ergste is nog wat hierna volgt: “Maar ik wil nog wel hetzelfde met je omgaan”. Tja, vriend, het is het een of het ander hè. Zulk soort dingen snap ik niet. Snappen mannen dan niet dat dat niet gaat? Of willen ze alleen maar ‘aardig’ zijn bij het eindigen van een relatie? Je kunt niet gelijk nadat het uit is hetzelfde met je ex om blijven gaan, als je dat doet als vrouw zijnde dan maak je jezelf alleen maar kapot. Die man heeft je net hele diepe wonden gegeven, jij moet nu je afstand nemen en zorgen dat die wonden helen. Als je heel de tijd bij hem in de buurt blijft, omdat je misschien hoopt dat het ooit weer goed komt, dan blijven die wonden openscheuren. Toch doen heel veel vrouwen dit wel, omdat ze stomweg een zwak voor die man hebben. Dat is aan de ene kant ook heel begrijpelijk, maar zou je dan niet liever voor jezelf kiezen?
Wat liefde allemaal met je kunt doen is onbegrijpelijk. Dat je voor liefde jezelf gewoon opzij kan zetten en alleen maar voor die man wil leven, blijft een merkwaardig verhaal. Geen wonder dat men zegt dat liefde blind maakt.
[i]Door: Roxanne Deurloo[/i]
[i]21 januari 2009[/i]
11 reacties
geertsjohn · 30 januari 2009 op 07:34
Deze column is niet echt een verhaal en er gebeurt ook niet veel. Het was leuker geweest als er een gewelidige uitsmijter aan had gezeten want het is en blijft een boeiend onderwerp en over het algemeen erg leuk om over te lezen!
arta · 30 januari 2009 op 07:44
Ondanks jouw ‘wij’-vorm voelde ik me niet aangesproken.
Beetje belerend en dat leest niet lekker…
phoebe · 30 januari 2009 op 08:32
Ik vind hem een beetje te makkelijk… het onderwerp is al te vaak besproken, het is een beetje een cliché..
Beter was misschien als je een gebeurtenis, een moment tussen een man en een vrouw flink zou aandikken..
Schrijven vanuit een personage doet het ook altijd wel beter..
Succes volgende keer..
Krasblog · 30 januari 2009 op 09:25
Beste Roxanne,
M.b.t. de column in het algemeen sluit ik me volledig bij GeertsJohn aan. En wanneer je het allemaal lekker had aangedikt zodat het wellicht grappig of zelfs absurdistisch zou zijn geweest, had het in elk geval nog leuk kunnen worden.
M.b.t. de inhoud. Je generaliseert en stigmatiseert dus ik zou me als man hierin moeten herkennen, hetgeen absoluut niet het geval is. En daarom vind ik het een kortzichtig stukje. Niet meer en niet minder.
Groet,
Krasblog
Mosje · 30 januari 2009 op 13:14
Mannen zijn ook helemaal niks joh, doe een beetje modern en val op je vriendin.
Mien · 30 januari 2009 op 14:00
Mannen zijn lucht voor mij, maar zonder lucht kan ik niet leven. :hammer:
Mien
SIMBA · 30 januari 2009 op 16:28
[quote]Of zijn mannen nou gewoon echt soms zo emotieloos en ongeïnteresseerd?[/quote]
Nee hoor, de meesten niet!
DriekOplopers · 30 januari 2009 op 16:56
Geen originele invalshoek te vinden in deze jammerklacht. En verder slecht geschreven. Helaas…
Een beetje van het niveau “Lief Dagboek”.
Prlwytskovsky · 30 januari 2009 op 18:33
Wat je verhaal betreft: dat heb ik ook, maar dan met vrouwen.
Enne …, met de andere regeerders eens: het had beter een story kunnen zijn. Met een begin, en vooral met een einde. 😉
axelle · 30 januari 2009 op 19:19
Mmmmm. Je gaat me toch niet vertellen dat vrouwen de ‘ik ben niet meer verliefd fase’ overslaan hé?
En what about, we zouden ze niet kunnen missen!!!
Ik hoop in ieder geval dat de mannelijke lezers zich niet aangesproken voelen om een ‘zucht mannen’ te schrijven, want eigenlijk kun je, met wat jij aanbrengt, net hetzelfde over vrouwen als over mannen schrijven.
Axellé
Dees · 31 januari 2009 op 12:57
Het is allemaal opgelegd gedoe die zogenaamde verschillen tussen mannen en vrouwen. Als je over zoiets wilt schrijven dan denk ik dat het beter werkt om een heel concreet voorbeeld voor zichzelf te laten spreken, ipv allerlei generalisaties op een rij te zetten. Je ziet het aan de reacties; de meeste mensen houden niet van gegeneraliseer.